روش برخورد با فرزند بیش فعال

تب‌های اولیه

23 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
روش برخورد با فرزند بیش فعال

با عرض سلام و احترام

نمیدونم مسائلی که مطرح میکنم به بیش فعالی مربوط میشه یا نه ، ولی اسم تاپیک رو همین گذاشتم
به هر حال در دو قسمت عرائضم رو میگم انشاالله که پاسخ خوبی از کارشناس محترم و سایر دوستان دریافت کنم

بخش اول:
پسر من الان 10 ماه سن داره ، اما میزان گیرایی و درک محیطش و همینطور فعالیتش نسبت به بچه های هم سن و حتی در مواردی از بچه های بزرگتر از خودش بالاتره. اینکه رفتاراش واقعاً مربوط به بیش فعالی میشه یا اینکه برداشت ما پدر و مادرش هست (بخاطر علاقه) رو نمیدونم. برای همین چند نمونه میگم تا راهنمایی بفرمایید

برای مثال توی این سن معنای بیشتر جملات رو درک میکنه:

مثلاً ازش میپرسیم بابابزرگ چکار میکنه؟
اونم ادای سرفه کردن پدر بنده رو در میاره (بدون ایکه بهش یاد داده باشیم)

یا ازش میپرسیم مادربزرگ چکار میکنه؟
اونم دستش رو شبیه به مادرم تکون میده (این رو یکی دو بار بهش گفتیم)

معنی کلمات رو هم درک میکنه و مثلاً اگر بهش بگیم به فلان چیز دست نزن در اکثر موارد گوش میکنه
مادر ، پدر ، مادربزرگ ، عمه ، خاله و.... تقریباً همه رو تشخیص میده

مشاهدات رو هم ماشاالله خیلی سریع یاد میگیره

مثلاً چند بار جلوش کلید پنکه رو زدیم و پنکه روشن شد ، فرداش تو بغل من بود با دست به کلید اشاره کرد ، بردمش کنار کلید ، دستش رو روش میزد بعد برمیگشت به پنکه نگاه میکرد که ببینه روشن شده یا نه

یا چند بار دیدم کنترل تلویزیون رو برداشته و دستش رو روی دکمه هاش فشار میده بعد برمیگرده تلویزیون رو نگاه میکنه

یا پشت کامپیوتر که میذارمش روی کیبورد میزنه بعد به مانیتور نگاه میکنه و اگر تغییری نبینه به من نگاه میکنه و با صدا اعتراض میکنه که چرا اتفاقی نیفتاد!!! منم یواشکی با موس پنجره ای رو باز و بسته میکنم که فکر کنه خودش داره اینکار رو میکنه

همینطور از فعالیت بدنی بالایی برخورداره ، بطوری که گاهی تا ساعت 3 صبح بازی و فعالیت میکنه و معمولاً فردا هم تا مدت زیادی نمیخوابه. اصلاً علاقه ای به یک جا موندن نداره و مدام با زبون خودش میگه بییم (یعنی بریم بیرون)

بخش دوم:
مشکلی هم هست به این شکل که گاهی پیش میاد که یه دفعه مثل اینکه از چیزی ترسیده باشه (بدون بروز هیچ اتفاقی) میزن زیر گریه و به شدت گریه میکنه جوری که به هق هق میفته. بیشتر این موارد (تقریباً تمام موارد بجز یکی دو بار) زمانی هست که خوابیده و یک دفعه از خواب بیدار میشه و میزن زیر گریه. خود گریه ش نگرانمون نکرده ، نگرانیمون بیشتر برای اینه که گریه ش اونقدر شدید میشه که دیگه نفسش میگیره

ممنون از وقتی که میذارید

خدا بهتون صبر بده

وقتی راه بیوفته پوستتونو میکنه

من پسرخالم تقریبا همینجوریه

تازه این بچه ها چون تمرکز ندارن

قدرت یادگیریشون به شدت پایینه

من خودمو کشتم تا عدد 5 رو به این بچه یاد بدم

مگه یاد میگیره؟؟

از بس حواس پرت و شیطونه

یه لحظه یه جا بند نمیشه

حرف گوش نمیده

همش در حال دست گل به اب دادنه

فاجعه ایه واسه خودش

اقا رضا ميس چادري راست ميگه بچه خواهر منم اينجور بود الان دوسالشه واقعا همه رو عاصي كرده بمب انرژيه من اعتقاد به پيش فعالي ندارم جديدا مد شده رو بچه هاي شيطون اين برچسب رو ميزنن پيش فعالي أصلا زير سه سال تشخيص داده نميشه اگرم باشه شما وقت بذاري. باهاش كار كنيد إز نوابغ اينده ميشه چون اين مدل بچه ها هوششون خيلي زياده
الان چون اپارتماني شده خونه ها بچه ها انرژيشون تخليه نميشه بعد كه بهونه گير ميشن همه ميگن پيش فعالن

فقط شما اشتباه خواهر من رو نكنيد اون همش به پسرش بكن ، نكن ميگفت الان شديدا لجباز شده
شما سعي كن اولا خيلي شيرينيجات بهش نديد ، تا ميتونيد انرژيش رو با بازي و بيرون بردن تخليه كنيد براي كإرهاي خطرناكش هم فقط حواسش رو پرت كنيد اگه إز الان بگيد اين كار رو نكن بدتر انجام ميده

ولي بچه خواهر من به شدت باهوشه ده تا عدد بلده ، رنگ ها رو ميگه كلي كلمه و جمله ميگه به شدت هم كإرهاي بزرگسالانه ميكنه كه شاخ هممون درمياد
به نظرم اگه شير خانمتون تغذيه آش هست إز خانمتون بخواين كمي سرديجات رو وارد غذاشون كنن مثل دوغ و ماست ، اين ها انرژيش رو كم ميكنه دكتر به خواهرم گفت

با نام و یاد دوست


کارشناس بحث: استاد رحمت

[="Black"]با عرض سلام خدمت پرسشگر گرامی و تشکر بابت ارتباط با این مرکز
شاید شما هم این موضوع را شنیده باشید که در گذشته های نه چندان دور بسیاری از کودکان به دلیل آنچه بی توجهی، شیطنت و یا بازیگوشی نامیده می شد در دوران دبستان کنار گذاشته می شدند.

