چرا خداوند باید ما را اجباری به دنیا بفرستد؟؟

حتماً سئوال بعدی اینه که که :khandeh!::
خوب خدای مهربان و خوب، از همان اول ما را متکامل می آفرید تا نیاز به طی مراحل تکاملی نداشته باشیم و چون متکامل بودیم، همیشه عمل ما احسن می بود و دیگر « هلاکت » موضوعیت نمی یافت!!

سلام.

البته صادر گشتن فعل به جبر بر نمی گردد بلکه به ضرورت و یا همان قضای حتم بر می گردد...

ولی در کل هر جبری هم شر نیست بلکه ما جبر خیر هم داریم،حالا خداوند کمالات خود را به انسان می دهد تا انسان کامل گردد،و البته همه خلقت منشا از همین انسان کامل است،وبرای انسان کامل است چون خلیفه خدا در زمین است واین مقام را به انسان داد که بتواند اسماء او را حمل نماید،اینها کجایش بد است.....

خداوند می خواهد انسان به مقام قرب خودش ویا همان درجات بهشت برسد ولی بدبختانه خود انسانها این را نمی خواهند، برای همین مجبور است با زور و زنجیر انها را به انجا بکشاند...

یاحق

اگه ما در کیفیت زندگی اختیار داریم پس این همه قوانین برای چی هست؟
مثلا کیفیت نماز خوندن یا اینکه مثلا اگه تو روزه ی مستحبی سهوا چیزی بخوری روزه باطله یا همین ریز احکامی که وجود داره .

دیشب روحانی تو مسجد یه آیه از قرآن گفته بود که شفاعت از کسانی که از نمازگزاران نباشند ، قبول نمیشه .
خیلی حالم بد شد . من همیشه با نماز خودنم مشکل ذاشتم و از اینکه نمیتونم تمرکز کنم از دست خودم عصبانی بودم و این ایه دیگه کلا نا امیدم کرد .

خوب اگه خدا ما رو با اختیار خودمون وارد این دنیا نکرده ، لااقل این همه هم سخت نگیره خب.
خدا به ما اختیار داد که تو این دنیا با اختیار خودمون کارها رو انجام بدیم . ولی آیا این درسته که برای انجام ندادنش مستحق چنین عذابی باشیم .
من اصلا نمیتونم اینو قبول کنم .

مثل اینه که پدر و مادرت تو رو به دنیا میارن . بعد هم راه و رسم زندگی رو بهت یاد میدن . بهدش دیگه اختیار با خودته که مثل اونا عمل کنی یا نه .
دیگه پدر و مادر نمیتونن تو رو به خاطر این که مطابق میل اونا رفتار نکردی جریمه یا مجازات کنن .
میتونن؟

حالا اگه کسی نخواد بره بهش ، باید با مشت و لگد فرستادش؟

من از کسی میشنیدم نعوذوبالله خیلی از خدا شاکی بود
میگفت چرا اصلا خدا ما رو به این دنیا آورد که ما گناه نکنیم و به بهشت بریم
چه کاری خوب!؟اولش همه میرفتیم بهشت دیگه و گفت حضرت آدم یه خطایی کرده ما چرا باید تاوان پس بدیم
میگفت هر چی توی این دنیا لذت حساب میشه گناه هستش مثل:زنا،شراب،لواط ،موسیقی و غیره
من گفتم خوب خدا دارد ما رو با این لذتهای دنیوی آزمایش میکند و پاداشش رو وعده بهشت داده

گفت چرا باید ما خودمون رو از این لذتها دور کنیم که خدا آخرش ما رو میخواهد به بهشت ببرد
میگفت اگر نماز اجباری نبود آدمهای اندکی نماز میخوندن و از خدا تشکر میکردن

والا من دیگه نتونستم جوابشو بدم؟:Gig:

