آيا واقعا مجتهدي نيست كه مارو درك كنه؟ (ورزش و روزه داری)

تب‌های اولیه

19 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
آيا واقعا مجتهدي نيست كه مارو درك كنه؟ (ورزش و روزه داری)

اللهم صل علي محمد و ال محمد و عجل فرجهم
سلام
واقعا مجتهدي نيست كه مارو درك كنه؟ من كه باور نمي كنم اسلام براي اين شرايط بيش بيني اي نداشته باشه.
من يه واليباليستم كه اخر مرداد مسابقاتمونه و سنكين ترين تمريناتمون توي اين ماه هاي اخر داريم مي كذرونيم.تمريناتمون به شدت فشرده ان...طوري كه روزي هست كه صبح بدنسازي و ظهر تمرين خيلي سنكين داريم.باور كنيد من موقع افطار شربت،ميوه،ابميوه،اب...با بارج مي خورم و تا صبح هم هندونه.،اب ،شربت خاكشير هر جيزي كه فكرشو بكنيد مي خورم ولي توي تمرينا به اندازه اي عرق مي كنيم كه بدنمون به شدت دهيدراته مي ظه....و كرماي هوا هم اين قضيه رو شدت مي بخشه...و مشكلات زيادي از جمله سنك كليه و مشكلات ديكه كليوي در اينده درانتظارمونه و همين الان هم از كمبود اب كرفتكي ها و مشكلات ماهيجه اي متعددي داريم.. واقعا كسي نيست ك مارو درك كنه؟
بابا ما پدرمون در اومد....

با نام و یاد دوست




کارشناس بحث: استاد سجاد

[="Tahoma"][="Black"]

والي;695742 نوشت:
اللهم صل علي محمد و ال محمد و عجل فرجهم
سلام
واقعا مجتهدي نيست كه مارو درك كنه؟ من كه باور نمي كنم اسلام براي اين شرايط بيش بيني اي نداشته باشه.
من يه واليباليستم كه اخر مرداد مسابقاتمونه و سنكين ترين تمريناتمون توي اين ماه هاي اخر داريم مي كذرونيم.تمريناتمون به شدت فشرده ان...طوري كه روزي هست كه صبح بدنسازي و ظهر تمرين خيلي سنكين داريم.باور كنيد من موقع افطار شربت،ميوه،ابميوه،اب...با بارج مي خورم و تا صبح هم هندونه.،اب ،شربت خاكشير هر جيزي كه فكرشو بكنيد مي خورم ولي توي تمرينا به اندازه اي عرق مي كنيم كه بدنمون به شدت دهيدراته مي ظه....و كرماي هوا هم اين قضيه رو شدت مي بخشه...و مشكلات زيادي از جمله سنك كليه و مشكلات ديكه كليوي در اينده درانتظارمونه و همين الان هم از كمبود اب كرفتكي ها و مشكلات ماهيجه اي متعددي داريم.. واقعا كسي نيست ك مارو درك كنه؟
بابا ما پدرمون در اومد....

عرض سلام و احترام و تشکر از سؤال شما

از نظر همه مراجع شما می توانید با رفتن به مسافرت به صورتی که عرض می کنم ، روزه نگیرید و بعدا مثلا در زمستان قضا کنید و این کار موجب کفاره نمی شود.

شیوه رفتن به مسافرت:

روزی که می خواهید روزه نباشید بعد نماز صبح و نیت روزه ، 25 کیلومتر از شهر محل اقامت خود فاصله بگیرید ، آبی بنوشید و سپس بازگردید ، در این صورت روزه نیستید و می توانید آب بخورید اما احترام ماه رمضان را نگه دارید و علنی (در مقابل دیگران) چیزی میل نکنید.

در پناه حضرت حق باشید[/]

بله درست مي فرماييد اسلام براي اين موارد راه حل دارد
يك نمونه ديگر ببينيد

پرسش: اين جانب با يكى از باشگاه­ هاى فوتبال اروپا قرار داد امضا كرده، كه در طول يك سال در اختيار آن تيم باشم. قاعدتاً بايستى در تمام برنامه‌هاى ورزشى و تمرين­ هاى سخت بدنى، كه لازمه پيروزى تيم در مسابقات آتى است، تابع باشم. از آن جا كه بخشى از تمرينات سخت بدنى در ماه مبارك رمضان واقع خواهد شد، و امكان انجام آن با زبان روزه ميسّر نيست، و از سوى ديگر مسؤول باشگاه مى‌گويد: «شما انسان متديّن و مؤمنى هستيد، و ما ميليون‌ها خرج شما كرده، و وقت شما را از قبل خريده‌ايم، و در صورت خوددارى شما از شركت در تمرينات و شكست تيم، از شما راضى نيستيم. و لهذا با توجّه به اين كه شما در اين سال از ما حقوق مى ­گيريد، و متعهّد به ما هستيد نبايد روزه بگيريد» آيا مى‌توانم براساس قرار داد با آن باشگاه، و به منظور تعهّد به آن تيم، براى پيروزى در مسابقات ـ كه مستلزم افطار روزه است ـ روزه نگيرم، و سال بعد قضا كنم؟
آیت‌الله مکارم شیرازی:در شأن يك مسلمان نيست كه اقدام به عقد چنين قرار دادى كند؛ زيرا اين قرار داد شرعاً باطل است، و بايد به ديگران گفت كه عقيده مذهبى ما چنين اجازه‌اى نمى‌دهد. و اگر راهى نداريد، مى‌توانيد روز اوّل را به مسافرت مثلا يك ساعته برويد و برگرديد، و بازهم قبل از ده روز سفرى مانند آن انجام دهيد. البتّه به شرط اين كه بخواهيد مدّت طولانى مثلا يك‌سال، در آن محل بمانيد.[1]


[/HR] [1] . آیت الله مکارم شیرازی، استفتائات، ج3، س305 ؛آیت الله مکارم شیرازی، استفتائات جدید، ج3، س1118. به نقل از نرم افزار آيين شوخي و قوانين خوشي

حامی;696148 نوشت:
بله درست مي فرماييد اسلام براي اين موارد راه حل دارد

سلام
این موارد در حدیث اومده؟ هرچند در اون زمان که مسافرت اندکی سختتر بوده نه مثل الان راحت؟
یعنی معصوم به کسی گفتن: به تاخت با اسبت 25 کیلومتر دور میشی روزه رو باز میکنی برمیگردی یا گفتن اگه رفتید روزه در مسافرت چون سخته روزه نگیرید؟

[="Tahoma"][="DarkGreen"]

برکه;696194 نوشت:
سلام
این موارد در حدیث اومده؟ هرچند در اون زمان که مسافرت اندکی سختتر بوده نه مثل الان راحت؟
یعنی معصوم به کسی گفتن: به تاخت با اسبت 25 کیلومتر دور میشی روزه رو باز میکنی برمیگردی یا گفتن اگه رفتید روزه در مسافرت چون سخته روزه نگیرید؟

