خرافه-----شناخت و عمل به شریعت حقه----نظر دوستان

تب‌های اولیه

7 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
خرافه-----شناخت و عمل به شریعت حقه----نظر دوستان

با سلام

این سوال یکی از کاربران محترم است در مورد خرافه

جكونه ميتوان دلايلي بر رد خرافه اورد؟


مثلا حرزهایی كه عمدتا نوشته ميشود هيج بشتوانه ديني ندارند در عين حال دليل هم بر رد انها نداريم.......تكليف جيست؟


يا ادعيه هايي براي گره كشايي مشكل و ....

منتظر نظر دوستان و کارشناسان محترم

با سلام

برای اغاز بحث ابتدا به تعریف خرافه می پردازیم:

در مورد معنای خرافه گفته شده است که:


الف:خرافه نام مردی پری زاده از قبیله عذره (از طوایف عرب) بوده است، و او آنچه از پریان می دید نقل می کرد و مردم او را به دروغ متهم می ساختند و گفته او را باور نمی داشتند و می گفتند: هذا حدیث خرافة، و هو حدیث مستملح الکذب(یعنی این از گفته های خرافه است و این گفتاری نمکین اما دروغ است).


این که گفته می شود: فلان داستان؛ خرافی است، چون به او منسوب بوده است(1).


ب:آراء و عقایدی که انسان دارا می شود چند گونه هستند:


1ـنظری هستند و رابطه‏ای بی واسطه با عمل ندارند مانند مسائل ریاضی و طبیعیات و ماوراء الطبیعة.


2ـ عملی هستند که بلا واسطه متعلق عمل واقع می شوند که انجام و یا ترک آن عمل سزاوار است.


راه دستیابی به نوع اول از عقاید تبعیت از علم و یقین است که یا با برهان یا حس حاصل می شود.

و راه دستیابی به قسم دوم از عقاید تبعیت از اعمالی است که انسان را به خیر و سعادت رسانده و نفع او را تامین می نمایند و اجتناب جستن از اعمالی که منتهی به شقاوت او شده و به او ضرر می رسانند.

حال اعتقاد پیدا کردن به چیزی که علم بدان نداریم در قسم اول(عقاید نظری) و اعتقاد به چیزی که خیر و شر آن را نمی دانیم در قسم دوم(عقاید عملی) ، اعتقاد خرافی خواهد بود(2).


ج:بزرگترین دشمن خرافات در تاریخ بشری انبیاء بوده اند و آنانیکه بمعنای حقیقی کلمه متدین‏تر هستند؛ از خرافات دورتر هستند،

اما چون خرافه سرایان مدرکی برای اباطیل خود ندارند به ناچار به یک منبع غیر محسوس آن را ربط می دهند و از عواطف و احساسات پاک مردم سوء استفاده می کنند لذا تلاش می کنند که خرافه های خود را به نام دین القاء کنند.


ناگفته نماند که معارف بلند دینی براحتی برای هر کسی اصطیاد نمی شود و گروهی چون نمی توانند به شهد حقیقت دست یابند؛ ره به افسانه زده و آن معانی بلند را در حد فهم خود تنزل می دهند و گاهی منشأ بعضی از خرافات؛ تطبیق کردن دین با ذهنیات بشری است.


پی نوشت:
1-معارف و معاریف، سید مصطفی حسینی دشتی، جلد 5، از ص111

2-تفسیر المیزان، علامه سید محمد حسین طباطبایی، ج 1،ص 421

با سلام و درود بر استاد عزیز جناب طاها

بهترین راه مقابله با خرافه شناخت احکام شریعت از مجاری صحیح آن، یعنی مسیر فقاهت و مرجعیت دینی و عمل به احکام و دستورات دین و شریعت است، معمولاً مروجان خرافه چون از این طریق،(مسیر شریعت) توفیق کمتری بدست می آورند به سراغ مسیرهای طریقت و راه های عرفان و سیر و سلوک می روند.

لذا مسیر طریقت و سیر و سلوک، برای کسانی که شناخت کافی از دین و شریعت ندارند و به مرحلۀ ثبات و پایبندی به احکام و دستورات شرع نرسیده اند، توصیه نمی شود.