والدین و آموزگاران نمی دانستند که با مشورت با یک متخصص می توانند به این بچه ها کمک کنند و آنها را با شرایطی عادی به گروه همسالان خود بازگردانند. آنچه این کودکان را از دیگر همسالان خود متمایز می کرد «اختلال بیش فعالی» خوانده می شود.

بیش فعالی که به اختصار adhd خوانده می شود نوعی اختلال شایع است که حدود هشت تا 10 درصد کودکان را مبتلا می کند. این بیماری در پسران شایعتر از دختران است که هنوز دلیل اصلی آن مشخص نشده است. ویژگی های اولیه بیش فعالی از سال های اولیه رشد یعنی قبل از ورود به مدرسه شروع می شود.

بیش فعالی دارای ویژگی های بارزی است که شامل پرتحرکی، کمبود توجه و تمرکز، بروز اعمال ناگهانی و غیرقابل پیش بینی می شود. این اختلال سه نوع است؛ در گونه اول که کودک فقط در توجه و تمرکز مشکل دارد.

در نوع دوم فقط پرتحرکی دیده می شود و بالاخره نوع ترکیبی که کودک هم پرتحرک است و هم مشکل توجه و تمرکز دارد این اختلال در کودکان دبستانی و در پسرها سه تا پنج برابر شایع تر از دختران است و بیشتر در پسران اول خانواده مشاهده می شود.

معمولا اختلال از سه سالگی به بعد تشخیص داده می شود. کودکان مبتلا در دوره شیرخواری اکثرا پرتحرک هستند و دست ها و پاهای خود را زیاد حرکت می دهند؛ کم خواب، کم غذا هستند و زیاد گریه می کنند.

تشخیص بیش فعالی

برخی از والدین با دیدن پرتحرکی فرزندان خود به بیش فعالی آنها مشکوک می شوند اما باید دانست که جنب و جوش زیاد نشانه قانع کننده ای برای این اختلال نیست. ناتوانی در تمرکز و نداشتن صبر در گوش کردن، ناتوانی در توجه به جزئیات، ناتوانی در انجام تکالیف مدرسه و سایر وظایف محوله، بی دقتی و بی نظمی، گم کردن مدام وسایل، بی قراری (معمولا نشستن آرام در یک جا برای این کودکان مشکل است) و ناتوانی در انتظار کشیدن از دیگر علائم این اختلال است.

کودکان بیش فعال احساس خطر نمی کنند و به کارهای خطرناک علاقه نشان می دهندن که گاهی اطرافیان این موضوع را نشانه شجاعت کودک به حساب می آورند در صورتی که این مورد یکی از علائم بیش فعالی به شمار می آید.

تشخیص بیش فعالی با یک آزمون خاص امکانپذیر نیست. مجموعه ای از این علائم باید (حداقل در مدت شش ماه) مورد بررسی قرار بگیرد. کودک این موارد را معمولا قبل از هفت سالگی نشان می دهد. همچنین کودکی که دارای این نشانه هاست با رفتارهایش اطرافیان خود را در محیط های مختلفی مانند مدرسه یا خانه دچار مشکل می کند و حتی با گروه دوستان و همسالان خود نیز به راحتی کنار نمی آید.

در مقابل این دسته از پدر و مادرها، والدینی هستند که نمی خواهند مشکل کودک خود را بپذیرند و معمولا با بهانه آوردن از هشدارهای معلمان و سایر اطرافیان طفره می روند. این افراد از درمان این اختلال واهمه دارند و گمان می کنند داروهایی که توسط پزشک تجویز می شود برای فرزندشان عوارض دارد. این در حالی است که اگ راین کودکان در زمان مناسب درمان نشوند، نمی توانند در امور آموزشی و فعالیت های اجتماعی خود موفق عمل کحنند و ممکن است برای خودو اطرافیانشان مشکل آفرین باشند.

دلایل بیش فعالی

علت به وجود آمدن بیش فعالی احتمالا ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی است. احتمالا این کودکان در بخش های مربوط به توجه و تمرکز در مغز دچار نقس جزئی هستند. از عواملی که می توانند در بروز این اختلال موثر باشند سیگار کشیدن و یا مصرف الکل در دوران بار داری توسط مادر است.

حتی استنشاق تحمیلی دود سیگار توسط مادر باردار، باعث اختلال در رفتار کودک می شود. استرس مادر هم با این موضوع ارتباط دارد. تحقیقاتی که در این زمینه انجام شده باینگر این است که این اختلال معمولا در خویشاوندان نزدیکاین افراد هم وجود دارد.

مسمومیت ناشی از سرب حاصل از دود اتومبیل و آلودگی هوا، غذاهای محتوی مواد افزودنی مثل شیرین کننده های مصنوعی و یا رنگ دهنده های خوراکی، مواد جلوگیری کننده از فاسد شدن غذا که در بعضی از غذاهای آماده وجود دارد، نیز در ایجاد این اختلال سهیم هستند.