سلام
بررسي اين روايات را بايد به عهده مراجعي بگذاريم كه عمري در روايات اهل بيت كاركرده اند و از آن روايات احكام را استنباط كرده اند.
مثل اين كه ما وقتي پزشكي دارو را تجويز كند ما از مراحل كشف دارو سؤال نمي كنيم و به تخصص او اعتماد مي كنيم[/]

حامی;696274 نوشت:
سلام
بررسي اين روايات را بايد به عهده مراجعي بگذاريم كه عمري در روايات اهل بيت كاركرده اند و از آن روايات احكام را استنباط كرده اند.
مثل اين كه ما وقتي پزشكي دارو را تجويز كند ما از مراحل كشف دارو سؤال نمي كنيم و به تخصص او اعتماد مي كنيم

سلام
پس چرا وقتی صاحب عروه مطلق میگه صاحب جواهر حتی اشاره میکند یستحب مع الحاجه قطعا بل و بدونها علی الاقوی
ما میگیم وهنه و اصطلاح آسیب شناسی احکام الهی رو اشاره میکنیم.

خب اگه من مجبور باشم روزه نگیرم وهن نیست از اینکه گفتن در مسافرت چون سخته روزه نگیریم. نتیجه بگیرم هر روز 25 کیلومتر تا خارج شهر رفت و بعد هم برگشت و بنزین بسوزونم و یک ساعت وقت تلف کنم تا روزه نگیرم و این کارو به صورت روتین انجام بدم؟ خب در صورت نیاز، قضاشو یه ماهه دیگه میگیرم این کاره روتینم تکرار نمیکنم.

چه ربطی داره که 25کیلومتر حتما با اسب بتازی؟؟؟
اگه قرار به خستگیه
ما توخونه هم خسته می شیم

پس باید نمازمونو شکسته و روزه نگیریم
این چه حرفیه ،مگه دین اینقدر سطحی نگره که فقط یه دلیل برای حکمش آورده باشه...

برکه;696194 نوشت:
سلام
این موارد در حدیث اومده؟ هرچند در اون زمان که مسافرت اندکی سختتر بوده نه مثل الان راحت؟
یعنی معصوم به کسی گفتن: به تاخت با اسبت 25 کیلومتر دور میشی روزه رو باز میکنی برمیگردی یا گفتن اگه رفتید روزه در مسافرت چون سخته روزه نگیرید؟

بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم سلام علیکم اتفاقا یکی از مفسرین قرآن و فقهای معاصر یعنی آیت الله دکتر صادقی تهرانی در رساله ای به نام((نگرشی جدید بر نماز وروزه مسافران)) بحث نماز و روزه مسافر را از دیدگاه قرآن-سنت و نظرات علمای شیعه وسنی بررسی کرده اند و نتیجه گرفتند که نماز مسافر شکسته نیست و روزه هم برداشته نمیشود حالا بخشی از نظر ایشان را از کتاب فقه گویا نقل میکنم:
مسأله ى 25: روزه ـ و به اصطلاح قرآن «صيام» نگهبانيست دوجانبه، كه شما خود را از خوردن، آشاميدن و عمل جنسى نگهدارى كنى و روزه نيز شما را از شهوات حرام نگه دارد.
روزه ى رمضان تنها در حالت عُسر و ضرر حرام است، و به هنگام حرج كه طاقت فرسا باشد واجب نيست كه: «وَعَلَى الَّذينَ يُطيقُونَهُ فِدْيَةٌ طَعامُ مِسْكينٍ» و در عين حال: «وَمَنْ تَطَوَّعَ خَيْرا فَهُوَ خَيرٌ لَهُ وَأنْ تَصُومُوا خَيْرٌ لَكُمْ إنْ كُنْتُمْ تَعْلَمونّ» و اگر «مَنْ كانَ مِنْكُمْ مَريضَا أوْ عَلى سَفَرٍ» مستثنى شده اند، تنها بر ميزان «عسر» است و نه صرفِ بيمارى و سفر كه «يُريدُاللّه ُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَلايُريدُ بِكُمُ الْعُسْرَ» و آيا پيرى ناتوان كه روزه براى او حرجى است و نه زيان آور، بهتر است كه در وطنش روزه دار باشد، ولى جوانى نيرومند به مجرّد اين كه چند كيلومتر از قرارگاهش دور شود، و هرگز حرج و عسر و زيانى براى او وجود نداشته باشد، روزه بر او حرام است! در حالى كه فقط مرض و سفرى كه روزه اش عسر و زيان آور باشد حرام است، چنان كه «وَاِنْ كُنْتُمْ مَرْضى أوْ عَلى سَفَرٍ... فَلَمْ تَجدُوا ماءَ فَتَيَمَّوُا صَعيدا طَيِّبا» تنها بر مبناى «لَمْ تَجِدُوا ماءً» بايد تيممم كرد، و همچنين نيافتنِ آب در مرضى زيانبار، استعمالِ آب در حال مرض است، و در سفر نيافتن آب. منبع:
http://www.olumquran.com/fa/publication/farsi-books/item/feghh-gooya و http://forghan.org/images/book/pdf/Namaz_Rozeh_Mosaferan.pdf و
http://forghan.org/talifat#15 با تشکر

[="Tahoma"][="DarkRed"]

برکه;696194 نوشت:
سلام
این موارد در حدیث اومده؟ هرچند در اون زمان که مسافرت اندکی سختتر بوده نه مثل الان راحت؟
یعنی معصوم به کسی گفتن: به تاخت با اسبت 25 کیلومتر دور میشی روزه رو باز میکنی برمیگردی یا گفتن اگه رفتید روزه در مسافرت چون سخته روزه نگیرید؟


با سلام
حکم اسلام این نیست که اگه خواستی روزه نگیری به تاخت با اسب 25 کیلومتر برو و برگرد!!!
وجوب یا ابطال روزه احکامی داره که هر کدوم جای خودش رو داره.
در این مورد اسلام فرموده:
1- اگر شما مسافر بودی نباید روزه بگیری... دقت کنید! گفته نمیتونی روزه بگیری، نگفته چون سختت میشه اگه نخواستی نگیر! بنابراین اسلام به دلایلی که بعضیاش هنوز بر ما مشخص نیست، تشخیص داده چون مسافر هستی نمیتونی روزه بگیری.

2- در جای دیگری اسلام حد و حدود مسافرت و احکام مسافر رو مشخص کرده و فرموده اگر به اندازه 4 فرسخ (در حدود 22 و نیم کیلومتر) از شهر محل زندگیت دور شدی مسافر حساب میشی و احکام مسافر رو باید اجرا کنی.

