نزول دادن پول (ربا) در حکم پیکار با خدا و پیامبر است؟
تبهای اولیه
آیا می دانید نزول دادن پول (ربا) در حکم پیکار با خدا و پیامبر است؟
=====================================
تعریف ربا:
======
هرگاه مبلغی به شخصی بعنوان قرض پرداخت شود و تعیین گردد که آن شخص مقروض، اصل پول را به همراه مبلغی بیشتر که مقدار آن از قبل مشخص شده به وام دهنده باز پس دهد، آن مبلغ اضافه تحت هر عنوانی ربا محسوب میشود.
------------------------------------------------------------------------
الَّذِينَ يَأْکلُونَ الرِّبَا لاَ يَقُومُونَ إِلاَّ کمَا يَقُومُ الَّذِي يَتَخَبَّطُهُ الشَّيْطَانُ مِنَ الْمَسِّ ذلِک بِأَنَّهُمْ قَالُوا إِنَّمَا الْبَيْعُ مِثْلُ الرِّبَا وَأَحَلَّ اللّهُ الْبَيْعَ وَحَرَّمَ الرِّبَا ... (275)
کسانی که ربا می خورند، (در قیامت) برنمی خیزند مگر مانند کسی که بر اثر تماس شیطان، دیوانه شده (و نمی تواند تعادل خود را حفظ کند، گاهی زمین می خورد، گاهی به پا می خیزد.) این، بخاطر آن است که گفتند: « داد و ستد هم مانند ربا است (و تفاوتی میان آن دو نیست.) » در حالی که خدا بیع (و معامله) را حلال کرده، و ربا را حرام...
بقره / 275
يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لاَ تَأْکُلُوا الرِّبَا أَضْعَافاً مُضَاعَفَةً وَاتَّقُوا اللّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ (130)
ای کسانی که ایمان آورده اید! ربا (و سود پول) را چند برابر نخورید. از خدا بپرهیزید، تا رستگار شوید.
وَاتَّقُوا النَّارَ الَّتِي أُعِدَّتْ لِلْکَافِرِينَ (131)
و از آتشی بپرهیزید که برای کافران آماده شده است!
آل عمران / 130 - 131
وَمَا آتَيْتُم مِن رِباً لِيَرْبُوَا فِي أَمْوَالِ النَّاسِ فَلاَ يَرْبُوا عِندَ اللَّهِ وَما آتَيْتُم مِن زَکَاةٍ تُرِيدُونَ وَجْهَ اللَّهِ فَأُولئِکَ هُمُ الْمُضْعِفُونَ (39)
(وام گیرندگان!!!) آنچه بعنوان ربا می پردازید تا در اموال مردم (ربا خواران) فزونی یابد، نزد خدا فزونی نخواهد یافت، آنچه را بعنوان زکات می پردازید و تنها رضای خدا را می طلبید (مایه برکت است، و) کسانی که چنین می کنند دارای پاداش مضاعفند.
روم / 39
يَمْحَقُ اللّهُ الرِّبَا وَيُرْبِي الصَّدَقَاتِ وَاللّهُ لاَ يُحِبُّ کلَّ کفَّارٍ أَثِيمٍ (276)
خداوند، ربا را نابود می کند، و صدقات را افزایش می دهد. و خداوند، هیچ انسان ناسپاس گنهکاری را دوست نمی دارد.
بقره / 276
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللّهَ وَذَرُوا مَا بَقِيَ مِنَ الرِّبَا إِن کنْتُم مُؤْمِنِينَ (278)
ای کسانی که ایمان آورده اید! از (مخالفت فرمان) خدا بپرهیزید، و آنچه از (مطالبات) ربا باقی مانده، رها کنید، اگر ایمان دارید.
