تفاوت احساس گناه دینی و احساس گناه روان شناختی و پاتولوژیک

تب‌های اولیه

2 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
تفاوت احساس گناه دینی و احساس گناه روان شناختی و پاتولوژیک

باعرض سلام و تشکر از همه کاربران و کارشناسان
بعضی از افراد مذهبی از احساسات متعارضی در وجود خود رنج می برند که به دلیل نداشتن اطلاعات کافی در باره این گونه احساس ها ممکن است هم دچار اختلالات روحی مانند افسردگی بشوند و هم به تدریج اعمال و رفتارهای مذهبی خودشان را کنار بگذارند یکی از این احساسات، احساس گناه است که گاهی این احساس یک احساس مذهبی نیست و ناشی از ضعف ایمان نیست و ... نیست بلکه به دلیل یک اختلال روان شناختی است برای تشخیص احساس گناه مذهبی و احساس گناه پاتولوژیک به مثال های زیر توجه فرمایید:
فردی که دچار افکار وسواسی بوده و محتوای افکار وسواسیش توهین به مقدسات و ورود افکار زشت نسبت به کتاب های مذهبی و یا افراد مذهبی و یا حتی خدا با اینکه شاید نه تنها واجبات بلکه مستحباتش را هم انجام می دهد و نمازشبش هم ترک نمی شود اما به دلیل عدم اطلاع از غیر قابل کنترل بودن افکار احساس گناه شدید می کند و احساس می کند که کافر شده است .
یا در افراد مذهبی که دچار نوعی انحراف جنسی مانند خودارضایی هستند احساس گناه داشته و این احساس گناه نه تنها باعث ترک خودارضایی نمی شود بلکه باعث می شود رفتارهای مذهبی خود را بی ارزش کنند و با خود بگوییند من که گناه کار هستم برای چی نماز بخوانم ، یا نماز من که قبول نیست پس نخونم بهتره و با این افکار به تأخیر انداختن رفتارها مذهبی و قطع کامل به مرور زمان اتفاق می افتد. بنابراین تفاوت احساس گناه مذهبی و احساس گناه پاتولوژیک را می توان چنین بیان کرد:
1- در احساس گناه مذهبی سعی در عدم انجام و جبران و توبه وجود دارد و باعث اهتمام بیشتر به مذهب می شود مثلا کسی که دزدی کرده و الان پشیمان است با جبران و توبه و انجام بیشتر رفتار های مذهبی سعی در به دست آوردن پاکی اولیه است اما در احساس گناه پاتولوژیک واپس روی در اعمال مذهبی ، بی ارزش سازی وجود دارد .
2- احساس گناه مذهبی یک نوع توبیخ و هشدار بوده و باعث تفکر در رفتار شده و بعد از توبه آرامش وجود دارد در حالی اضطراب ، کاهش عزت نفس و خودارزشمندی و افسردگی در احساس گناه پاتولوژیک وجود دارد.
3- احساس گناه مذهبی بعد از توبه به طور کلی محو می شود فرد به دلیل حس ظن و اعتماد و ایمان به خدا یقین به بخشش دارد اما در احساس گناه شیطانی و کاذب و یا به عبارتی پاتولوژیک احساس گناه و خود سرزنشی به نشخوار ذهنی تبدیل می شود و فرد مذهبی هر چه هم توبه می کند باز یک احساس شک و تردید نسبت به پذیرش توبه اش توسط خدا در قلب و ذهنش وجود دارد
4- احساس گناه مذهبی نوعی اعتراف به گناه است و فرد را به بهتر شدن رابطه اش با خدا تشویق می کند در حالی احساس گناه کاذب و یا غیر مذهبی عملا در فرد تغییر مثبت ایجاد نمی کند و فرد همیشه با یک احساس گناه و عذاب وجدانی سر و کار دارد که هدف و جهت منطقی ندارد.

نقل قول:
احساس گناه مذهبی بعد از توبه به طور کلی محو می شود فرد به دلیل حس ظن و اعتماد و ایمان به خدا یقین به بخشش دارد اما در احساس گناه شیطانی و کاذب و یا به عبارتی پاتولوژیک احساس گناه و خود سرزنشی به نشخوار ذهنی تبدیل می شود و فرد مذهبی هر چه هم توبه می کند باز یک احساس شک و تردید نسبت به پذیرش توبه اش توسط خدا در قلب و ذهنش وجود دارد

سلام
یه سوال؟

به نظر شما احساس گناه بعد توبه باید به طور کلی محو شه؟
این بی شرمی در مقابل خدا نیست؟
بله باید امید به بخشش گناه داشته باشیم
ولی نه اینکه کامل از ذهن بیرونش کنیم

همیشه اتفاقا باید این حس جلومون باشه که قبلا لغزیدیم و ممکنه اگر مراقبت نکنیم باز بلغزیم

البته معنیش این نیست که بریم جار بزنیم ای ملت من حس گناه دارم
ولی خب باید همیشه یه حس شرمندگی در مقابل خدا داشت
خوف و رجا باید با هم باشه!!!

موضوع قفل شده است