نتیجه ای که از شماره 1 و 2 گرفته میشه اینه که اگر شما در موقعیتی قرار گرفتی که نمیتونستی روزه بگیری ولی عذر شرعی هم برای افطار کردن نداری، میتونی خودت رو به صورت مسافر دربیاری و روزه ت رو افطار کنی.

ضمنا ادبیاتتون مسخره کردن رو القا میکنه که به نظرم اگر تجدید نظر کنید بهتره![/]

دوستان نگاه کنید سوال من این بود که آیا این پیشنهاد را اسلام داده یا یک نوع کلاه شرعی به صورت وهن است؟

بعد دو نفر از دوستان میگوئید اسلام گفته 25 کیلومتر بتازیم؟

واقعا پست را میخوانید و بعد مینویسید؟

برکه;697793 نوشت:
دوستان نگاه کنید سوال من این بود که آیا این پیشنهاد را اسلام داده یا یک نوع کلاه شرعی به صورت وهن است؟

بعد دو نفر از دوستان میگوئید اسلام گفته 25 کیلومتر بتازیم؟

واقعا پست را میخوانید و بعد مینویسید؟

بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم سلام علیکم اتفاقا این 25 کیلومتری یا 22 کیلومتری که گفته میشود روایاتی صحیح و قوی معارض وجود دارد مانند روایتی از امام رضا که 1 روز راه را ملاک قصر دانسته اند که روایتی صحیح است دقت بفرمایید:
فضل بن شاذان از امام رضا نقل کرده است که حضرت فرمود:((اینکه کوتاه کردن نماز در هشت فرسنگ مقرر شده بی کم و زیاد زانروست که هشت فرسنگ یک روز راه است برای نوع مردم و قافله ها پس در یک روز راه قصر واجب شد .... و گاه پیمودن راه فرق میکند که گاه یک روز راهش چهار فرسنگ واسب بیست فرسنگ است و اینکه یک روز راه را هشت فرسنگ معین کرده اند از این لحاظ است که این راه شتران و قافله هاست این بیشترین وسیله مسافرت است و بیشتر قوافل نیز همین اندازه سیر میکنند)) وسائل الشیعه ج 5 ص 490 ح 1 به نقل از کتاب ((اسرار مناسک و ادله حج آیت الله دکتر صادقی به این منبع:http://forghan.org/images/book/pdf/haj.pdf ص 407 و 408))
ملاحظه بفرمایید پس در عصر کنونی که عمده مسافرت ها با ماشین است و یک حساب ساده ریاضی حد قصر حدود 1000 کیلومتر یا حتی بیشتر میشود!!!!!!!!!!!!!!!
پس میبینیم حتی روایات قصر هم با هم متفاوت اند یا اینکه این روایت روایات دیگر را توضیح داده اما متاسفانه دقتی به این روایت صحیح و زیبا نشده است!!(البته با ادله دقیق تر قرآنی و روایی دیگر نتیجه درست عدم شکسته بودن نماز مسافر به صورت کلی است)

[=sans-serif]

[=sans-serif]

والي;695742 نوشت:
اللهم صل علي محمد و ال محمد و عجل فرجهم
سلام تمريناتمون به شدت فشرده ان...طوري كه روزي هست كه صبح بدنسازي و ظهر تمرين خيلي سنكين داريم.
باور كنيد من موقع افطار شربت،ميوه،ابميوه،اب...با بارج مي خورم و تا صبح هم هندونه.،اب ،شربت خاكشير هر جيزي كه فكرشو بكنيد مي خورم ولي توي تمرينا به اندازه اي عرق مي كنيم كه بدنمون به شدت دهيدراته مي ظه....و كرماي هوا هم اين قضيه رو شدت مي بخشه...و مشكلات زيادي از جمله سنك كليه و مشكلات ديكه كليوي در اينده درانتظارمونه و همين الان هم از كمبود اب كرفتكي ها و مشكلات ماهيجه اي متعددي داريم.. واقعا كسي نيست ك مارو درك كنه؟
بابا ما پدرمون در اومد....

با سلام

در سحر مواردی گفته شده که نباید مصرف کرد چون باعث تشنگی بیشتر در طول روز میشود!

غذاهایی که مناسب سحری نیستند

نکات کلیدی تغذیه ورزشکاران در ماه مبارک رمضان


بعد نماز صبح و عصر :
هفت بار سوره حمد را بخوانید و ثوابش را به پیامبر و ائمه نازنین اهدا کنید.
بعدش صد بار استغفار و صلوات بخوانید و در پایان از خداوند بخواهید که شما را مدد کند و قوت بخشد تا در طول روز کمتر عرق کنید و تشنه و ضعیف وبی رمق هم نشوید و...

[="Tahoma"][="Black"]در ابتدا باید اشاره شود گرچه احکام اسلام همه‌اش داراى مصالح مى باشد و در قرآن و روایات به فلسفه بعضى از احکام اشاره شده است، ولى ما موظفیم همه عبادات را از روى تعبد و تسلیم در برابر اوامر الهى انجام دهیم، گرچه به فلسفه عبادات آشنا باشیم.

پس چون دستور اسلام این است که مسافر نماز را شکسته بخواند، در حال سفر با شرایط خاص نماز هاى چهار رکعتى را شکسته مى خوانیم.

از آیاتی که درباره ‌نماز و روزه نازل شده استفاده می شود که این احکام از مسافر، به جهت آسان گرفتن و آسایش وی بوده است. در قرآن کریم آمده است: «...فَمَن شَهِدَ مِنکُمُ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْهُ وَمَن کَانَ مَرِیضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَیَّامٍ أُخَرَ یُرِیدُ اللّهُ بِکُمُ الْیُسْرَ وَلاَ یُرِیدُ بِکُمُ الْعُسْرَ... ؛ ...(1)

پس هر کس ماه رمضان در شهر و وطن خود باشد، باید روزه بگیرد و هر کس بیمار یا مسافر باشد، در ایّام دیگر روزه بگیرد. خدا آسانی را برای شما اراده کرده و مشقت و سختی را از شما نخواسته است...».

و نیز در مورد نماز آمده است : «وَإِذَا ضَرَبْتُمْ فِی الأَرْضِ فَلَیْسَ عَلَیْکُمْ جُنَاحٌ أَن تَقْصُرُواْ مِنَ الصَّلاَةِ ....(2)؛
و هنگامی که سفر کنید گناهی بر شما نیست که نماز را کوتاه بخوانید». خداوند منّت گذارده و حکمی از سر مهربانی برای مسافر وضع و هدیه کرده است. رد کردن و برگرداندن هدیة الهی،‌خلاف ادب است. بنابراین عقل سلیم تجویز نمی کند که بر خلاف خواسته خداوند در سفر نماز را تمام بخواند و یا روزه بگیرد.