فَإِن لَمْ تَفْعَلُوا فَأْذَنُوا بِحَرْبٍ مِنَ اللّهِ وَرَسُولِهِ وَإِن تُبْتُمْ فَلَکمْ رُؤوسُ أَمْوَالِکمْ لاَ تَظْلِمُونَ وَلاَ تُظْلَمُونَ (279)
اگر (چنین) نمی کنید، بدانید خدا و رسولش، با شما پیکار خواهند کرد. و اگر توبه کنید، سرمایه های شما، از آن شماست (اصل سرمایه، بدون سود)، نه ستم می کنید، و نه بر شما ستم وارد می شود.
بقره / 278 - 279
==========================================تکلیف کسانی که قبل از شنیدن این آیات اقدام به این عمل کرده اند چیست؟
==========================================
... فَمَن جَاءَهُ مَوْعِظَةٌ مِن رَبِّهِ فَانْتَهَي فَلَهُ مَا سَلَفَ وَأَمْرُهُ إِلَي اللّهِ وَمَنْ عَادَ فَأُولئِک أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (275)
... و اگر کسی اندرز (و آیات) الهی به او رسد، و (از رباخواری) خودداری کند، سودهایی که در سابق (قبل از نزول حکم تحریم) به دست آورده، مال اوست، (و این حکم، گذشته را شامل نمی گردد)، و کار او به خدا واگذار می شود، (و گذشته او را خواهد بخشید.) اما کسانی که بازگردند (و بار دیگر مرتکب این گناه شوند)، اهل آتشند، و همیشه در آن می مانند.
بقره / 275
وَإِن کانَ ذُو عُسْرَةٍ فَنَظِرَةٌ إِلَي مَيْسَرَةٍ وَأَن تَصَدَّقُوا خَيْرٌ لَکمْ إِن کنْتُمْ تَعْلَمُونَ (280)
و اگر (بدهکار)، قدرت پرداخت نداشته باشد، او را تا هنگام توانایی، مهلت دهید، و (در صورتی که براستی قدرت پرداخت را ندارد)، برای خدا به او ببخشید بهتر است، اگر (منافع این کار را) بدانید.
بقره / 280
قرض الحسنه:
هرگاه وام دهنده مبلغی به شخصی بعنوان قرض پرداخت کند و قصد گرفتن سود بابت آن قرض را نداشته باشد، این را قرض الحسنه گویند.
حال اگر شخص مقروض به میل خود مبلغی اضافه تر به وام دهنده پرداخت نماید، آن مبلغ اضافه را سود حلال می نامند.
خداوند در قرآن قرض الحسنه دادن به مردم را عین قرض الحسنه دادن به خدا دانسته و ثواب بزرگی را در آن برای وام دهنده قرار داده است.
مَن ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللّهَ قَرْضاً حَسَناً فَيُضَاعِفَهُ لَهُ أَضْعَافاً کثِيرَةً وَاللّهُ يَقْبِضُ وَيَبْسُطُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (245)
کیست که به خدا « قرض الحسنه ای » دهد، (و از اموالی که خدا به او بخشیده، انفاق کند)، تا آنرا برای او، چندین برابر کند؟ و خداوند است که (روزی بندگان را) محدود یا گسترده می سازد، (و انفاق، هرگز باعث کمبود روزی آنها نمی شود.) و به سوی او بازگردانده می شوید (و پاداش خود را خواهید گرفت.)
بقره / 245
إِنَّ الْمُصَّدِّقِينَ وَالْمُصَّدِّقَاتِ وَأَقْرَضُوا اللَّهَ قَرْضَاً حَسَناً يُضَاعَفُ لَهُمْ وَلَهُمْ أَجْرٌ کَرِيمٌ (18)
مردان و زنان انفاق کننده، و آنها که به خدا « قرض الحسنه » دهند، (این قرض الحسنه) برای آنان مضاعف می شود و پاداش پرارزشی دارند.