در صورت بی توجهی به کودکان بیش فعال و معالجه نشدن آنها احتمال اینکه این افراد در آینده به افسردگی مبتلا شوندو یا در نوجوانی رفتارهای ضد اجتماعی و گاه بزهکارانه داشته باشند زیاد است. بنابراین به والدین توصیه می شود که حتما در دوران کودکی برای معالجه فرزند خود اقدام کنند. این بیماری دردوران مدرسه بیشتر مشکل آفرین می شود زیرا کودک تمرکز کافی برای گوش دادن به درس ندارد و مدام برای بیرون رفتن از کلاس اجازه می خواهد. این بچه ها نمی توانند آرام روی صندلی بنشینند، معمولا پرحرف هستند و مدام سر کلاس با دوستان خود حرف می زنند و این موضوع باعث می شود از لحاظ تحصیلی با مشکل مواجه باشند.

والدین باید به رفتار کودکان خود دقت داشته باشند و تنها در صورتی که مجموعه از این نشانه ها را در مدت طولانی مشاهده کردند با یک متخصص مشورت کنند. در غیر اینصورت نمی توان به هر کودک پرتحرک برچسب بیش فعالی زد

درمان بیش فعالی

درمان سریع برای adhd وجود ندارد اما علائم آن قابل شناسایی و کنترل هستند. بهتر است والدین برای کمک کردن به خود و کودکشان در مورد این اختلال اطلاعات بیشتری کسب کنند. همچنین برنامه تربیتی ویژه ای را متناسب با نیازهای فرزند خود طرح ریزی کنند. درست است که کنار آمدن با کودکان بیش فعال کار ساده ای نیست اما والدین باید بدانند که این افراد ذاتا بد نیستند اما بدون مصر ف دارو و رفتار درمانی نمی توانند رفتار خود را کنترل کنند.

در این مورد خانواده، معلم و مدرسه باید با یکدیگر همکاری داشته باشند. والدین باید از تنبیه بدنی کودک خود جدا خودداری کنند و با او با محبت رفتار کنند. دارودرمانی هم در صورت تجویز پزشک کمک بسیاری به این دسته از کودکان می کند.

مطالعات نشان داده است رژیم های غذایی هم می تواند برای کمک به این افراد کارساز باشد. آنها باید از زیاده روی در مصرف شکر و غذاهای حاوی آن مانند کیک، شیرینی، شکلات، بیسکویت و نوشابه های شیرین که تحریک کننده هستند خودداری کنند.

تعدادی از کودکان بیش فعال و کم توجه تا بزرگسالی با این مشکل دست و پنجه نرم می کنند؛ حتی ممکن است در برخی از بالغین برای نخستین بار تشخیص اختلال بیش فعالی داده شود که البته معمولا سابقه آن از کودکی وجود دارد. این افراد در سنین بالاتر کمتر با مشکل پرتحرکی روبرو هستند و بیشتر احساس بیقراری می کنند.[/]

ريحانه سادات;654257 نوشت:
ولي بچه خواهر من به شدت باهوشه ده تا عدد بلده ، رنگ ها رو ميگه كلي كلمه و جمله ميگه به شدت هم كإرهاي بزرگسالانه ميكنه كه شاخ هممون درمياد
به نظرم اگه شير خانمتون تغذيه آش هست إز خانمتون بخواين كمي سرديجات رو وارد غذاشون كنن مثل دوغ و ماست ، اين ها انرژيش رو كم ميكنه دكتر به خواهرم گفت

این پسرخاله من 6 سالشه

باورت میشه عددا رو بزرگ نوشتم رو کاغذ چسبوندم رو در و دیوار

مگه یاد میگیرهههههههههههههههههههههههه

خالم شاغله بعضی وقتا من میرم پیش بچه هاش

واقعا سردرد میگیرم وقتی دارم برمیگردم خونه

دیووونه میکننن ادمو

دوستان ممنون از صحبت های خوبتون

ريحانه سادات;654257 نوشت:
اگه شير خانمتون تغذيه آش هست إز خانمتون بخواين كمي سرديجات رو وارد غذاشون كنن
خدمت خواهر گرامی خانم "ریحانه سادات" عرض کنم که متاسفانه بخاطر اشتباه چند نفر از بزرگترها! مجبور شدیم بچه مون رو از شیر مادر محروم کنیم در حالیکه مادرش هیچ مشکلی هم نداشت. اینم نتیجهء احترام به بزرگترها!!! بگذریم.....

ريحانه سادات;654254 نوشت:
من اعتقاد به پيش فعالي ندارم جديدا مد شده رو بچه هاي شيطون اين برچسب رو ميزنن پيش فعالي أصلا زير سه سال تشخيص داده نميشه
بنده هم در صحبت هام عرض کردم این تاپیک رو گذاشتم برای اینکه مطمئن بشم وگرنه اسم تاپیک رو هم صرفاً برای معرفی گذاشتم

دوستان از همتون تشکر میکنم ، ولی من خیلی با کلمات کاری ندارم. اصل مهم برای من اینه که راهنمایی بفرمایید با توضیحاتی که دادم ، بهترین برخورد با فرزندم چیه؟

مثلاً من از همین الان دارم برای اینکه بذارمش کلاس زبان ، قرآن و.... برنامه ریزی میکنم ، اما نمیخوام بهش فشار هم بیارم. میخوام اینها رو با لذت انجام بده نه برای اینکه خودمون پز بدیم. مثلاً اگر بدونم پسرم میخواد هنر یا رشته ای رو دنبال کنه مانعش نمیشم (مگر اینکه زیان داشته باشه). با توجه به این توضیحات سوالهای من اینهاست

1 - هوش زیاد که توضیح دادم بر چه اساسی هست؟ آیا نیاز به کنترل داره؟ نیاز به پرورش داره؟ روش برخورد با این هوش چیه؟ و.....