امّا اگر کسی بر خلاف این حکم عمل کند،‌یعنی مسافر در سفر نماز را چهار رکعتی بخواند و یا روزه بگیرد،‌ صحیح نیست، به دلیل روایاتی که وارد شده است که کوتاه خواندن نماز در سفر یک نوع تخفیف الهی است و ادب اقتضا می کند که انسان این تخفیف را رد نکند و نسبت به آن بی اعتنایی به خرج ندهد.

در روایات اهل سنت از پیغمبر اکرم (ص) نقل شده که در باره نماز قصر فرمود: «صدقة تصدق الله بها علیکم فاقبلوا صدقته ؛(3) (این هدیه ای از خداوند است. آن را بپذیرید ». نظیر این حدیث از طریق شیعه نیز آمده است.

امام صادق (ع) از پیامبر (ص) نقل می کند: «افطار در سفر و نماز قصر از هدایای الهی است. کسی که از این کار صرف نظر کند هدیه الهی را رد کرده است».(4)

امام باقر(ع) فرمود: «گروهی با پیامبر در ماه مبارک رمضان در سفر بودند. پیامبر در سفر روزه نگرفت، ولی برخی از همراهان روزه گرفتند. پیامبر(ص) فرمود: « اینان تا روز قیامت از نافرمانان خواهند بود».(5)

امام صادق(ع) فرمود: «خدا بر مریض و مسافر بخشش کرده که روزه نگیرند. آیا پسندیده است که بخشش خدا برگردانده شود؟!‌»(6)

علّت و فلسفه واقعی احکام شرعی بر ما معلوم نیست. در روایات حکم تقصیر (شکسته شدن) نماز و روزه نگرفتن را بر سفر هشت فرسخی مبتنی کرده، چه مسافر خسته شده و چه خسته نشده باشد.

بنابراین ملاک در قصر و اتمام و افطار روزه، خستگی و عدم آن نیست، گرچه سفر حتی با وسایل سریع السیر خسته کننده است. لااقل نفس دوري قابل توجه از وطن به نوعي خستگي روحي براي غالب افراد به دنبال دارد كه حال روحي انجام عبادات به طور مفصل را از آن ها مي گيرد . به هر حال ملاک قصر در نماز مقدار مسافت است. اگر ملاک را خستگی و عدم خستگی بگیریم، چه بسا افرادی با اسب و شتر مسافرت بیست فرسخ انجام می دهند، ولی خسته نمی شوند؛ برعکس افرادی دو فرسخ مسافرت می کنند و خسته و کوفته می شوند. پس ملاک بر اساس روایات پیمودن مسافت شرعی یعنی هشت فرسخ است. هر کس این مقدار مسافت را چه در یک روز یا در چند دقیقه بپیماید، ‌نمازش شکسته خواهد بود و روزه را باید افطار کند.(7)

به عبارت دیگر: گرچه یکی از عوامل این حکم آسان گرفتن بر بندگان است، امّا قرائن نشان می دهد که این عامل، تنها عامل نمی باشد،‌زیرا کسی که با خستگی زیاد به مقصد رسیده، ‌در همان زمان که به مقصد می رسد، اگر قصد اقامت ده روزه کند، ‌نمازش تمام است و روزه هم در شرایط وجوب، واجب خواهد بود. پس ملاک تام و كمال در سقوط روزه و شکسته شدن نماز خستگی نیست .

در هر حال چنان كه در ابتدا اشاره شد در احکام فقهی علت و ملاک احکام به طور قطعي و كامل در دست نیست، بلکه دلیل اصلی ، تعبد و اطاعت از دستورهای الهی است مثل اینکه چرا نماز صبح دو رکعت و یا مغرب سه رکعت است و یا چرا باید حمد و سوره در نمازهای ظهر و عصر آهسته خوانده شود. ولی در نمازهای مغرب و عشا و صبح باید بلند خوانده شود؛ اینها تعبد است و ما نمی توانیم از خود دلیلی بتراشیم . هرچند حكمت هايي در آن مطرح شده و با عقل هم به دست مي آيد اما اين امور جنبه غالبي داشته و كليت ندارد .

پی­ نوشت­:
1. بقره(2) آیه 185.
2. نسا(4) آیه 101.
3. سنن بیهقی، نشر مصر ، 1348 ش، ج3 ،ص134.
4. حر عاملی، وسایل الشیعه، نشر دارالاحیا التراث العربی، بیروت 1412 ق، ج 5، ص 540 .
5. وسائل الشیعه، ج 7، ص 124.نشر پیشین
6. همان.
7. محمد حسین طباطبایی، تفسیر المیزان، نشر جامعه مدرسین قم، 1378 ش، ج 2، ‌ص 11.[/]

[="Tahoma"][="DarkRed"]

سجاد;697966 نوشت:
در هر حال چنان كه در ابتدا اشاره شد در احکام فقهی علت و ملاک احکام به طور قطعي و كامل در دست نیست، بلکه دلیل اصلی ، تعبد و اطاعت از دستورهای الهی است مثل اینکه چرا نماز صبح دو رکعت و یا مغرب سه رکعت است و یا چرا باید حمد و سوره در نمازهای ظهر و عصر آهسته خوانده شود. ولی در نمازهای مغرب و عشا و صبح باید بلند خوانده شود؛ اینها تعبد است و ما نمی توانیم از خود دلیلی بتراشیم . هرچند حكمت هايي در آن مطرح شده و با عقل هم به دست مي آيد اما اين امور جنبه غالبي داشته و كليت ندارد .

خواهش میکنم دوستان به این نکته استاد توجه ویژه بفرمایید![/]

خب سوال اصلی من در پست 7 بود که وقتی جناب قرآن حکیم نظر آیت الله صادقی تهرانی رو نقل کردند، جوابها بیشتر ناظر به اون مورد بود.

برکه;696283 نوشت:
پس چرا وقتی صاحب عروه مطلق میگه صاحب جواهر حتی اشاره میکند یستحب مع الحاجه قطعا بل و بدونها علی الاقوی
ما میگیم وهنه و اصطلاح آسیب شناسی احکام الهی رو اشاره میکنیم.

خب اگه من مجبور باشم روزه نگیرم وهن نیست از اینکه گفتن در مسافرت چون سخته روزه نگیریم. نتیجه بگیرم هر روز 25 کیلومتر تا خارج شهر رفت و بعد هم برگشت و بنزین بسوزونم و یک ساعت وقت تلف کنم تا روزه نگیرم و این کارو به صورت روتین انجام بدم؟ خب در صورت نیاز، قضاشو یه ماهه دیگه میگیرم این کاره روتینم تکرار نمیکنم.

در کلمه آسیب شناسی هم من توهین نکردم عینا سخن یکی از کارشناسان بود که آسیب شناسی متعه رو انجام میدادن.
میگفتن مخالفت نداریم فقط آسیب شناسی میکنیم.