حالا وقتشه که از خودتون بپرسید ایا واقعا خدایی هست؟

با سلام

به چند نکته توجه داشته باشید:
1-از آيات قرآن استفاده مى‏شود كه آدم براى زندگى در روى زمين، همين زمين معمولى آفريده شده بود(وَ إِذْ قالَ رَبُّكَ لِلْمَلائِكَةِ إِنِّي جاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَة)، ولى در آغاز خداوند او را ساكن بهشت كه يكى از باغهاى سرسبز پر نعمت اين جهان بود ساخت، محيطى كه در آن براى آدم هيچ گونه ناراحتى وجود نداشت.(دلایل آن در پست بعدی ذکر می گردد)
شايد علت اين جريان آن بوده كه آدم با زندگى كردن روى زمين هيچگونه آشنايى نداشت، و تحمل زحمتهاى آن بدون مقدمه براى او مشكل بود، و از چگونگى كردار و رفتار در زمين بايد اطلاعات بيشترى پيدا كند، بنا بر اين مى‏بايست مدتى كوتاه تعليمات لازم را در محيط بهشت ببيند و بداند زندگى روى زمين توام با برنامه‏ها و تكاليف و مسئوليتها است كه انجام صحيح آنها باعث سعادت و تكامل و بقاى نعمت است، و سرباز زدن از آن سبب رنج و ناراحتى.
و نيز بداند هر چند او آزاد آفريده شده، اما اين آزادى بطور مطلق و نامحدود نيست كه هر چه خواست انجام دهد او مى‏بايست از پاره‏اى از اشياء روى زمين چشم بپوشد.
و نيز لازم بود بداند چنان نيست كه اگر خطا و لغزشى دامنگيرش شود
درهاى سعادت براى هميشه به روى او بسته مى‏شود، نه مى‏تواند بازگشت كند و پيمان به بندد كه بر خلاف دستور خدا عملى انجام نخواهد داد تا دوباره به نعمتهاى الهى باز گردد.
او در اين محيط مى‏بايست تا حدى پخته شود، دوست و دشمن خويش را بشناسد، چگونگى زندگى در زمين را ياد گيرد، آرى اين خود يك سلسله تعليمات لازم بود كه مى‏بايست فرا گيرد، و با داشتن اين آمادگى به روى زمين قدم بگذارد.
اينها مطالبى بود كه هم آدم و هم فرزندان او در زندگى آينده خود به آن احتياج داشتند، بنا بر اين شايد علت اينكه آدم در عين اينكه براى خلافت زمين آفريده شده بود مدتى در بهشت درنگ مى‏كند و دستورهايى به او داده مى‏شود جنبه تمرين و آموزش داشته باشد.
بنابر این این سخن نادرست است که اگر آدم از آن میوه نمی خورد ما الان همگی در بهشت بودیم اما با کار آدم(ع) اکنون مشغول تاوان دادنیم
2- بهشت را اعمال شما می سازد.نعمت های بهشتی تجسم اعمال صالح شماست.تا شما در این دنیا اعمالی انجام ندهید نعمت های بهشتی برای شما فراهم نمی گردد

این چه ربطی داره شما دارید راجع به صفات خداوند صحبت میکنید حالا اگر علت را نمیتوانید تشخیص بدهید یا قانع نمیشوید معنی اش اینست که پس خدا نیست ؟این کجایش منطقیست .[/]