2 - کلاس های آموزشی از چه نوعی و در چه سنی براش مناسبه؟ (بخصوص با توجه به توضیحات تاپیک اول)
آیا ترتیب خاصی رو میطلبه؟ آیا همزمان باشن بهتره یا به نوبت؟

3 - رفتار من و مادرش باید به چه صورت باشه؟ البته هر دوی ما سعی میکنیم یک رفتار با محبت و در عین حال متعادل باهاش داشته باشیم و در موقع خودش ضمن محبت برخورد قاطع هم داشته باشیم (به اقتضای سنش). یعنی جوری که هم محبت ببینه و هم لوس نشه. اما میخوام باز هم بیشتر و کامل تر بدونم و روش های تربیتی رو بهتر بشناسم

4 - میخوام تا جایی که امکانش هست ، پیشگیری کنم تا درمان. برای همین از این سن دنبال مشورت هستم. نمیخوام به چند سالگی برسه و بعد ببینم اخلاق خاص یا خواستهء بخصوصی داره که من در زمان مناسب برای حلش اقدام نکردم

اقا رضا در رابطه با تغذيه فكر كنم غذاي كمكي رو شروع كرده باشيد به همسرتون بگيد خيلي فرني و سرلاك و غذا هاي شيرين بهش ندن به جاش سوپ بيشتر بدن ، مركبات هم أصلا خوب نيست به جز ليمو شيرين ، مركبات زير يكسال پيش فعالي مياره ، أب هويج و سيب زياد بدن ، كلا شيرينيجات حداقل ممكن استفاده كنن

در رابطه با كلاس طبق تجربه اطرافيانم بالآي سه سال بهترين وقته براي قران و زبان و باقي كلاسها چون زير سه سال زبان بچه كامل نشده إمكان داره تأخير كلامي داشته باشه ولي خودتون ميتونيد قران تو خونه باهاش كار كنيد

اما به نظرم كارگاه هاي مادر و كودك و خانه هاي بازي رو به همسرتون حتما بگيد ببرن چون بچه انرژيش زياده با سرگرمي هاي تو خونه خالي نميشه يا روزي دو ساعت يا در هفته دو روز مهد بزارنش البته من خودم به شخصه مخالف مهد زير دو سال هستم اما براي اينجور بچه ها مشاور ها توصيه ميكنن هم براي تخليه انرژي هم براي قانون پذير شدنشون

رفتار هاي خودتون هم مشاور به خواهرم گفت أصلا امر و نهي تا زير دو سال نباشه ، فقط موقع انجام كار خطرناك حواسش رو پرت كنيد و گاهي تذكر خيلي كم ولي بعد دو سال تذكرات جدي تر بشه مثلا كار بدي كرد تا يك دقيقه باهاش قهر كامل كنيد يا إز بازي با أسباب بازي دلخواهش محرومش كنيد مثلا براي يك روز

براي إفزايش قدرت تمركزش هم يه وقتي رو تو روز بذاريد مثلا يك ساعت فقط باهاش فلش كارت كار كنيد إز اين تصويري ها إز همين سنش هم شروع كنيد اولش شايد فقط به دوتا فلش كارت توجه كنه ولي كم كم تمركزش ميره بالا

من تا سن دو سال به خاطر خواهر زاده ام كمي اطلاع داشتم ولي باقيش رو تجربه اي ندارم ، فقط اين رو بگم بارها تو سايت ها خوندم بچه هاي پيش فعال رو اگه پدر مادرها روشون كار كنن نابغه ميشن به خاطر هوششون ، :Gol:

تشکر خواهر نکات خوبی گفتید

ريحانه سادات;654298 نوشت:
فقط اين رو بگم بارها تو سايت ها خوندم بچه هاي پيش فعال رو اگه پدر مادرها روشون كار كنن نابغه ميشن به خاطر هوششون
انشاالله ، خدا از دهنتون بشنوه
از پیامبر(ص) هم روایت شنیدم که شلوغ بودن بچه به معنای با وقار بودنش در سن بالاست (یا به معنای با هوش شدنش در سن بالاست)

ريحانه سادات;654298 نوشت:
در رابطه با تغذيه فكر كنم غذاي كمكي رو شروع كرده باشيد به همسرتون بگيد خيلي فرني و سرلاك و غذا هاي شيرين بهش ندن به جاش سوپ بيشتر بدن ، مركبات هم أصلا خوب نيست به جز ليمو شيرين ، مركبات زير يكسال پيش فعالي مياره ، أب هويج و سيب زياد بدن ، كلا شيرينيجات حداقل ممكن استفاده كنن
غذاهای کمکی رو کلاً نخورد! سرلاک و این چیزا بهش میدادیم میریختش بیرون بدجنس! :khaneh: سر جمع فکر نکنم حتی 1 بشقاب غذای کمکی خورد!