حدید / 18
خطر رباخواری
مرحوم علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می فرماید خداوند متعال در آیات ربا نسبت به ربا سختگیری هایی فرموده که مانند آن را در هیچ یک از فروع دین خود جز دوستی با دشمنان دین، نفرموده و تغییراتی که در مورد سایر کبائر مانند زنا، شرب خمر، قمار و حتی قتل نفس شده و این نیست مگر آن که آثار شوم سایر گناهان از یک یا چند فرد تجاوز نمی کند آن هم در بعضی جهات و تنها در مرحله اعمال و افعال، ولی آثار شوم این دو گناه بنیاد دین را ویران و اثر ان را محو و نظام زندگی را فاسد کرده و روی فطرت انسانی پرده افکنده جلو چشمش را می گیرد.
جریان تاریخ، کتاب الهی را در این موضوع تصدیق کرده و دوستی و مداهنه با دشمنان دین، مسلمانان را به پرتگاه خطرناکی کشانید، پس بنابر این دین و آیین و عموم فضائل از میانشان رخت بر بست و کارشان بجایی رسید که دیگر مالک مال و آبرو و جان خودشان نباشند.
رباخواری و ثروت اندوزی و تراکم اموال هم مردم را به دو دسته ثروت مند و مستمند تقسیم کرد بالأخره کار به جنگ جهانی کشیده شد و فتنه ای بر پا شد که کوه ها را در هم فرو ریخت و زمین را بلرزه در آورد و انسانیت را تهدید به نابودی کرد و سرانجام شد آنچه شد و بزودی روشن خواهد گردید که بیانات قرآن درباره این گناه بزرگ از پیش گویی های این کتاب شریف بشمار می رود.
عذاب رباخوار
قال النبیُ ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ : «من أَکلَ الرّبا مَلأ اللهُ بطنَهُ ناراً بقدرِ ما أکلَ منه فأن کسبَ منه مالاً لم یقبل الله من عملِهِ و لم یَزل فی لعنهِ اللهِ و الملائکهِ ما دام منه قیراطٌ»؛[مستدرک الوسائل، کتاب تجارت، ص 478]
پیغمبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ فرمود: «کسی که ربا بخورد خداوند شکمش را به مقدار آنچه خورده از آتش پر می کند، پس اگر از ربا مالی را بدست آورد عملش را نمی پذیرد و همیشه مورد لعن خدا و ملائکه است مادامی که قیراطی از مال ربایی نزدش باشد».
قال النبی ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ : «لما أُسری بی ألی السماءِ رأیتُ قوماً یُریدُ أحدُهم أن یقومَ و لایقدرُ علیه عظم بطنه. فقلتُ: «من هؤلاء یا جبرئیل؟ قال: هؤلاءِ الذین یأکلون الرّبا لا یقومون ألا کما یقومُ الّذی یتخبطهُ الشیطانُ من المسِ و أذا هم بسبیلِ آلِ فرعونَ یعرضونَ علی النارِ غُدَواً و عشیاً یقولون ربنا مَتی تقومُ الساعهُ»؛(همان)
پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ فرمود: «در شب معراج جماعتی را دیدم که گاه یکی از ایشان می خواست برخیزد از بزرگی شکمش نمی توانست. از جبرئیل پرسیدم اینها چه کسانی اند؟ گفت: ربا خوارانند که روز قیامت بر نمی خیزند مگر مانند جن زده ها، ناگاه ایشان را بر سر راه آل فرعون دیدم که بامداد و شامگاه آتش بر ایشان عرضه داشته می شود و می گویند: خداوندا! چه وقت قیامت بر پا می شود؟».
قال النبی ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ : «إذا ظَهر الزنا و الرّبا فی قریهٍ أُذن فی هلاکِها»؛(همان)
پیغمبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ فرموده: «هرگاه زنا و ربا درقریه ای رواج یابد، در هلاکت اهلش اذن داده می شود».
قال النبی ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ : «إذا أَکلت أمتی الرباءَ کانتِ الزلزلهُ و الخَسفُ»؛(همان)
پیامبر ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ فرموده: «هرگاه امت من رباخوار شوند به زلزله و فرو رفتن مبتلا می شوند».