بهشت آدم
این باغ و جنت يكى از باغهاى پر نعمت و روح‏افزاى يكى از مناطق سر سبز زمين بوده است.
زيرا اولا بهشت موعود قيامت، نعمت جاودانى است كه در آيات بسيارى از قرآن به اين جاودانگى بودنش اشاره شده، و بيرون رفتن از آن ممكن نيست
و ثانيا ابليس آلوده و بى‏ايمان را در آن بهشت راهى نخواهد بود، نه وسوسه‏هاى شيطانى است و نه نافرمانى خدا.
ثالثا در رواياتى كه از طرق اهل بيت ع بما رسيده اين موضوع صريحا آمده است.
يكى از راويان حديث مى‏گويد از امام صادق ع راجع به بهشت آدم پرسيدم امام ع در جواب فرمود: باغى از باغهاى دنيا بود كه خورشيد و ماه بر آن مى‏تابيد، و اگر بهشت جاودان بود هرگز آدم از آن بيرون رانده نمى‏شد (جنة من جنات الدنيا يطلع فيها الشمس و القمر و لو كان من جنان الاخرة ما خرج منها ابدا) .
و از اينجا روشن مى‏شود كه منظور از هبوط و نزول آدم به زمين نزول مقامى است نه مكانى يعنى از مقام ارجمند خود و از آن بهشت سر سبز پائين آمد.
اين احتمال نيز داده شده كه اين بهشت در يكى از كرات آسمانى بوده است هر چند بهشت جاويدان نبوده، در بعضى از روايات اسلامى نيز اشاره به بودن اين بهشت در آسمان شده است ولى ممكن است كلمه سماء (آسمان) در اين گونه روايات اشاره به" مقام بالا" باشد، نه" مكان بالا".
ولى بهر حال شواهد فراوانى نشان مى‏دهد كه اين بهشت غير از بهشت سراى ديگر است چرا كه آن پايان سير انسان است و اين آغاز سير او بود، اين مقدمه اعمال و برنامه‏هاى او است و آن نتيجه اعمال و برنامه‏هايش.(تفسير نمونه، ج‏1، ص: 187)

[="blue"]سلام

خوب اینکه دلیل اختیاری بودن است یعنی مختار است زندگی کند و به تکامل برسد یا به حیاتش خاتمه دهد و به جهنم برود .[/]

سلام.

افتادن یک برگ از درخت بر تمام هستی اثر می گذارد،چه برسد به عمل انسان..مصادیق چنین امری البته کم وبیش در علم بشری نیز نمایان گشته از قبیل همین تاثیر عمل بر اب وغیره .......

افتادن یک برگ(اثر وجودی) از لحاظ شخصی فقط مختص خودش است،ولی از لحاظ مسببات همه امور هستی جوری در هم اثر می گذراند که غایت ان اثر می شود افتادن این برگ،نتیجتا افتادن یک برگ از یک لحاظ فقط مربوط به خودش است و از یک جهت وسیع ماثر از اثر کل هستی است،همه اثرات وجودی چنین است،این از لوازم وحدت شخصی هستی است...مانند همه بدن انسان نسبت به اجزایش،هر اتفاقی در جزء اثرش از کل است....وهر اثری در جزء ماثرش درکل هویدا می شود.....

حتی افتادن تصادفی یک شئ بر سر شخص عابر نیز متاثر از کل هستی است ،به عبارتی اینکه این شخص از فلان مکان بگذرد و شئ مورد نظر نیز اتفاقی از جایی بر سر او بیفتد بر اساس شخصی و جهت شخصی یک امر تصادفی است،ولی از دید کل هستی ،مسببات بیشماری به صورت پیچیده دست در دست هم داده اند و افتادن شئ و گذر شخص را رقم زده و ماثر این دو در یک زمان و در یک محل و در یک جهت اتفاق افتاده است،که البته این دیگر تصادف نیست ولی ما ازاین رموز اطلاعی نداریم که اگر داشتیم مانند دیگر اشخاص از اینده و اتفاقات اینده خبر می دادیم...همه مسببات هستی بر اساس قضای حتم و ضرورت جریان داردوگرنه خبر از اینده اصلا محال بود...

-----------
یاحق

سلام بر دوستان..

اتفاقافطرت انسان بر توحید و یکتا پرستی قرار دارد و این از ویژگیهای فطرت است،حتی از صفات خلقت انسان نیز نمی باشد،که با از بین رفتن صفت اتصاف نیز زوال پیدا نماید،بلکه فطرت انسان جوری است که توحید از لوازم لاینفک ان است،ولی همین انسان بر اساس هوای پرستی غشایی بر فطرت خود می اندازد نتیجتا انرا ضعیف می کند؛انوقت است که می بیند ولی نه انچه اقتضای فطرتش می باشد بلکه هر چه می بیند هوی پرستی خودش وان غبار و غشا است ،ولی در وقتی که می داند کسی به داد او نخواهد رسید انوقت است که فطرتش بیدار شده وانرا تنبیه می کند ....