اما به غذاهای طبیعی شدیداً اشتیاق نشون میده. مثلاً به ماست خیلی علاقه داره. غذاهای دیگه رو هم خانمم بدون ادویه درست میکنه که اونم بتونه بخوره. در کنارش شیرخشک هم میخوره. شیرخشک آپتامیل بهش میدیم الان داره شماره 2 میخوره

ريحانه سادات;654298 نوشت:
براي إفزايش قدرت تمركزش هم يه وقتي رو تو روز بذاريد مثلا يك ساعت فقط باهاش فلش كارت كار كنيد إز اين تصويري ها إز همين سنش هم شروع كنيد اولش شايد فقط به دوتا فلش كارت توجه كنه ولي كم كم تمركزش ميره بالا
فلش کارت ها تنوعش زیاده و بعضاً خوب و بد هم دارن. شما نمونهء خوبی میشناسید معرفی کنید؟

ريحانه سادات;654298 نوشت:
مشاور به خواهرم گفت أصلا امر و نهي تا زير دو سال نباشه ، فقط موقع انجام كار خطرناك حواسش رو پرت كنيد
راستش سعی کردم همیشه با لبخند و محبت باهاش برخورد کنم. حقیقتش من به این اعتقاد ندارم که بچه نمیفهمه و از طرفی فرمایش پیامبر(ص) رو لحاظ کردم که فرمودند:

بچه تا 7 سالگی رئیس شماست
از 7 تا 14 سالگی شما رئیس اون هستید
از 14 سال به بعد میشه مشاور شما

رو همین حساب از ابتدا وقتی اشتباهی میکرد براش توضیح میدادم (با کلمات کوتاه و تغییر حالت چهره) ، الان وقتی به چیزی دست میزنه ، اگر بهش بگم بابا این کار رو نکن ، در 90 درصد موارد گوش میکنه و وسیله رو میذاره سر جاش. در اون 10 درصد هم سعی میکنم وسیله رو از دستش دور کنم ولی با خودش هیچ برخورد بدی نمیکنم. حالا نمیدونم رفتارم درست بوده یا نیاز به تغییری داره

ريحانه سادات;654298 نوشت:
در رابطه با كلاس طبق تجربه اطرافيانم بالآي سه سال بهترين وقته براي قران و زبان و باقي كلاسها چون زير سه سال زبان بچه كامل نشده إمكان داره تأخير كلامي داشته باشه
اما الان هستن جاهایی که از ابتدا به بچه هاشون دو زبان همزمان یاد میدن ، مثل کویت که بچه هاشون عربی و انگلیسی رو همزمان یاد میگیرن
البته اونها هم یه تاخیر کلامی دارن ولی چون دیدم کلاً عرب زبان ها گاهی حروف رو میکشن ، نمیدونم بخاطر لهجه هست یا بخاطر یادگیری همزمان دو زبان

سلام.
تیتر تاپیک رو دیدم گفتم این تاپیک باب میل خودمه!
چون من پایان نامه دوره پزشکی عمومی ام در زمینه همین بیماریهای روانپزشکی اطفال هست
منتها کاربر رحمت توضیحات کافی و لازم درباره بیش فعالی رو دادن و دیگه احتیاج نیست منم توضیح بدم.
برای تشخیص هر بیماری یه سری معیار وجود داره.صرف داشتن بعضی علائم برای گذاشتن یه تشخیص کافی نیست چون در پزشکی چه بیماریهای جسمی چه بیماریهای روانی علائم در بعضی بیماریها مشترک هستن.
بنابراین نگید چون فلان علامتها رو داره بیش فعاله.بلکه نگاه کنید ببینید معیارهای تشخیص بیش فعالی رو داره یا نه.اصلی ترین معیار و نکته هم اینه که بیش فعالی همونطوری که از اسم انگلیسیش پیداست شامل دو جز اصلی هست:
Attention deficit hyperactive disorder
یعنی 1- کاهش تمرکز و توجه 2- فعالیت بیش از حد
در اولین پستی که گفتید علامتهایی که بیان کردید نشون از توجه و تمرکز بالا داشت نه کاهش توجه!

در مورد چیزی هم که گفتید بزرگترهای فامیل گفتن شیر مادر بهش ندید:
یعنی ما پزشکان از دست این باورها و نظرات بزرگان فامیل خیلی زجر میکشیم
مخصوصاً در بیماریهای اطفال
بابا بزرگترها، شماها درس بیماریهای اطفال رو خوندید یا پزشک؟ چرا تو کار پزشکی دخالت میکنید؟
هر دارویی هم نیاز باشه به بچه داد با توجه به سن و وزن بچه فرق میکنه.یه بچه پنج ساله بیست کیلویی با یه بچه پنج ساله 25 کیلویی میزان دارویی که باید بهشون داد یکسان نیست
بارزترین نمونه اش هم در درمان زردی نوزادان.بابا محققان و پزشکان در سراسر دنیا کلی بررسی و تحقیق انجام دادن و نتیجه این شده که درمان زردی نوزاد فقط نور گرفتن هست.
حالا همه میان شیر خشت، ماهی زنده، داروهای گیاهی و نمیدونم چی به خورد بچه میدن
یه مورد تو بیمارستان ما بستری شد بخاطر اینکه برای درمان زردی بچه مدفوع الاغ را آتیش زده بودن و دودش رو به استنشاق بچه رسونده بودن!!!!
یه نوزاد دیگه هم بخاطر چیزایی که به خوردش داده بودن یکماه در آی سی یو بستری شده بود و نفس نداشت و دستگاه بهش نفس میداد
آقایون خانمها لطفا در زمینه های بهداشت و سلامت با پزشک مشورت کنید نه فردی که هیچ سررشته ای نداره

mehrant;655105 نوشت:
1- کاهش تمرکز و توجه 2- فعالیت بیش از حد
در اولین پستی که گفتید علامتهایی که بیان کردید نشون از توجه و تمرکز بالا داشت نه کاهش توجه!
ممنون مهران عزیز
البته گفتم که تیتر رو صرفاً برای اسم گذاری مطلب نوشتم و هیچ پیش فرضی نداشتم
درکل میخوام روش رفتار با این خصوصیات پسرم رو بدونم. ممنون میشم پست های دیگه رو هم بخونید و سؤالاتی که پرسیدم رو راهنمایی بفرمایید

