جمع بندی عذاب وجدان از کم حوصلگی در مواجهه با پدر و ترس از ویرانی آخرت
تب‌های اولیه
با نام و یاد دوست
سلام
یکی از کاربران سایت سوالی داشتند که مایل نبودند با آیدی خودشون مطرح شود
لذا با توجه به اهمیت موضوع، سوال ایشان با حفظ امانت جهت پاسخگویی توسط کارشناس محترم سایت در این تاپیک درج می شود:
با سلام
من پدر پیری دارم که در این یک دو سال اخیر دچار بیماری روحی و اعصاب شده اند. شرایط خانواده ما به نحوی است که بیشتر بار نگهداری پدرم به دوش من و مادرم افتاده است. به خوبی واقفم که این شرایطی که در زندگی فعلی من ایجاد شده است تماما لطف خداست بخاطر اینکه برای من توفیقی اجباری حاصل شود تا از این طریق به پدر پیرم خدمت کنم و کفاره گناهانم شود و یا بخش کوچکی از زحماتی که پدرم برای من کشیده است را بتوانم جبران کنم.
اما متاسفانه بخاطر مشکلات موازی که در زندگی فعلیم دارم کمی صبر و تحملم کم شده و خیلی به خوبی از پس مدیریت این دوران برنمیایم.
خوب نگهداری از فرد پیر مشکلات خودش را دارد حالا اینکه فرد دچار بیماری روحی هم باشد کار را دشوارتر میکند.
متاسفانه بخاطر جمیع شرایط زندگی ، گاهی از کوره در میروم و صدایم را روی پدرم بلند میکنم و این شرایط برای مادرم هم هست و ایشان هم گاهی صبرشان لبریز میشود و با تندی با پدرم رفتار میکنند.
وقتی یاد این داستان میفتم که حضرت یوسف بخاطر اینکه دیرتر از پدرشان از روی اسب پیاده شده اند و به همین خاطر خداوند ، پیامبری را از نسل ایشان گرفت و تنبیه به این سختی برای ایشان درنظر گرفت و اینقدر خداوند روی رفتار فرزندان با والدین تعصب دارد و از اونطرف هر چند روز یکبار من با پدرم بدرفتاری میکنم ، به شدت احساس گناه و خسران و شقاوت میکنم. تا کنون بعد از تندیهای که با پدرم کردم سعی کردم در اسرع وقت از ایشان رضایت بگیرم و توبه کنم اما...
هیچ مطمئن نیستم که ایا فردا و فرداها این رفتارهای زننده خود را تکرار نکنم.لطفا کارشناس محترم به بنده راهکار ارائه دهند که اولا چگونه بتوانم از این دوران به بهترین شکل استفاده کنم و بالاترین بهره ها رو ببرم و صبر خودم رو افزایش بدم تا بتونم با متانت و ارامش به پدرم بهترین سرویس ها را ارائه دهم. و اون لحظاتی که پدرم بخاطر کهولت سن و بیماری ، باعث کلافگی من میشود ، خودم رو کنترل کنم.
هم اینکه چقدر امیدوار باشم که خداوند بخاطر این بدرفتاریهایی که با پدرم کردم من رو مورد عفو خود قرار میدهد و این دروازه بهشتی که برایم فراهم کرده رو به دروازه جهنم تبدیل نکنم؟
با سپاس.
با تشکر
در پناه قرآن و عترت پیروز و موفق باشید:Gol:
لطفا کارشناس محترم به بنده راهکار ارائه دهند که اولا چگونه بتوانم از این دوران به بهترین شکل استفاده کنم و بالاترین بهره ها رو ببرم و صبر خودم رو افزایش بدم تا بتونم با متانت و ارامش به پدرم بهترین سرویس ها را ارائه دهم. و اون لحظاتی که پدرم بخاطر کهولت سن و بیماری ، باعث کلافگی من میشود ، خودم رو کنترل کنم.