یا این که با اصل مخالفت نکن ولی هر چقدر مصداق خواستی حذف کن.
من میتونم بگم اینجا مثلا این ماله شخصیه که میتونه طی الارض کنه. و اصلش صحیحه :Nishkhand: ولی برای بقیه عمل بهش وهن حساب میشه.

قلب سلیم";697835 نوشت:
با سلام

در سحر مواردی گفته شده که نباید مصرف کرد چون باعث تشنگی بیشتر در طول روز میشود!

غذاهایی که مناسب سحری نیستند

نکات کلیدی تغذیه ورزشکاران در ماه مبارک رمضان


بعد نماز صبح و عصر :
هفت بار سوره حمد را بخوانید و ثوابش را به پیامبر و ائمه نازنین اهدا کنید.
بعدش صد بار استغفار و صلوات بخوانید و در پایان از خداوند بخواهید که شما را مدد کند و قوت بخشد تا در طول روز کمتر عرق کنید و تشنه و ضعیف وبی رمق هم نشوید و...

اللهم صل على محمد و ال محمد و عجل فرجهم
ممنونم ولى بعلت نزديک شدن زمان مسابقات تمرينا خيلى سنگين تر از چيزيه که بشه تحملش کرد.و الا ما تا حالا گرفته بوديم روزه امونو

سجاد;697966 نوشت:
در ابتدا باید اشاره شود گرچه احکام اسلام همه‌اش داراى مصالح مى باشد و در قرآن و روایات به فلسفه بعضى از احکام اشاره شده است، ولى ما موظفیم همه عبادات را از روى تعبد و تسلیم در برابر اوامر الهى انجام دهیم، گرچه به فلسفه عبادات آشنا باشیم.

پس چون دستور اسلام این است که مسافر نماز را شکسته بخواند، در حال سفر با شرایط خاص نماز هاى چهار رکعتى را شکسته مى خوانیم.

از آیاتی که درباره ‌نماز و روزه نازل شده استفاده می شود که این احکام از مسافر، به جهت آسان گرفتن و آسایش وی بوده است. در قرآن کریم آمده است: «...فَمَن شَهِدَ مِنکُمُ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْهُ وَمَن کَانَ مَرِیضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَیَّامٍ أُخَرَ یُرِیدُ اللّهُ بِکُمُ الْیُسْرَ وَلاَ یُرِیدُ بِکُمُ الْعُسْرَ... ؛ ...(1)

پس هر کس ماه رمضان در شهر و وطن خود باشد، باید روزه بگیرد و هر کس بیمار یا مسافر باشد، در ایّام دیگر روزه بگیرد. خدا آسانی را برای شما اراده کرده و مشقت و سختی را از شما نخواسته است...».

و نیز در مورد نماز آمده است : «وَإِذَا ضَرَبْتُمْ فِی الأَرْضِ فَلَیْسَ عَلَیْکُمْ جُنَاحٌ أَن تَقْصُرُواْ مِنَ الصَّلاَةِ ....(2)؛
و هنگامی که سفر کنید گناهی بر شما نیست که نماز را کوتاه بخوانید». خداوند منّت گذارده و حکمی از سر مهربانی برای مسافر وضع و هدیه کرده است. رد کردن و برگرداندن هدیة الهی،‌خلاف ادب است. بنابراین عقل سلیم تجویز نمی کند که بر خلاف خواسته خداوند در سفر نماز را تمام بخواند و یا روزه بگیرد.

امّا اگر کسی بر خلاف این حکم عمل کند،‌یعنی مسافر در سفر نماز را چهار رکعتی بخواند و یا روزه بگیرد،‌ صحیح نیست، به دلیل روایاتی که وارد شده است که کوتاه خواندن نماز در سفر یک نوع تخفیف الهی است و ادب اقتضا می کند که انسان این تخفیف را رد نکند و نسبت به آن بی اعتنایی به خرج ندهد.


بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم سلام علیکم استاد گرامی ما برای استنباط و بدست آوردن حکم شرعی 4 ادله داریم(بنا بر مشهور) که قرآن -سنت-اجماع و عقل است حال به وسیله هیچ کدام از این ادله نه تنها نمیتوان شکسته بودن نماز مسافر چه کلی و چه به صورت 4 فرسنگ فعلی و روزه مسافر را ثابت کرد بلکه با هر 4 ادله میتوان صورت مقابل آن یعنی عدم شکستن بودن نماز و نگرفتن روزه مسافر را ثابت کرد حال چگونه به این صورت که:
1-در قرآن 2 آیه برای قصر صلاه وجود دارد که هر دو مخصوص خوف و جنگ است(آیه 239 سوره بقره و آیه 101 سوره نسا) حال سوال اینجاست که آیا سفر بیشتر اتفاق می افتد یا جنگ؟ مسلم است که سفر!! پس چرا حتی 1 آیه در قرآن در باب سفر نیست؟؟؟؟!! اما دو آیه درباره خوف و جنگ است؟؟؟؟ پس به وسیله قران نمیتوان شکسته بودن نماز مسافر را ثابت کرد! چون قران در این باره مطلبی نفرموده!
2- از دیدگاه روایات اولا جالب است شما و سایر دوستان بدانید که از مجموع 247 روایت باب صلاه مسافر کتاب وسائل الشیعه(که از کتب بزرگ و کلی شیعه و شامل هر 4 کتاب اربعه شیعه که معروف است میباشد) حدود 16 روایت قصر عددی را گفته و 14 روایت نیز بر قصر نماز 4 رکعتی دلالت دارد(ببینید این اول کار که از این همه روایت این تعداد معدود درباره قصر عددی و نماز 4 رکعتی سخن گفته) و جالب تر اینکه 7 روایت دارای سند های مقطوعه و مضمره هستند و یا اینکه اصلا سند ندارند!!!!!!!!!!! و در کل فقط 5 روایت با سند متصل منسوب به معصوم است که این روایات اولا مخالف روایات صحیح السند دیگر مانند روایت صحیح فضلای سه گانه که مشقت و سختی را میزان قصر مقرر کرده نه سفر که با قاعده (( اذا تعارضا تساقطا)) چون هر دو دسته روایات صحیح السند است و با هم معارض است از اعتبار ساقط میشوند(هر دو و این یک قاعده پذیرفته میان فقها است) پس آن 5 روایت دارای اعتبار نبوده و چون از قران هم دلیلی وجود ندارد عملا نماز مسافر دلیلی برای شکسته بودن ندارد!! ثانیا این 5 روایت با دو نص آیه قرآنی که ملاک قصر را چیزی غیر از سفر دانسته معارض است و به نص روایات متواتر و فوق حد تواتر که معصومین بر ما امر کرده اند که روایات را با قرآن بسنجیم و آنچه مخالف قران است ما نگفته ایم باز هم آن 5 روایت اعتبار خود را از دست داده و عملا به این ترتیب هرگز دلیل از سنت برای قصر عددی(دقت بفرمایید قصر به معنای آنچه که در آن دو آیه قرآنی آمده و روایات فراوانی که بیش از 200 روایت است و با آن دو آیه موافقت دارد مورد پذیرش است اما با آنچه در سفر و معیار معروف فعلی است هر گز صحیح نیست) نماز مسافر وجود ندارد
3- از دیدگاه علما و اجماع در این جا هم علما بر اندازه و بودن یا نبودن قصر نماز اختلاف دارند و عملا اجماعی کلی میان شیعه و سنی و در میان خود سنی ها با هم و حتی خود شیعه ها با هم وجود ندارد!!!!! مثلا از محمد بن الحسن نقل شده که هیچ گونه قصری در نماز وجود ندارد و آیت الله دکتر صادقی هم همین نظر را دارندبعضی از علمای سنی مذهب قصر در یک فرسنگ را نقل کرده اند هشت فرسنگ اکثریت فقهای شیعه(نه همه آنها) و یک روز راه که فتوای سید نور الدین صاحب مدارک-شهید اول-صاحب وسیله و چند نفر دیگر از فقهای شیعه است و در میان اهل سنت بیست فتوا مختلف و در میان شیعه چنان که ملاحظه فرمودید چند فتوا وجود دارد پس عملا یک اجماع کلی وجود ندارد!!!!!!!
4-از دیدگاه عقل که تا حدودی در 3 عنوان قبلی که نگاشتم میتوان ادله عقلی بدست آورد اما چگونه مورد پذیرش عقل است که فقط نماز های 4 رکعتی تبدیل به 2 رکعت میشود اما نماز 3 رکعتی و 2 رکعتی صبح و مغرب تغییری نمیابد؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!! چون اگر فلسفه این کار راحتی برای مسافر است خوب چرا همه نماز ها تغییر نمیکند؟؟ خوب نماز مغرب هم 2 رکعت شود!!!!!! و حال آنکه مجموع نماز ظهر و عصر در حالت عادی 8 رکعت است اما در سفر 4 رکعت ولی نماز مغرب و عشا که در حالت حضر 7 رکعت است(که عملا یک رکعت از ظهر و عصر کمتر است چون(شاید یکی از ادله آن این است که) در شب نیاز به استراحت برای انسان بیشتر است) اما با کمال تعجب میبینیم که در سفر که مسلما باید حال شخص بیشتر رعایت شود عملا 5 رکعت شده!!!!!!!!!! یعنی حتی مساوی حضر و وطن هم نه!!! بلکه بیشتر از حالت وطن در سفر مقرر شده(البته بنا بر قول مشهور) فکر میکنم دقت در همین دلیل عقلی برای استناد به عقل کافی باشد هر چند که ادله دیگری هم است و در انتها دو مطلبی که قبلا ارسال کردم را هم بار دیگر در اینجا می آورم تا دوستان راحت تر ادله را مقایسه و مطالعه کنند منتظر جاب شما و سایر دوستان هستم با تشکر
اتفاقا این 25 کیلومتری یا 22 کیلومتری که گفته میشود روایاتی صحیح و قوی معارض وجود دارد مانند روایتی از امام رضا که 1 روز راه را ملاک قصر دانسته اند که روایتی صحیح است دقت بفرمایید:
فضل بن شاذان از امام رضا نقل کرده است که حضرت فرمود:((اینکه کوتاه کردن نماز در هشت فرسنگ مقرر شده بی کم و زیاد زانروست که هشت فرسنگ یک روز راه است برای نوع مردم و قافله ها پس در یک روز راه قصر واجب شد .... و گاه پیمودن راه فرق میکند که گاه یک روز راهش چهار فرسنگ واسب بیست فرسنگ است و اینکه یک روز راه را هشت فرسنگ معین کرده اند از این لحاظ است که این راه شتران و قافله هاست این بیشترین وسیله مسافرت است و بیشتر قوافل نیز همین اندازه سیر میکنند)) وسائل الشیعه ج 5 ص 490 ح 1 به نقل از کتاب ((اسرار مناسک و ادله حج آیت الله دکتر صادقی به این منبع:http://forghan.org/images/book/pdf/haj.pdf ص 407 و 408))
ملاحظه بفرمایید پس در عصر کنونی که عمده مسافرت ها با ماشین است و یک حساب ساده ریاضی حد قصر حدود 1000 کیلومتر یا حتی بیشتر میشود!!!!!!!!!!!!!!!
پس میبینیم حتی روایات قصر هم با هم متفاوت اند یا اینکه این روایت روایات دیگر را توضیح داده اما متاسفانه دقتی به این روایت صحیح و زیبا نشده است!!(البته با ادله دقیق تر قرآنی و روایی دیگر نتیجه درست عدم شکسته بودن نماز مسافر به صورت کلی است)

یکی از مفسرین قرآن و فقهای معاصر یعنی آیت الله دکتر صادقی تهرانی در رساله ای به نام((نگرشی جدید بر نماز وروزه مسافران)) بحث نماز و روزه مسافر را از دیدگاه قرآن-سنت و نظرات علمای شیعه وسنی بررسی کرده اند و نتیجه گرفتند که نماز مسافر شکسته نیست و روزه هم برداشته نمیشود حالا بخشی از نظر ایشان را از کتاب فقه گویا نقل میکنم:
مسأله ى 25: روزه ـ و به اصطلاح قرآن «صيام» نگهبانيست دوجانبه، كه شما خود را از خوردن، آشاميدن و عمل جنسى نگهدارى كنى و روزه نيز شما را از شهوات حرام نگه دارد.
روزه ى رمضان تنها در حالت عُسر و ضرر حرام است، و به هنگام حرج كه طاقت فرسا باشد واجب نيست كه: «وَعَلَى الَّذينَ يُطيقُونَهُ فِدْيَةٌ طَعامُ مِسْكينٍ» و در عين حال: «وَمَنْ تَطَوَّعَ خَيْرا فَهُوَ خَيرٌ لَهُ وَأنْ تَصُومُوا خَيْرٌ لَكُمْ إنْ كُنْتُمْ تَعْلَمونّ» و اگر «مَنْ كانَ مِنْكُمْ مَريضَا أوْ عَلى سَفَرٍ» مستثنى شده اند، تنها بر ميزان «عسر» است و نه صرفِ بيمارى و سفر كه «يُريدُاللّه ُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَلايُريدُ بِكُمُ الْعُسْرَ» و آيا پيرى ناتوان كه روزه براى او حرجى است و نه زيان آور، بهتر است كه در وطنش روزه دار باشد، ولى جوانى نيرومند به مجرّد اين كه چند كيلومتر از قرارگاهش دور شود، و هرگز حرج و عسر و زيانى براى او وجود نداشته باشد، روزه بر او حرام است! در حالى كه فقط مرض و سفرى كه روزه اش عسر و زيان آور باشد حرام است، چنان كه «وَاِنْ كُنْتُمْ مَرْضى أوْ عَلى سَفَرٍ... فَلَمْ تَجدُوا ماءَ فَتَيَمَّوُا صَعيدا طَيِّبا» تنها بر مبناى «لَمْ تَجِدُوا ماءً» بايد تيممم كرد، و همچنين نيافتنِ آب در مرضى زيانبار، استعمالِ آب در حال مرض است، و در سفر نيافتن آب. منبع:
http://www.olumquran.com/fa/publicat...em/feghh-gooya و http://forghan.org/images/book/pdf/N..._Mosaferan.pdf و
http://forghan.org/talifat#15 با تشکر

