توبهء نصوح یعنى چه ؟

سلام


پرسش 29 . مقصود از توبه نصوح چیست؟

واژه نصوح در لغت به معناى خلوص است.104
این کلمه در آیه‏اى از قرآن مجید آمده که در آن مؤمنان دعوت به توبه نصوح شده‏اند: « یا أَیُّها الَّذِینَ آمَنُوا تُوبُوا اِلىَ الله تُوْبًَْ نَصُوحاً؛ اى افراد با ایمان، به سوى خدا توبه نصوح کنید» .105 توسط مفسران، در معناى نصوح، نظریات مختلفى ارائه شده که بعضى افزون بربیست و سه تفسیر دانسته‏اند.106
شیخ بهایى در معناى توبه نصوح چند برداشت را ذکر کرده است:
1- توبه‏اى است که مردم را نصیحت کند، یعنى مردم را دعوت کند که مثل آن را براى ظاهر شدن آثار جمیله آن در صاحبش بیاورند یا آن که صاحبش را نصیحت کند تا دیگر به سوى آن‏ها برنگردد.
2- نصوح توبه‏اى است که براى خداوند، خالص باشد چنان که عسل خالص از شمع را عسل نصوح گویند. خلوص آن است که از گناهان براى زشتى آن‏ها پشیمان شود یا براى آن که خلاف رضاى خداى تعالى هستند، نه براى ترس از آتش.
3- نصوح از نصاحْ است و آن خیاطت است، زیرا آنچه از دین را گناهان پاره (هتک حرمت) کرده‏است، توبه مى‏دوزد یا آن که میانه تائب و اولیاى خدا و احبّاى او را جمع مى‏کند چنان که خیاطت بین پارچه‏هاى لباس جمع مى‏کند.107
در این‏جا احتمال دیگرى نیز بیان شده‏است: نصح در لغت عرب به معنى سیراب کردن به کار مى‏رود، چنان‏که گفته مى‏شود: « نصح الغیث البلد؛ باران منطقه را سیراب کرد» . در این صورت، مى‏تواند مقصود از توبه نصوح، توبه‏اى باشد که قلب مرده به وسیله معاصى، باردیگر زنده گردد و از تیرگى‏هاى گناه پاک شود، در نتیجه مقصود این است که توبه او حقیقى باشد.108
در ذیل آیه شریفه، احادیثى از معصومین: نقل شده‏است؛ رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم مى‏فرماید: « توبه نصوح آن است که توبه کننده به هیچ وجه به گناه برنگردد، همچنان‏که شیر به پستان برنمى‏گردد» .109 از امام صادق علیه السلام روایت شده که توبه نصوح آن است که باطن مرد مثل ظاهر و حتى بهتر از آن باشد.110
از مجموع مى‏توان چنین نتیجه‏گیرى کرد که در توبه نصوح دو معناى خالص و محکم بودن باید جمع باشد.111 در عین حال باید توجه داشت توبه مراتبى دارد که یکى از آن مراتب توبه نصوح است.

:Sham:توبه یعنی بازگشت به سوی طبیب گویند وبرای توبه آدابی است که عبارت است از :1 شخص آن عمل ناشایت را مرتکب نشود 2 اگر حق الله را ضایع کره مثل انجام ندادن واجبات باید جبران کند 3 اگر حق الناس را تضیع کرده جبران کند 4 باید ظاهرش نیز مورد نظر شریعت باشد ودر نیجه خدوند رحمت خودرا شامل او می کند

چرا خدا بعد از اینکه میگه توبه ی نصوح کنید، نمیگه حتما میبخشمتون میگه شاید و امید است که ببخشم؟؟؟

اصلا چرا انقدر خدا تو توبه سخت گرفته؟
من که وقتی شرایط توبه رو میخونم از توبه کردن توبه میکنم
تازه وقتی توبه ی نصوح هم کرد باز حالا شاید ببخشه؟؟
پس بخشندگی خدا کجاست؟

سپاس از رضای گرامی بابت درج این موضوع ارزشمند.

مولانا جلال الدین محمد بلخی نیز داستان شخصی بتام نصوح را بیان میکند که این داستان بر اساس آموزه های قرآن است و در حقیقت شرح این توبه را در قالب این داستان توضیح میدهد.

لطفا این داستان را هم نقل بفرمائید تا توبه کردن و شکل آن در هر ذهنی با این توصیف بهتر باقی میماند و قابل نقل هم هست توسط عوامی چون حقیر .

یاحق

بسم الله الرحمن الرحیم
سلام علیکم
فیلم توبه ی نصوح هم فیلم قشنگی است.البته سیاه و سفید است و قدیمی.با بازی فرج الله سلحشور(کارگردان سریال حضرت یوسف ع) اگر اشتباه نکنم
یا علی ع

خدایا
غلط کردم
خدایا توبه میکنم
قربون کلامت بشم
چشم
اومدم خدا
هیچ کس اینجا نیست جز خودمو خودت
هیچ کس جوابمو نداد جز خودت با این آیه که بهم زندگی دادی نمیخوام دیگه حتی فکر خودکشیو کنم
غلط کردم خدا کمکم کن
مرسی که زنده نگهم داشتی و این وقت شب منو به اینجا آوردی
دمت گرم خیلی ماهی
چیزی به اذان صبح نمونده
تا صبح حفظم کن یا حافظ

يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَصُوحاً عَسى‏ رَبُّكُمْ أَنْ يُكَفِّرَ عَنْكُمْ سَيِّئاتِكُمْ وَ يُدْخِلَكُمْ جَنَّاتٍ تَجْري مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهار(8تحريم )
اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد، به درگاه خدا توبه‏اى راستين كنيد، اميد است كه پروردگارتان بديهايتان را از شما بزدايد و شما را به باغهايى كه از زير [درختان‏] آن جويبارها روان است درآورد
كلمه" نصوح" از ماده نصح است كه به معناى جستجو از بهترين عمل و بهترين گفتارى است كه صاحبش را بهتر و بيشتر سود ببخشد، و اين كلمه معنايى ديگر نيز دارد، و آن عبارت است از اخلاص، وقتى مى‏گويى:" نصحت له الود" معنايش اين است كه من دوستى را با او به حد خلوص رساندم، و اين معنايى است كه راغب براى اين كلمه كرده و بنا بر گفته وى، توبه نصوح مى‏تواند عبارت باشد از توبه‏اى كه صاحبش را از برگشتن به طرف گناه باز بدارد، و يا توبه‏اى كه بنده را براى رجوع از گناه خالص سازد، و در نتيجه، ديگر به آن عملى كه از آن توبه كرده بر نگردد.