حتی مادی گرایان نیز در عمق وجودشان یک چیزی را می یابند و به ان اعتقاد دارند،ولی در تطبیق ان در خارج دچار اشتباه می شوند،به عبارتی ان امر درونی را در خارج به ماده تطبیق می دهند پس اصل منطق انها اشتباه در تطبیق به خارج است نه در باطن،در حالی که باطن و سرشت ادمی با توحید در امیخته واو را با پرستش عجین نموده است واین امر قابل سلب به انسان نیست بلکه اعتقاد به امری که تکیه بر ان نماید از درونش می جوشد،واین از لوازم مطلق خواهی انسان است و مطلق خواهی نیز متاثر از فطرت او که خدایی است چون فطرت الهی رنگ الهی دارد نتیجتا انسان به دنبال نامحدود است نه محدود.......

اگه اینطوره که شما میگین پس جهنمی نباید باشه .
خدا چرا ما رو آزمایش میکنه ؟
واسه اینکه ما ها رو یا بفرسته جهنم یا بهشت؟

این طور نیست که هیچ کس اعمالی انجام نده .
همه ی ادمها تو ذاتشون چیزای خوب هست و امکان نداره که کسی تو عمرش کار خوب نکرده باشه .

قضیه اینه که چرا در صورت انجام ندادن یه کار واجب ، بقیه ی اعمالت زیر سوال میره ؟
مثلا اگه نمازت قبول نباشه دیگه کارت تمومه .


به سوالهای من تو صفحات قبلی پاسخ داده نشد .

این اختیار نیست

اختیار اینه که اگه نخوای تو این دنیا باشی ، به زندگیت خاتمه بدی و کسی ازت باز خواست نکنه و جهنمی در کار نباشه .

این اختیاره

به زور که هلمون دادن تو این دنیا
لااقل خودمون بتونیم با خیال راحت ازش بریم بیرون

پس ماجرای سیب و گندم و امتحان و حوا ، همش بازی بود؟
یعنی از اولشم آدم باید میومد زمین؟

[="blue"]سلام

این اختیاری را که شما انتظار دارید را حیواناتی مانند فیل و موش دارند یعنی دسته جمعی یا انفرادی خودکشی میکنند و هیچ پاسخی هم نباید بدهند ایا به نظر شما انها مختارند و این را میگویند اختیار .

اختیار اینست که نسل انسان به عنوان خلیفه خدا پا به عرصه هستی گذاشته و موظف است عدالت را برای خودش و دیگران اجرا کند یعنی دو راه بیشتر ندارد یا عادل است که ثمره عدلش بهشت است یا ظالم است که ثمره ظلمش جهنم مختار است هر کدام را میخواهد انتخاب کند .[/]

سلام.

اختیار به خود فعل بر نمی گردد بلکه به عاملی بر می گردد که منشا صدور ان فعل شده.به عبارتی اختيار شرط فعل و از اجزاى علت آن است ، در انجام هر كار، تحت تاءثير يك سلسله احساسات و عوامل ، نخست علم و تصور مصلحت آن عمل بوجود مى آيد، بعد شوق ، بعد اراده ، و بعد از اين مقدمات اختيار خود به خود حاصل مى شود...

در ثانی مواخذه و پاداش خود از لوازم اختیار است،به عبارتی این مورد حتی بین انسان ها نیز وجود دارد،مثلا دست درازی به نوامیس و اموال اشخاص ،این امر را در عدم مواخذه برنمی تابد،وگرنه این مورد اولین چیزی بود که فطرت یک انسان مختار انرا قبول می کرد.....نتیجتا مواخذه وپاداش با صفت اختیار تنیده شده است وقابل جدایی از هم نیستند،به عبارتی مواخذه با صفت اختیار معنی دارد....