سجاد;697966 نوشت:
در ابتدا باید اشاره شود گرچه احکام اسلام همه‌اش داراى مصالح مى باشد و در قرآن و روایات به فلسفه بعضى از احکام اشاره شده است، ولى ما موظفیم همه عبادات را از روى تعبد و تسلیم در برابر اوامر الهى انجام دهیم، گرچه به فلسفه عبادات آشنا باشیم.

پس چون دستور اسلام این است که مسافر نماز را شکسته بخواند، در حال سفر با شرایط خاص نماز هاى چهار رکعتى را شکسته مى خوانیم.

از آیاتی که درباره ‌نماز و روزه نازل شده استفاده می شود که این احکام از مسافر، به جهت آسان گرفتن و آسایش وی بوده است. در قرآن کریم آمده است: «...فَمَن شَهِدَ مِنکُمُ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْهُ وَمَن کَانَ مَرِیضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَیَّامٍ أُخَرَ یُرِیدُ اللّهُ بِکُمُ الْیُسْرَ وَلاَ یُرِیدُ بِکُمُ الْعُسْرَ... ؛ ...(1)

پس هر کس ماه رمضان در شهر و وطن خود باشد، باید روزه بگیرد و هر کس بیمار یا مسافر باشد، در ایّام دیگر روزه بگیرد. خدا آسانی را برای شما اراده کرده و مشقت و سختی را از شما نخواسته است...».

و نیز در مورد نماز آمده است : «وَإِذَا ضَرَبْتُمْ فِی الأَرْضِ فَلَیْسَ عَلَیْکُمْ جُنَاحٌ أَن تَقْصُرُواْ مِنَ الصَّلاَةِ ....(2)؛
و هنگامی که سفر کنید گناهی بر شما نیست که نماز را کوتاه بخوانید». خداوند منّت گذارده و حکمی از سر مهربانی برای مسافر وضع و هدیه کرده است. رد کردن و برگرداندن هدیة الهی،‌خلاف ادب است. بنابراین عقل سلیم تجویز نمی کند که بر خلاف خواسته خداوند در سفر نماز را تمام بخواند و یا روزه بگیرد.

بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم سلام علیکم استاد سجاد گرامی بیش از 10 روز گذشت آیا پاسخ مطلب بنده را نمیدهید؟؟ بار دیگر مطلب ارسالی را تکرار میکنم ان شا الله پاسخ داده شود:

بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم سلام علیکم استاد گرامی ما برای استنباط و بدست آوردن حکم شرعی 4 ادله داریم(بنا بر مشهور) که قرآن -سنت-اجماع و عقل است حال به وسیله هیچ کدام از این ادله نه تنها نمیتوان شکسته بودن نماز مسافر چه کلی و چه به صورت 4 فرسنگ فعلی و روزه مسافر را ثابت کرد بلکه با هر 4 ادله میتوان صورت مقابل آن یعنی عدم شکستن بودن نماز و نگرفتن روزه مسافر را ثابت کرد حال چگونه به این صورت که:
1-در قرآن 2 آیه برای قصر صلاه وجود دارد که هر دو مخصوص خوف و جنگ است(آیه 239 سوره بقره و آیه 101 سوره نسا) حال سوال اینجاست که آیا سفر بیشتر اتفاق می افتد یا جنگ؟ مسلم است که سفر!! پس چرا حتی 1 آیه در قرآن در باب سفر نیست؟؟؟؟!! اما دو آیه درباره خوف و جنگ است؟؟؟؟ پس به وسیله قران نمیتوان شکسته بودن نماز مسافر را ثابت کرد! چون قران در این باره مطلبی نفرموده!
2- از دیدگاه روایات اولا جالب است شما و سایر دوستان بدانید که از مجموع 247 روایت باب صلاه مسافر کتاب وسائل الشیعه(که از کتب بزرگ و کلی شیعه و شامل هر 4 کتاب اربعه شیعه که معروف است میباشد) حدود 16 روایت قصر عددی را گفته و 14 روایت نیز بر قصر نماز 4 رکعتی دلالت دارد(ببینید این اول کار که از این همه روایت این تعداد معدود درباره قصر عددی و نماز 4 رکعتی سخن گفته) و جالب تر اینکه 7 روایت دارای سند های مقطوعه و مضمره هستند و یا اینکه اصلا سند ندارند!!!!!!!!!!! و در کل فقط 5 روایت با سند متصل منسوب به معصوم است که این روایات اولا مخالف روایات صحیح السند دیگر مانند روایت صحیح فضلای سه گانه که مشقت و سختی را میزان قصر مقرر کرده نه سفر که با قاعده (( اذا تعارضا تساقطا)) چون هر دو دسته روایات صحیح السند است و با هم معارض است از اعتبار ساقط میشوند(هر دو و این یک قاعده پذیرفته میان فقها است) پس آن 5 روایت دارای اعتبار نبوده و چون از قران هم دلیلی وجود ندارد عملا نماز مسافر دلیلی برای شکسته بودن ندارد!! ثانیا این 5 روایت با دو نص آیه قرآنی که ملاک قصر را چیزی غیر از سفر دانسته معارض است و به نص روایات متواتر و فوق حد تواتر که معصومین بر ما امر کرده اند که روایات را با قرآن بسنجیم و آنچه مخالف قران است ما نگفته ایم باز هم آن 5 روایت اعتبار خود را از دست داده و عملا به این ترتیب هرگز دلیل از سنت برای قصر عددی(دقت بفرمایید قصر به معنای آنچه که در آن دو آیه قرآنی آمده و روایات فراوانی که بیش از 200 روایت است و با آن دو آیه موافقت دارد مورد پذیرش است اما با آنچه در سفر و معیار معروف فعلی است هر گز صحیح نیست) نماز مسافر وجود ندارد
3- از دیدگاه علما و اجماع در این جا هم علما بر اندازه و بودن یا نبودن قصر نماز اختلاف دارند و عملا اجماعی کلی میان شیعه و سنی و در میان خود سنی ها با هم و حتی خود شیعه ها با هم وجود ندارد!!!!! مثلا از محمد بن الحسن نقل شده که هیچ گونه قصری در نماز وجود ندارد و آیت الله دکتر صادقی هم همین نظر را دارندبعضی از علمای سنی مذهب قصر در یک فرسنگ را نقل کرده اند هشت فرسنگ اکثریت فقهای شیعه(نه همه آنها) و یک روز راه که فتوای سید نور الدین صاحب مدارک-شهید اول-صاحب وسیله و چند نفر دیگر از فقهای شیعه است و در میان اهل سنت بیست فتوا مختلف و در میان شیعه چنان که ملاحظه فرمودید چند فتوا وجود دارد پس عملا یک اجماع کلی وجود ندارد!!!!!!!
4-از دیدگاه عقل که تا حدودی در 3 عنوان قبلی که نگاشتم میتوان ادله عقلی بدست آورد اما چگونه مورد پذیرش عقل است که فقط نماز های 4 رکعتی تبدیل به 2 رکعت میشود اما نماز 3 رکعتی و 2 رکعتی صبح و مغرب تغییری نمیابد؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!! چون اگر فلسفه این کار راحتی برای مسافر است خوب چرا همه نماز ها تغییر نمیکند؟؟ خوب نماز مغرب هم 2 رکعت شود!!!!!! و حال آنکه مجموع نماز ظهر و عصر در حالت عادی 8 رکعت است اما در سفر 4 رکعت ولی نماز مغرب و عشا که در حالت حضر 7 رکعت است(که عملا یک رکعت از ظهر و عصر کمتر است چون(شاید یکی از ادله آن این است که) در شب نیاز به استراحت برای انسان بیشتر است) اما با کمال تعجب میبینیم که در سفر که مسلما باید حال شخص بیشتر رعایت شود عملا 5 رکعت شده!!!!!!!!!! یعنی حتی مساوی حضر و وطن هم نه!!! بلکه بیشتر از حالت وطن در سفر مقرر شده(البته بنا بر قول مشهور) فکر میکنم دقت در همین دلیل عقلی برای استناد به عقل کافی باشد هر چند که ادله دیگری هم است و در انتها دو مطلبی که قبلا ارسال کردم را هم بار دیگر در اینجا می آورم تا دوستان راحت تر ادله را مقایسه و مطالعه کنند منتظر جاب شما و سایر دوستان هستم با تشکر
اتفاقا این 25 کیلومتری یا 22 کیلومتری که گفته میشود روایاتی صحیح و قوی معارض وجود دارد مانند روایتی از امام رضا که 1 روز راه را ملاک قصر دانسته اند که روایتی صحیح است دقت بفرمایید:
فضل بن شاذان از امام رضا نقل کرده است که حضرت فرمود:((اینکه کوتاه کردن نماز در هشت فرسنگ مقرر شده بی کم و زیاد زانروست که هشت فرسنگ یک روز راه است برای نوع مردم و قافله ها پس در یک روز راه قصر واجب شد .... و گاه پیمودن راه فرق میکند که گاه یک روز راهش چهار فرسنگ واسب بیست فرسنگ است و اینکه یک روز راه را هشت فرسنگ معین کرده اند از این لحاظ است که این راه شتران و قافله هاست این بیشترین وسیله مسافرت است و بیشتر قوافل نیز همین اندازه سیر میکنند)) وسائل الشیعه ج 5 ص 490 ح 1 به نقل از کتاب ((اسرار مناسک و ادله حج آیت الله دکتر صادقی به این منبع:http://forghan.org/images/book/pdf/haj.pdf ص 407 و 408))
ملاحظه بفرمایید پس در عصر کنونی که عمده مسافرت ها با ماشین است و یک حساب ساده ریاضی حد قصر حدود 1000 کیلومتر یا حتی بیشتر میشود!!!!!!!!!!!!!!!
پس میبینیم حتی روایات قصر هم با هم متفاوت اند یا اینکه این روایت روایات دیگر را توضیح داده اما متاسفانه دقتی به این روایت صحیح و زیبا نشده است!!(البته با ادله دقیق تر قرآنی و روایی دیگر نتیجه درست عدم شکسته بودن نماز مسافر به صورت کلی است)

یکی از مفسرین قرآن و فقهای معاصر یعنی آیت الله دکتر صادقی تهرانی در رساله ای به نام((نگرشی جدید بر نماز وروزه مسافران)) بحث نماز و روزه مسافر را از دیدگاه قرآن-سنت و نظرات علمای شیعه وسنی بررسی کرده اند و نتیجه گرفتند که نماز مسافر شکسته نیست و روزه هم برداشته نمیشود حالا بخشی از نظر ایشان را از کتاب فقه گویا نقل میکنم:
مسأله ى 25: روزه ـ و به اصطلاح قرآن «صيام» نگهبانيست دوجانبه، كه شما خود را از خوردن، آشاميدن و عمل جنسى نگهدارى كنى و روزه نيز شما را از شهوات حرام نگه دارد.
روزه ى رمضان تنها در حالت عُسر و ضرر حرام است، و به هنگام حرج كه طاقت فرسا باشد واجب نيست كه: «وَعَلَى الَّذينَ يُطيقُونَهُ فِدْيَةٌ طَعامُ مِسْكينٍ» و در عين حال: «وَمَنْ تَطَوَّعَ خَيْرا فَهُوَ خَيرٌ لَهُ وَأنْ تَصُومُوا خَيْرٌ لَكُمْ إنْ كُنْتُمْ تَعْلَمونّ» و اگر «مَنْ كانَ مِنْكُمْ مَريضَا أوْ عَلى سَفَرٍ» مستثنى شده اند، تنها بر ميزان «عسر» است و نه صرفِ بيمارى و سفر كه «يُريدُاللّه ُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَلايُريدُ بِكُمُ الْعُسْرَ» و آيا پيرى ناتوان كه روزه براى او حرجى است و نه زيان آور، بهتر است كه در وطنش روزه دار باشد، ولى جوانى نيرومند به مجرّد اين كه چند كيلومتر از قرارگاهش دور شود، و هرگز حرج و عسر و زيانى براى او وجود نداشته باشد، روزه بر او حرام است! در حالى كه فقط مرض و سفرى كه روزه اش عسر و زيان آور باشد حرام است، چنان كه «وَاِنْ كُنْتُمْ مَرْضى أوْ عَلى سَفَرٍ... فَلَمْ تَجدُوا ماءَ فَتَيَمَّوُا صَعيدا طَيِّبا» تنها بر مبناى «لَمْ تَجِدُوا ماءً» بايد تيممم كرد، و همچنين نيافتنِ آب در مرضى زيانبار، استعمالِ آب در حال مرض است، و در سفر نيافتن آب. منبع:
http://www.olumquran.com/fa/publicat...em/feghh-gooya و http://forghan.org/images/book/pdf/N..._Mosaferan.pdf و
http://forghan.org/talifat#15 با تشکر

موضوع قفل شده است