منتظرم

بطور معمول حدود یکسالگی بچه باید بتونه راه بره.الان باید مقدماتش رو حداقل شروع کرده باشه.اینطور هست؟

Miss Chadoriii;654251 نوشت:
تازه این بچه ها چون تمرکز ندارن

قدرت یادگیریشون به شدت پایینه

من خودمو کشتم تا عدد 5 رو به این بچه یاد بدم

مگه یاد میگیره؟؟

از بس حواس پرت و شیطونه

یه لحظه یه جا بند نمیشه

حرف گوش نمیده

همش در حال دست گل به اب دادنه

فاجعه ایه واسه خودش

این در بچه ای دیده میشه که واقعا بیش فعال باشه.
اما بچه آقا رضا بنظر نمیاد بیش فعال باشه

ريحانه سادات;654254 نوشت:
اقا رضا ميس چادري راست ميگه بچه خواهر منم اينجور بود الان دوسالشه واقعا همه رو عاصي كرده بمب انرژيه من اعتقاد به پيش فعالي ندارم جديدا مد شده رو بچه هاي شيطون اين برچسب رو ميزنن پيش فعالي أصلا زير سه سال تشخيص داده نميشه اگرم باشه شما وقت بذاري. باهاش كار كنيد إز نوابغ اينده ميشه چون اين مدل بچه ها هوششون خيلي زياده
الان چون اپارتماني شده خونه ها بچه ها انرژيشون تخليه نميشه بعد كه بهونه گير ميشن همه ميگن پيش فعالن

مردم به این بچه ها میگن بیش فعال ولی از نظر پزشکی یه سری معیارها باید باشه تا تشخیص بیش فعالی رو گذاشت

mehrant;655115 نوشت:
بطور معمول حدود یکسالگی بچه باید بتونه راه بره.الان باید مقدماتش رو حداقل شروع کرده باشه.اینطور هست؟

چهاردست و پا میره
دیوار و مبل رو میگیره و بلند میشه اما در همین حد
گاهی برای یکی دو ثانیه می ایسته اما باید بگیریمش وگرنه سریع میُفته

راستی داداش اگه نقل قول کنی ممنون میشم چون متوجه نمیشم که مطلبی گذاشتی

Reza-D;655137 نوشت:
چهاردست و پا میره
دیوار و مبل رو میگیره و بلند میشه اما در همین حد
گاهی برای یکی دو ثانیه می ایسته اما باید بگیریمش وگرنه سریع میُفته

راستی داداش اگه نقل قول کنی ممنون میشم چون متوجه نمیشم که مطلبی گذاشتی

با توجه به صداها و حرفهایی که میزنه و حرکتهایی که انجام میده از لحاظ تکامل عصبی neurological development بچه طبیعی است.
چیزهایی که تو پست 11 کاربر ریحانه سادات گفتن تقریبا درسته
بجز مهد گذاشتن که من مخالفم
من خودم زیر پنج سال سن داشتم حدود سه چهار سالم بود که پدر و مادرم خودشون وقت گذاشتن و تو خونه الفبا و خوندن رو بهم یاد دادن.اون موقع هم نه فلش کارتی بود نه مهد کودک به شکل امروزی و نه امکانات فعلی.
به علت اینکه سنم کم بود یادم نمیاد چطوری و در عرض چه مدتی این کار رو ککردن.ولی یادمه که به صرف همین کار تونستم کتابهای درسی خواهر بزرگترم رو بردارم بخونم یا روزنامه بخونم اونم قبل از ورود به مدرسه و بدون رفتن به مهد

mehrant;655148 نوشت:
بجز مهد گذاشتن که من مخالفم
من خودم زیر پنج سال سن داشتم حدود سه چهار سالم بود که پدر و مادرم خودشون وقت گذاشتن و تو خونه الفبا و خوندن رو بهم یاد دادن.اون موقع هم نه فلش کارتی بود نه مهد کودک به شکل امروزی و نه امکانات فعلی
خودمم با مهد مخالفم
والا اگه به من باشه مدرسه هم نمیذارم بره! اینقدر که بد آموزی داره

درمورد سؤال هام اگر مطلب خاصی هست خوشحال میشم بشنوم

1 - هوش زیاد که توضیح دادم بر چه اساسی هست؟ آیا نیاز به کنترل داره؟ نیاز به پرورش داره؟ روش برخورد با این هوش چیه؟ و.....