با سلام

خير.بر اساس آیه صریح قران این ماجرا نیز بود اما در همان جنت و باغی که در پست قبلی به آن اشاره گردید
[سوره البقرة (2): آيه 35]
وَ قُلْنا يا آدَمُ اسْكُنْ أَنْتَ وَ زَوْجُكَ الْجَنَّةَ وَ كُلا مِنْها رَغَداً حَيْثُ شِئْتُما وَ لا تَقْرَبا هذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونا مِنَ الظَّالِمِينَ
و گفتيم: اى آدم! تو با همسرت در اين باغ سكونت كن و از (هر كجاى) آن هر چه مى‏خواهيد به فراوانى و گوارايى بخوريد، امّا به اين درخت نزديك نشويد كه از ستمگران خواهيد شد.

[="blue"]سلام

اگر با این فرض که خدائی نیست به مسئله نگاه کنی هرگز به آرامش نمیرسی چون انگاه باید به این سئوال پاسخ دهی که اینهمه نظم چگونه ممکن است به وجود آمده باشد و این که همه اینها تصادفی بوده مسئله را بغرنج تر میکند چون انگاه نه تنها نمیتوانی برای این سئوال پاسخ قانع کننده ای پیداکنی بلکه احساس پوچی هم خواهی کرد .[/]

بنام خدا.
سلام.
خداوند انسان را آفرید تا شیطان را امتحان کند(البته فقط قصدش این نبود قبلاً هم به فرشگان گفته بود که من موجودی مانند انسان را خواهم آفرید).
پس از آفرینش انسان شیطان آنهمه سجده که بر خدا کرد پوچ بود چون تکبر ورزید.
به خداوند گفت خدایا تا عبد آنقدر ستایش و سجده ات میکنم که بشر نکرده باشد فقط مرا از سجده بر انسان منع کن.خداوند گفت من به سجده و ستایش تو احتیاجی ندارم من میخواهم تو بنده ی من باشی و هرچه گفتم قبول کنی.
پس از آن شیطان قبول نکرد و رانده شد.
سپس خداوند انسان را امتحان کرد و انسان را با درختی(حالا سیب یا انگور نمیدونم) امتحان کرد و انسان سر باز زد و به بندگی خود مانند شیطان راضی نبود و رانده شد.
الانم برای همین ما اینجا هستیم تا کار خلاف خود را جبران کنیم.اونا که فقط سیب خوردن رانده شدن و اومدن اینجا....ما که اینهمه گناه میکنیم نه تنها جامون اینجاست بلکه جهنم هم حقمونه.
یا علی:Gol:

انسان برای خوردن سیب رانده نشد ، سیب نماد هست اصلش همون کفرانی هست که در وجود انسان هست.
در ثانی قرار هم بر این نبود که انسان در بهشت باشه و قرار بود زمین بیاد.

سلام
طرح اینگونه سوالات مثلا:چرا خداوند باید ما را اجباری به دنیا بفرستد؟؟
با فرض وجود قادر و عاقل کلی به نام خدا چاره ای را برای جواب دادن انسان نمی گذارد جز دو راه:
1- خود را جای خدا قرار دهیم و طبق منطق یا احساس خود به جوابی قانع کننده صرفا برای خودمان برسیم.
2- به داستان های پر از ابهام و نظرات دیگران توجه کنیم و خود را راضی نگه داریم.

که به کارگیری این دو راه با فرضمان که خداوند عالم (عالم بکل شئ) و عاقل است در تناقض است چون من ناقص در حدی نیستم که دلیل کار وجود اعلم و اعقل خود را درک کنم.پس حتی این دو راه هم ما را به جواب حقیقی نمی رساند.
اما ایا باید موضوع رها شود؟ ایا انسان باید بدون یافتن حقیقت زیر خاک برود؟؟
بنده حقیر ادعای درس حوزوی و دیدگاه فلسفی ندارم. با این حال می توانم فرض دیگری را بیان کنم(که متاسفانه برخاسته از شک عجیبم راجع به خداست) و ان اینکه با فرض عدم وجود خداوند می توان از بروز این سوال و سوالات مشابه که فاعل ان خداست جلو گیری کرد.می توان تمام سوالات را حذف کرد و داستانهای پر ابهام را کنار زدو به نتیجه ای ارامش بخش و در عین حال هولناک رسید.اگر درست نمی گویم لطفا مرا راهنمایی کنید.
در ضمن در موضوع بنده:> می توانید از دید دیگری به مسئله بپردازید.
با تشکر.

