دو عبارت "احادیث من بلغ" و "قصد رجا" یعنی چه؟

تب‌های اولیه

4 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
دو عبارت "احادیث من بلغ" و "قصد رجا" یعنی چه؟

دو عبارت "احادیث من بلغ" و "قصد رجا" یعنی چه؟

برچسب: 

با نام و یاد دوست



کارشناس بحث: استاد اسراء

me+;399890 نوشت:
دو عبارت "احادیث من بلغ" و "قصد رجا" یعنی چه؟

احادیث من بلغ به مجموعه احادیثی اطلاق میشود که در ان از پیامبر اکرم نقل شده است :هرکس ثوابی از طرف من برای او در باره ی انجام عملی نقل شد و او ان عمل را به امید رسیدن ان ثواب انجام داد خداوند ان ثواب را به او اعطا میکند هر چند در واقع پیامبر این کلام و وعده را نفرموده باشد .

[=Noor_Titr]وسائل الشيعة؛ ج‌1، ص: 81[=Noor_Titr]

[=Noor_Lotus]85- 4-[=Noor_Lotus] [=Noor_Lotus]وَ[=&quot] عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ النَّضْرِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مَرْوَانَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ:[=Noor_Lotus] [=Noor_Lotus]مَنْ بَلَغَهُ[=Noor_Lotus] عَنِ النَّبِيِّ ص
شَيْ‌ءٌ مِنَ
[=Noor_Lotus] [=Noor_Lotus] الثَّوَابِ- فَفَعَلَ ذَلِكَ طَلَبَ قَوْلِ النَّبِيِّ ص كَانَ لَهُ ذَلِكَ الثَّوَابُ- وَ إِنْ كَانَ النَّبِيُّ ص لَمْ يَقُلْهُ.[=Noor_Titr]
[=Noor_Lotus][=Noor_Titr]
[=&quot]قصد رجا:انجام عملی که امیدو احتمال مطلوب بودن ان در شرع را میدهیم ولی یقین به این نداریم که شرع مقدس ان را امر کرده والبته امری هم به ما در ان باره نرسیده (هر چند یقین داریم منفور و مبغوض شارع نیست)اگر با این شرایط به امید مطلوبیت و ثواب شارع عمل را بیاوریم به این کار میگویندعمل را بقصد رجاء اوردن .

اسراء;400291 نوشت:
احادیث من بلغ به مجموعه احادیثی اطلاق میشود که در ان از پیامبر اکرم نقل شده است :هرکس ثوابی از طرف من برای او در باره ی انجام عملی نقل شد و او ان عمل را به امید رسیدن ان ثواب انجام داد خداوند ان ثواب را به او اعطا میکند هر چند در واقع پیامبر این کلام و وعده را نفرموده باشد .
وسائل الشيعة؛ ج‌1، ص: 81
85- 4-وَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ النَّضْرِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مَرْوَانَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ:مَنْ بَلَغَهُ عَنِ النَّبِيِّ ص
شَيْ‌ءٌ مِنَ الثَّوَابِ- فَفَعَلَ ذَلِكَ طَلَبَ قَوْلِ النَّبِيِّ ص كَانَ لَهُ ذَلِكَ الثَّوَابُ- وَ إِنْ كَانَ النَّبِيُّ ص لَمْ يَقُلْهُ.

استاد در زمینه نوشتن مستحبات و مکروهات علما هیچ سختگیری ندارند و به خاطر همین حدیث هر چه مستحب آمده باشد قبول میکنند؟
در این صورت چرا مثلا در رساله مرجعم که نگاه میکنم در بخش اغسال نوشته غسل هائی که استحباب شرعی آنها ثابت شده و مواردشو نوشتن و در یک مساله هم نوشتن غسلهائی که ثابت نشده و به قصد رجا انجام داده شود.
آیا سایر مستحبات و مکروهاتی که در رساله نوشته شده مثل آداب غذاخوردن یا وضو و نماز و تخلی و ...اینها رو مرجع برسی کرده و به استحباب و کراهتشون فتوا داده یا به خاطر اون قاعده ما بلغ هرچی میرسه قبول میکنه؟
در مورد آدابی که در کتاب هائی مثل حلیه المتقین یا مفاتیح الحیات آقای جوادی آملی هست چطور؟ مطالب مورد فتوای نویسنده شون بودن؟
اگه بگیم مراجع در مورد مستحبات و مکروهات بررسی نمیکنند چرا بعضی وقت ها میبینیم یه مرجع میگه فلان چیز استحباب ندارد در صورتی که حدیثشو دیدیم با بعضا از مراجع دیگه استحبابشو خوندیم.
وقتی یه مرجع بگه یه چیزی مستحبه سندشو بررسی کرده یا به مابلغ عمل میکنه؟

موضوع قفل شده است