2 - کلاس های آموزشی از چه نوعی و در چه سنی براش مناسبه؟ (بخصوص با توجه به توضیحات تاپیک اول)
آیا ترتیب خاصی رو میطلبه؟ آیا همزمان باشن بهتره یا به نوبت؟

3 - رفتار من و مادرش باید به چه صورت باشه؟ البته هر دوی ما سعی میکنیم یک رفتار با محبت و در عین حال متعادل باهاش داشته باشیم و در موقع خودش ضمن محبت برخورد قاطع هم داشته باشیم (به اقتضای سنش). یعنی جوری که هم محبت ببینه و هم لوس نشه. اما میخوام باز هم بیشتر و کامل تر بدونم و روش های تربیتی رو بهتر بشناسم

4 - میخوام تا جایی که امکانش هست ، پیشگیری کنم تا درمان. برای همین از این سن دنبال مشورت هستم. نمیخوام به چند سالگی برسه و بعد ببینم اخلاق خاص یا خواستهء بخصوصی داره که من در زمان مناسب برای حلش اقدام نکردم

بخصوص این بخش که هنوز کسی درموردش نظری نداده:
مشکلی هم هست به این شکل که گاهی پیش میاد که یه دفعه مثل اینکه از چیزی ترسیده باشه (بدون بروز هیچ اتفاقی) میزن زیر گریه و به شدت گریه میکنه جوری که به هق هق میفته. بیشتر این موارد (تقریباً تمام موارد بجز یکی دو بار) زمانی هست که خوابیده و یک دفعه از خواب بیدار میشه و میزن زیر گریه. خود گریه ش نگرانمون نکرده ، نگرانیمون بیشتر برای اینه که گریه ش اونقدر شدید میشه که دیگه نفسش میگیره

باز هم تشکر رفیق

Reza-D;655155 نوشت:
خودمم با مهد مخالفم
والا اگه به من باشه مدرسه هم نمیذارم بره! اینقدر که بد آموزی داره

درمورد سؤال هام اگر مطلب خاصی هست خوشحال میشم بشنوم

1 - هوش زیاد که توضیح دادم بر چه اساسی هست؟ آیا نیاز به کنترل داره؟ نیاز به پرورش داره؟ روش برخورد با این هوش چیه؟ و.....

2 - کلاس های آموزشی از چه نوعی و در چه سنی براش مناسبه؟ (بخصوص با توجه به توضیحات تاپیک اول)
آیا ترتیب خاصی رو میطلبه؟ آیا همزمان باشن بهتره یا به نوبت؟

3 - رفتار من و مادرش باید به چه صورت باشه؟ البته هر دوی ما سعی میکنیم یک رفتار با محبت و در عین حال متعادل باهاش داشته باشیم و در موقع خودش ضمن محبت برخورد قاطع هم داشته باشیم (به اقتضای سنش). یعنی جوری که هم محبت ببینه و هم لوس نشه. اما میخوام باز هم بیشتر و کامل تر بدونم و روش های تربیتی رو بهتر بشناسم

4 - میخوام تا جایی که امکانش هست ، پیشگیری کنم تا درمان. برای همین از این سن دنبال مشورت هستم. نمیخوام به چند سالگی برسه و بعد ببینم اخلاق خاص یا خواستهء بخصوصی داره که من در زمان مناسب برای حلش اقدام نکردم

بخصوص این بخش که هنوز کسی درموردش نظری نداده:
مشکلی هم هست به این شکل که گاهی پیش میاد که یه دفعه مثل اینکه از چیزی ترسیده باشه (بدون بروز هیچ اتفاقی) میزن زیر گریه و به شدت گریه میکنه جوری که به هق هق میفته. بیشتر این موارد (تقریباً تمام موارد بجز یکی دو بار) زمانی هست که خوابیده و یک دفعه از خواب بیدار میشه و میزن زیر گریه. خود گریه ش نگرانمون نکرده ، نگرانیمون بیشتر برای اینه که گریه ش اونقدر شدید میشه که دیگه نفسش میگیره

باز هم تشکر رفیق

والا الان دیگه مغزم در حال shut down هست درست یاری نمیکنه!
ولی با این حال:
مورد 1- اول مطمئن هستید هوش بچه فراتر از عادی هست؟ مثلا پیگیری کنید و از پدر و مادر بپرسید خودتون و خانم تون بچه بودید چطور بودید؟ تو همین زمینه هایی که الان پسرتون توجهتون رو جلب کرده مقایسه کنید با خودتون.
بعدش یا بچه های فامیل.بچه برادر یا خواهر خودتون و بچه برادر یا خواهر خانمتون مقایسه کنید.
آیا مثل سوالات و حرکات و رفتارهایی که شما با بچه داشتید، اونها هم داشته اند؟ و آیا بچه شما فراتر از اونها بوده؟
اگه آره که بله نیاز به پیگیری های بعدی داره.اگه نه روال معمول تربیت بچه رو طی کنید مثل سایرین و نیاز به کار فوق برنامه ای نداره
2- یادگیری الفبا در اولویت هست و بعدش قرآن، ورزشها و کامپیوتر.
اما در این زمینه که همزمان باشن یا در یه ترتیب و توالی، اینو راستش نمیدونم.
3- قدیمی تر ها میگن گاهی پدر و مادر هاشون با کتک و دعوا تربیت شون کردن ولی الان میگن دستشون درد نکنه که آدم مون کردن و این حرفا.منتها اینها برای بچه های امروزی جواب نمیده و بیشتر باعث جبهه گرفتن بچه در مقابل والدین یا افسرده شدن میشه.
بنابراین از بحث و دعوا با بچه باید خودداری کرد.اگر کار اشتباهی میکنه یا اصرار به انجام کار یا خواسته اشتباهی داره مثل دست زدن به چاقو، همونجوری که کاربر ریحانه سادات گفتن در پست 11 باهاش رفتار کنید.یعنی نتیجه کار اشتباهش مثلا محرومیت از اسباب بازی اش باشه برای یه مدت کوتاه.
در مورد گریه ها هم اول از همه مطمئن بشید علت جسمی نداشته باشه.یعنی اون موقع پوشکش کثیف نباشه، گرسنه اش نباشه،هیچ علامت جسمی مثل کبودی دست و پا و لبها، حالت خیره شدن به یه مکان برای یکی دو دقیقه و اینا رو نداشته باشه

