نافله

تب‌های اولیه

1 پست / 0 جدید
نافله

نافله به كار مستحبي، كار نيكو، كه بر انسان واجب نيست. اطلاق می شود. هم چنين به معني نوه، غنيمت و عطاء نيز آمده است.(1 )در اصطلاح فقهاء: به نمازهاي مستحبي در شرع مقدس اسلام نافله می گويند. بيشترين استعمال نافله در نمازهاي مستحبّي است(2)

اهميّت نافله
در دين اسلام تأكيد فراواني بر انجام نمازهاي مستحبّي شده و ثوابهاي فراوان براي آن منظور گرديده است. و در ميان نمازهاي مستحبّي نماز شب از فضيلت بيشتري برخوردار است. و در روايات رسيده از معصومين (ع) كه نماز شب به خاطر عظمت شأن آن خداوند ثوابش را آشكار نكرده است.
روايات در مورد اهميّت نافله فراوان از معصومين (ع) است كه براي تبرّك چند نمونه ذكر مي‌شود.

محمّد بن علي بن محبوب عن ابي عبدالله (ع):« إِيّاكم والكسل. إِنَّ رَبّكُم رحيمٌ يشكُر القليل. إِنَّ الرَجُل ليصّلي ركعتين تطوّعاً يريد بِهما وجهُ اللهِ فيدخِله اللهُ بِهما الجَنّة»

امام صادق (ع) مي‌فرمايند: بر شما باد دوري از تنبلي و كسلي! همانا پروردگار شما مهربان است. كه چيز كم را سپاس و شكر مي‌گويد. همانا مردي براي رضا و خشنودي خدا دو ركعت نماز مستحبّي بجا آورد خداوند به خاطر خواندن اين دو ركعت مستحبّي او را داخل بهشت مي‌كند(3)

مشروعيت نافله
ادله متعدّدي بر مشروعيّت آن دلالت دارد. روايات موجود در مورد نمازهاي نافله كه در كتب حديثي فراوان است كه به چند نمونه از آن اشاره مي‌شود.

1)بالاسناد عن فضيل بن يسار عن ابي عبدالله (ع) قال:
«الفريضةُ والنافلةُ احدي و خمسون ركعةً. منها ركعتان بعد العتديةِ جالساً تعدّان بركعةٍ وهو قائمٌ الفريضةُ منها سبع عشرة ركعةً والنافلةُ اربعُ و ثلاثون ركعةً»(4)
«نمازهاي واجب و نافله پنجاه و يك ركعت هستند. از نافله دو ركعت بعد از عشاء نشسته خوانده مي‌شود و ايستاده بخواند يك ركعت محسوب مي‌شود نمازهاي واجب هفده ركعت مي‌باشد. و نمازهاي نافله سي و چهار ركعت مي‌باشند».

2)خود پيامبر (ص) و معصومين (ع) كه در تاريخ نقل شده است. نمازهاي مستحبّي فراوان مي‌خواندند و قول و فعل آنان براي ما حجّت است و اين نافله خواندن آنان دليل بر مشروعيّت نافله است.

محمد بن حسن از امام صادق (ع) نقل كرده‌اند. كه امام فرمودند:
«حضرت علي (ع) در آخر عمرش در هر روز و شب هزار ركعت نماز مي‌خواندند» (5)

نافله در باب صلاة داراي دو قسم مي‌باشد. 1- نافله رواتب روزانه 2- نافله غير رواتب. نافله رواتب روزانه: نافله‌هاي شبانه، در غير روز جمعه سي‌وچهار ركعت مي‌باشند؛ كه هشت ركعت از آنها نافله ظهر و هشت ركعت نافله عصر و چهار ركعت نافله مغرب و دو ركعت نافله عشاء و يازده ركعت نافله شب و دو ركعت نافله صبح مي‌باشد و چون دو ركعت نافله عشاء نشسته خوانده مي‌شود يك ركعت حساب مي‌شود. و در روز جمعه بر شانزده ركعت نافله ظهر و عصر چهار ركعت اضافه مي‌شود(6)

وقت نافله‌هاي شبانه روزي:
وقت نافله ظهر همان وقت نماز واجب ظهر است و پيش از نماز واجب ظهر خوانده مي‌شود. وقت نافله عصر همان وقت نماز واجب عصر است. و پيش از نماز واجب عصر خوانده مي‌شود. وقت نافله مغرب همان وقت نماز واجب مغرب است و بعد از نماز مغرب خوانده مي‌شود. وقت نافله عشاء همان وقت نماز واجب عشاء است و بعد از نماز عشاء خوانده مي‌شود. و نافله صبح پيش از نماز صبح خوانده مي‌شود. وقت نافله شب از نصف شب است تا اذان صبح(7)
طريقه خواندن نافله:
نمازهاي نافله مثل نماز صبح به صورت دو ركعتي خوانده مي‌شوند همراه با تشهد و سلام(8) و مي‌توان آن را هم نشسته و هم ايستاده خواند. ولي بهتر است نماز گزار دو ركعت نافله نشسته را يك ركعت حساب كند. مثلاً كسي كه مي‌خواهد نافله ظهر را كه هشت ركعت است نشسته بخواند شانزده ركعت بخواند(9)
نافله غير رواتب: كه شمار آنها در كتابهاي حديثي و دعاء زياد است. مثل نماز باران، نماز شكر، نماز زيارت، كه مختص به وقت معيني نيستند(10)نماز نافله: در مسافرتي كه موجب قصر نماز مي‌شود. مثل نافله نمازهاي ظهر و عصر، ساقط مي‌شود(11).

1. المنجد ج2، ص 1986، مولف: لويس معلوف مترجم: محمّد بندريگي ناشر: ايران چاپ هاتف نوبت چاپ: سوم 1380.

2. مصطلحات الفقه ص 528 ؟؟؟: آيت‌ الله مشكيني موسسه چاپ الهادي قسم چاپ دوم 1379

3. وسايل الشيعه ج 4، ص 44،باب 12 حديث 4 مولف: شيخ حر عاملي (ره) تحقيق و نشر: موسسه آل البت قم، چاپ اول 1409 قمري

4. وسايل الشيعه، ج 4، ص 46 باب 13 حديث 3: همان آدرس شماره 3.

5. وسايل الشيعه، ج 4، ص 97 باب 30 حديث 1: همان آدرس شماره 3.

6.تحرير الوسيله ج 1، ص 123 و ص 124، مولف: حضرت امام خميني (ره) طبع و نشر: موسسه نشر اسلامي قم چاپ نهم 1424.

7. تحرير الوسيله ج 1، ص 123 و ص 124: همان آدرس شماره 9.

8.جواهر الكلام ، ج 7 ص 52، مولف: شيخ محمد حسن نجفي (ره) چاپ هفتم بيروت 19810.

9. تحرير الوسيله ج 1، ص 124، همان ؟؟؟ آدرس شماره 9.

10.مدارك الاحكام، ج 4، ص 199 – 191، مولف: سيد محمد بن علي موسوي عاملي: تحقيق موسسه آل البيت مشهد چاپخانه، مهر قم چاپ اول 1410 قمري

11. تحرير الوسيله ج 1، ص 124، همان آدرس شماره 9.