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام علیکم؛ با آرزوی توفیق بیشتر برای پرسشگر محترم
امید است توجه به نکات زیر، در بالا بردن آستانه تحمل و صبر ایشان مؤثر واقع شود:
- توجه به این نکته که این وضعیت همیشگی نبوده و هر لحظه ممکن است این سفره برچیده شود، ایشان را در به کار زدن دقت بیشتر در بهسازی رفتاری کمک خواهد کرد.
- این توجه، دستخوش غفلت و فراموشی قرار می‌گیرد بنابراین باید با تذکر آن در هر زمان، به آن استمرار بخشید.
- این مهم در تسکین آلام و عصبانیت‌ها نیز مؤثر است.
- توجه به این نکته که این گونه خدمات رسانی‌ها وظیفه‌ی ایشان بوده و در صورت عدم انجام آن، به یکی از وظایف خود عمل نکرده‌اید. به عبارت دیگر، با این گونه اعمال و فعالیت‌ها، هیچ تفضلی به پدر نکردهاند و همچنین، شق القمر هم نکردهاند. ایشان می‌تواند این نکته را در قالب ذکر «من که کاری نکرده‌ام!»؛ «این وظیفه‌ی من است» نصب العین خویش کند.
- توجه به این نکته، قطعا این گونه خدمات‌رسانی‌ها، از چشم امام زمان عجل الله تعالی فرجه دور نبوده، موجبات خرسندی و رضایت ایشان را فراهم خواهد کرد.
- از تبعات جلب رضایت و خرسندی امام عصر، باز شدن گره‌ها و رفع مشکلات است که بایستی ایشان به این تبعات و لوازم التفات داشته باشند.
- توجه به این نکته که پدر ایشان، علاوه بر نسبت پدری، بنده‌ای از بندگان خدا و عیالی از عیالات خداوند است و یقینا، از اعمال مقرب نزد خداوند، خدمت به عیال الله خواهد بود و انجام دهنده آن هم در دنیا و هم در آخرت، مستحق پاداش و عوض خواهد بود.
- در صورت عدم انجام این گونه خدمات رسانی‌ها، فرصت خویش برای ارتقای روحی و معنوی خویش را سوزانده است. در واقع، این موقعیت، عطیه و عنایت الهی برای قرار گرفتن ایشان در مسیر هدایت و رستگاری ست پس بایستی به چشم «گنجی گرانبها» به آن نظر شود تا به راحتی آن را از دست ندهد. به عنوان مثال، اگر قرار باشد به مال هنگفتی دست یابد، حاضر است تمام ناملایمات رفتاری و اخلاقی را تحمل کند با این منطق که رسیدن به آن گنج، ارزش تحمل این سختی‌ها را دارد، در حقیقت، هر لحظه در حال گفتن این ذکر باشند: «ارزش تحملش را دارد» یا «به زحمتش می ارزد». حتما لازم نیست ذکر لا‌إله الا الله و سبحان الله ورد زبانمان باشد. این گونه اذکار هم به حسب احوالات افراد، لازم است.
- موارد فوق نمونه‌هایی از انگیزه سازی است. خود ایشان نیز می‌توانند بر شماره‌ی موارد فوق بیفزایند؛ یعنی هر چه که بر انگیزه ایشان بر این خدمات رسانی کمک کند، به نفع این ماجراست.
چقدر امیدوار باشم که خداوند بخاطر این بدرفتاریهایی که با پدرم کردم من رو مورد عفو خود قرار میدهد و این دروازه بهشتی که برایم فراهم کرده رو به دروازه جهنم تبدیل نکنم؟
ماهی را هر وقت از آب بگیرید تازه است. همین‌که از سوء رفتارهای گذشته پشیمان اند، مایه پذیرش توبه خواهد بود. توبه چیزی غیر از پشیمانی از گناه گذشته و جبران مافات و عزم بر اصلاح رفتار در آینده، نیست. و خداوند نه تنها غافر الخطیئات است بلکه یبدل السیئات بالحسنات بوده تمام سوء رفتارها به سکوی پرش مبدل خواهد شد.