سلام

انبیاء الهی در صدد اثبات خدا نبودند؛ زیرا خداوند فطری انسان است، تمام دلایل اثبات خدا هم به نظر بنده تنبیهات است، انبیاء الهی گفتند، الهه ها را کنار بزن و خدای فطری را که دلپذیر است تثبیت کن، یعنی الهه ها توهم و خیالند و کامل مطلق، فقط الله تبارک و تعالی است، مگر نه این است که انسان فطرتا کامل مطلق را طلب می کند، یک وجودی که هیچ نقصی ندارد، این کامل مطلق و موجود مقدس خدا است.

شما میگین :
اختیار اینست که نسل انسان به عنوان خلیفه خدا پا به عرصه هستی گذاشته

یعنی ما میدونستیم که قراره این مسولیت رو به عهده بگیریم و بعد ما رو به این دنیا آوردن ؟

QUOTE=erfan_alavi;165434]
اختیار به خود فعل بر نمی گردد بلکه به عاملی بر می گردد که منشا صدور ان فعل شده.به عبارتی اختيار شرط فعل و از اجزاى علت آن است ، در انجام هر كار، تحت تاءثير يك سلسله احساسات و عوامل ، نخست علم و تصور مصلحت آن عمل بوجود مى آيد، بعد شوق ، بعد اراده ، و بعد از اين مقدمات اختيار خود به خود حاصل مى شود...

در ثانی مواخذه و پاداش خود از لوازم اختیار است،به عبارتی این مورد حتی بین انسان ها نیز وجود دارد،مثلا دست درازی به نوامیس و اموال اشخاص ،این امر را در عدم مواخذه برنمی تابد،وگرنه این مورد اولین چیزی بود که فطرت یک انسان مختار انرا قبول می کرد.....نتیجتا مواخذه وپاداش با صفت اختیار تنیده شده است وقابل جدایی از هم نیستند،به عبارتی مواخذه با صفت اختیار معنی دارد....

از پاراگراف اولتون که همش فلسفه بافی بود چیزی نفهمیدم .

اما پاراگراف دوم :
دست درازی به نوامیس و اموال شخسی افراد الان هم قانون هست و تو همه حای دنیا این اعمال جرم محسوب میشه چون به حقوق شهروندی تجاوز میکنه ولی خودکشی یا نماز نخوندن یا روزه نگرفتن و مسجد نرفتن به هیچکس آسیبی نمیرسونه که به خاطر انجام ندادنش مواخذه ای در کار باشه

نمازی که نه به حال خدای من سودی داره و نه به حال من (البته نمازهای آبکی منظورمه ) چرا نخوندنش عقاب داره ؟

به نظر شما فرض اینکه خدایی نباشه به آرامش نزدیک تر نیست تا اینکه همش تنمون بلرزه که به خاطر قضا شدن یا نخوندن نمازمون یا خوردن روزمون تو 10 سالگی ( زمانی که اصلا نمیدونستیم داریم چی کار میکنیم ) باید بریم جهنم؟

ما برای خوردن سیب حضرت ادم که نیومدیم تو این دنیا .
از اولشم قراربود که بیایم رو زمین .

به نظر شما خدا از ما چی میخواد ؟
اینکه شب و روز شکرش کنیم و بهش سجده کنیم و به قوانین اون پایبند باشیم ؟
پس خودمون چی ؟

ما ها که از اول قرار بود بیایم رو زمین . حضرت ادم بیچاره اسمش بد در رفته.