Reza-D;655155 نوشت:
مشکلی هم هست به این شکل که گاهی پیش میاد که یه دفعه مثل اینکه از چیزی ترسیده باشه (بدون بروز هیچ اتفاقی) میزن زیر گریه و به شدت گریه میکنه جوری که به هق هق میفته. بیشتر این موارد (تقریباً تمام موارد بجز یکی دو بار) زمانی هست که خوابیده و یک دفعه از خواب بیدار میشه و میزن زیر گریه. خود گریه ش نگرانمون نکرده ، نگرانیمون بیشتر برای اینه که گریه ش اونقدر شدید میشه که دیگه نفسش میگیره

سلام علیکم
ابتدا باید به شما و همسر محترمتان احسنت گفت که به فکر تربیت صحیح فرزند دلبندتان هستید و مانند بعضی از پدر و مادرهای امروزی به لطف الهی رسالت اصلی و مهم تربیت فرزند را فراموش نکرده اید

بزگ کردن بچه واقعا سخت است(باید خیلی قدر پدر و مادرهایمان را بدانیم که چند تا بچه را باهم سالم بزرگ کردند!)
بنده اطلاعات زیادی در این زمینه ندارم و بیشتر اطلاعاتم براساس تجربه است
بنده حقیر با بچه ها زیاد سرو کار داشتم ،چون مادرم کارمند بودند تقریبا از سن 6 ،7 سالگی خواهر و برادر خودم را که یکی حدود چهار پنج ماهه بود و دیگری حدود یک سال و خورده ای داشت را نگه میداشتم(یعنی از کلاس اول ابتدایی شیفت مخالف کاری مادرم میرفتم مدرسه ،اینطوری ساعاتی که ایشان مدرسه بودند من خانه بودم وخواهر و برادرم را نگه میداشتم) بعد ها هم که بزگ شدم چون تقربیا در نگهداری فرزند وارد شده بودم تا قبل از دانشگاهم خواهرهایم فرزندانشان را می آوردند نزذ من تا نگهشان دارم

به نظر بنده با توضیحاتی که شما فرمودید فرزندتان بیش فعال نیست،و روند طبیعی را دارد طی میکند و باهوش است (بنده این مواردی که فرمودید در بچه ها زیاد دیده ام)

اما درمورد گریه فرزندتان شاید (تاکید میکنم شاید) دلیلش دل دردهایی باشد که کودکان دارند که به آن دل درد کولیک میگویند،در کودکان متفاوت است و بعضی تا چند سالگی هم طول میکشد و بعضی زودتر خوب میشوند،دقیقا فرض هرشب یک ساعت خاصی باگریه بیدار میشوند و به هیچ طریقی هم آرام نمیشوند،البته بنده نمیدانستم این نوع دل درد درکودکان است و براساس تجربه زمانی که خواهرزاده ام را نگه میداشتم متوجه شدم که خواهر زاده ام دل درد دارد، چون یک ساعت مشخص بیدار میشد و گریه میکرد ،آمدم اول کامل او را چک کرم،( بچه را خواباندم ،از بالای سرش آرام دست فشار میدادم می آمدم پایین ببینم جای خاصی از بدنش درد میکند یا نه،گوشش را چک میکردم که گوش درد نداشته باشد،مطمئن میشدم ببینم مشکل دفع نداشته باشد و آیا میتواند به راحتی دفع را انجام دهد یا نه ،بعد وقتی دست روی دلش گذاشتم یا وقتی به پشت روی دستانم انداختمش آرام شدو فهمیدم دلش درد میکند) وقتی روی شکم میخواباندمش و آرام روی دل و کمرش دست میکشیدم آرام میشد اما فقط برای 5 دقیقه بود و دوباره گریه میکرد و مجبور بودم تغییرش دهم، و تنها کاری که میتوانستم انجام دهم این بود که درکش کنم دلش درد میکند!!( تا حالا دل پیچه گرفته اید؟ بچه هم در آن لحظه چنین دردی دارد) و گاهی وقتی در یک حالتی آرام میشد حتی اگر دستم خسته میشد سعی میکردم تکان نخورم تا در آن حالتی که دل دردش آرام شده بتواند ولو برای ده دقیقه خواب برود،گاهی هم دلش را با روغن چرب میکردم و مانند قنداق پیچ با پارچه گرم میبستم که آرام میشد و خواب میرفت
اگر شیر مادرشان را میخورد توصیه میکردم که مادرشان مواد غذایی که نفخ آور است را نخورند، اما الان که شیر مادر نمیخورند و اگر گریه فرزند شما هم به خاطر نفخ باشد (همان دل درد کولیک) الان به نظرم در این مورد گرم کردن کمر و دل کودک(با یک پارچه گرم) ودادن ترنجبین و گلاب هم خوب باشد (نصف قاشق چای خوری ترنجبین در نصف استکان آب جوش وگلاب حل کنید)

درضمن گاهی گریه کودک ممکن است علتهای دیگری داشته باشد،یکی از دوستانم فرزندش بی نهایت گریه میکرد(چهار، پنج ماه داشت)، باپیگیری های زیاد متوجه شدند که شن کلیه دارد!! وقتی درمانش کردند کودک هم کلا آرام شد،پس اول قبل از هرچیزی از سلامتی جسمی فرزند عزیزتان مطمئن شوید

خداوند عاقبت همه مارا ختم به خیر بگرداند
یازهرا(س)

موضوع قفل شده است