متأسفانه، امروزه شاهد آن هستیم که مکاتب و جریانات زیادی تحت عنوان عرفان و سیر و سلوک که اکثراً انحرافی و افراطی اند و با عرفان حقیقی مورد نظر اسلام، فرسنگ ها فاصله دارند، بدلیل جذابیت های خاصشان، گوی سبقت را از پیروی از احکام دین و شریعت حقه و عمل به مکتب قرآن و اهل بیت (ع) که توسط فقها و مراجع دینی کشف و بیان می شود ربوده و مردان و زنان و خصوصاً جوانان زیادی، بدون آشنائی لازم با معارف و احکام نورانی دین و بدون اتکاء و پایبندی و عمل به دستورات دین، به مسیر طریقت و وادی عرفان و سیر و سلوک کشیده شده اند.

و این، بمثابۀ ساختن خانه ای بر روی شن و ماسه و باتلاق است، و هر قدر خانه بلند و زیبا ساخته شود، چون بر پایه ای سست و بی اساس استوار شده به کوچکترین نسیمی فرو ریخته و عاقبتی جز در هم شکستن ندارد.

پس بهترین راه مقابله با انحرافات، شناخت و پیروی از مسیر شریعت است که زبان گویای شرع مقدس، در عصر غیبت، فقها، دانشمندان و مراجع دینی اند.

موفق باشید ...:Gol:


با سلام

ممنون از استاد صدیق

ولی عمده مشکل این دوست بزرگوار طرح این سوال بود که:

طاها;18165 نوشت:
مثلا حرزهایی كه عمدتا نوشته ميشود هيج بشتوانه ديني ندارند در عين حال دليل هم بر رد انها نداريم.......تكليف جيست؟



از کجا بدونیم این مسایل خرافه نیست؟؟؟؟

نظر دوستان و کارشناسان محترم

؟؟؟؟؟؟؟

با سلام

ادعیه، طلسمات، ختوم و اذكار از چند لحاظ قابل بررسی هستند.

از لحاظ مشروعیت و مقبولیت شرعی، تا هنگامی كه بر اساس موازین شرعی و در چهارچوب این قوانین باشد، می تواند مورد تأیید قرار گیرد.

حرزهایی كه از ائمه اطهار(ع) رسیده مؤید این مطلب است كه هر حرز و طلسمی نمی تواند باطل و غیرشرعی باشد.( "مهج الدعوات"، تألیف سیدبن طاووس)

آموزش این امور نیز از دیرباز معمول بوده، و هر چند بیشتر به صورت سینه به سینه نقل شده است، ولی در این میان كتاب هایی نیز تألیف شده كه از سوی بزرگان مورد تأیید قرار گرفته است.

در روایات نیز این مطلب فراوان به چشم می خورد كه یكی از ائمه اطهار(ع) امر به نوشتن دعا و یا طلسمی برای كاری كرده باشند.( بحارالأنوار، ج91، ص371ـ192)

گفته شما درست است كه این عمل--دعا و طلسم نوشتن-- كار هر كس نیست، و مبتنی بر علم و دانش خاصی است كه باید از اهلش فراگرفت؛ و البته اهل فن این علم را به همه كس یاد نمی دهند.

شرط طهارت نفس هم در تأثیر ادعیه می تواند مؤثر باشد.

در این باره می توانید به مقدمه دو كتاب زیر نیز مراجعه نمایید:
1. ختوم و اذكار، تألیف سید محمدتقی مقدم
2. هزار و یك ختم، تألیف محمدابراهیم نصراللهی بروجردی.

سوال اصلی من این است که :

در کتابی دعایی جهت رفع درد زانو نوشته می شود....صحت انرا چگونه میتوان بررسی کرد؟

یا ختمهایی از این قبیل که در کنارش یه سری کارهای عملی هم صورت میگرد

؟

با سلام

*انعکاس*;25967 نوشت:
در کتابی دعایی جهت رفع درد زانو نوشته می شود....صحت انرا چگونه میتوان بررسی کرد؟

انعكاس بزرگوار

از اين كه مي فرماييد كتاب دعا مسلم است كه از احاديث و روايات بايد باشد

اگر اينچنين است بررسي چنين مواردي يعني احاديث و روايات كار عالمان دين و روايت شناساني است كه خبره در علم رجال و درايه هستند

كه هم خود حديث و هم سلسله راويان ان را مورد بررسي قرار مي دهند و بعد صحت حديث و روايت را تاييد يا رد مي كنند

به عبارتي كساني كه مي خواهند اين روايات را بررسي كنند بايد عالم به علوم رجال و درايه باشند كه از علوم حوزوي است

براي كساني كه در اين زمينه معلوماتي ندارند و فقط جهت اشنايي و اين كه ايا اين حديث درست است يا نه مي توانند به عالمان خبره مراجعه نمايند

موضوع قفل شده است