یه سوال :
خدا ما رو برای چی آفرید؟

اینکه فقط عبادتش کنیم ؟
اینکه روزی چند بار سجده کنیم و شکر گزار باشیم ؟
اینکه از قوانین خدا پیروی کنیم؟
اینو که فرشته ها هم دارن انجام میدن پس دیگه چه احتیاجی به ما هست ؟
فرشته ها افریده شدن تا یه سری کار انجام بدن و بفیه وقتشونو عبادت کنن .
ایا این کافی نیست ؟
تنها فرقش اینه که ما اختیار داریم .
و هم میتونیم انجام بدیم و هم نه .

اگه من تو به دنیا اومدنم نقشی ندارم پس تعهدی هم نباید برای من باشه .
اگه خدا فیاضه و به وجود اومدن من رو درست دونسته پس میدونه که آدم مختار سرکشی هم ازش بر میاد .
یه پدر هیچوقت نمیتونه پسری طبق خواسته های خودش بسازه و به خاطر این نباید مجازاتش کنه و نمیکنه .

شما رو نمیدونم ولی ما دوست داشتیم درس بخونیم .
اگه یه روز خواب میموندیم گریه میکردیم که ما رو به مدرسه برسونن .

در ضمن پدر من حتی یک بار هم ما رو مجبور به درس خوندن نکرد و به خاطر انجام ندادنش مجازاتی در کار نبود .

منم با این مساله موافقم ولی کسی که نماز نمیخونه و یا جزو نمازگزاران یست ، این شخص نباید جزو بدکاران به حساب بیاد.

من معتقدم به اینکه اونهایی که با کارهاشون به دیگران آسیب میرسوننن باید مجازات بشن . نه اونایی که روزه نمیگیرن یا نماز نمیخونن .
چون این کار ضرری به هیچکس نمیزنه .
نه به خدا و نه به خلق خدا .
فقط شاید طرف به یه سری از مقامات نرسه .

بنام خدا.
سلام.

بنام خدا.

رسول اكرم صلى الله علیه و آله:
مَنِ اشتاقَ اِلَى الجَنَّةِ سارَعَ فِى الخَیراتِ؛
هر كس مشتاق بهشت است براى انجام خوبى ها سبقت مى گیرد.
امام على علیه السلام:
اِنَّهُ لَیسَ لاَنفُسِكُم ثَمَنٌ اِلاّ الجَنَّةُ فَلا تَبیعوها اِلاّ بِها؛
براى جان هاى شما بهایى جز بهشت نیست، پس آنها را جز به بهشت مفروشید.


ضمانت بهشت رسول اكرم صلى الله علیه و آله:
اِضمَنوالى سِتّا مِن اَنفُسِكُم اَضمَن لَكُمُ الجَنَّةَ اُصدُقُوا اِذا حَدَّثتُم وَأوفُوا اِذا وَعَدتُم وَاَدُّوا اِذا ئتُمِنتُم وَاحفَظوا فُروجَكُم وَغُضّوا اَبصارَكُم وَكُفّوا اَیدیَكُم؛
شش چیز را براى من ضمانت كنید تا من بهشت را براى شما ضمانت كنم، راستى در گفتار، وفاى به عهد، بر گرداندن امانت، پاكدامنى، چشم بستن از گناه و نگه داشتن دست (از غیر حلال).

التماس دعا:Gol:.
یا علی:Gol:

بنام خدا.
سلام.
الان محرم هم هست.بگذارید پاسخ کاملتری بدهم تا دیگر از این شبهات پیش نیاید.
اول از شخص سوال کننده سوالاتی دارم.
آیا به علم غیب خداوند و علم بی نهایت الله ایمان دارید؟
آیا دوست داشتید با یزید و شمر و ابن ملجم و مامون و.... در بهشت همنشین شوید؟
جواب اول شما بله هست.جواب دوم شما هم نه.
پاسخ سوال شما:
پس خداوند میدانسته که یزید اگر امتحان شود یزید میشود و حسین ع اگر امتحان شود حسین ع میشود
پس انسان را به زمین آورد تا حسین و یزید را از هم جدا کند.
یا علی:Gol:

اگر در قبال کاری که برای کسی انجام میدم انتظار تشکر دارم ، در صورتی که ازم تشکر نکرد مجازاتش نمیکنم .