تبرک و توسل صحابه پیامبر صلی الله و علیه وآله به آن حضرت .
تب‌های اولیه
تبرک و توسل صحابه پیامبر صلی الله و علیه وآله به آن حضرت .
درهمه کتب حدیثی با نقل متواتر آمده است که صحابه رسول خدا صلی الله و علیه وآله در زمان حیات ایشان با مباشرت و خواست خود آن حضرت به آثار او تبرک می جستند و این روش را پس از وفات ایشان نیز ادامه دادند.
مسلم در صحیح خود از انس بن مالک روایت می کند که : رسول خدا صلی الله و علیه وآله را دیدم که سر می تراشید و صحابه او دور آن حضرت گرد آمده بودند تا هر تار موئی کهفرو افتد در دست یکی از آنان قرار گیرد. و بخاری باز نقل می کند : تارهایی از موی پیامبر نزد ام سلمه زوجه رسول خدا بود که هر گاه کسی را چشم زخمی می رسید ظرف آبی نزد او می فرستاد تا آن موها را در آن فرو افکند وآسیب دیده را شفا بخشد.
قائلین به جواز و مشروعیت توسل به رسول خدا صلی الله و علیه وآله و وسیله قرار دادن آن حضرت به درگاه خداوند متعال در همه دورانها می گویند : اینگونه توسل پیش از خلقت رسول خدا ودر زمان حیات و بعد از وفات آن حضرت با رضای الهی انجام گرفته وهمچنان تا روز قیامت ادامه می یابد.
احمد بن حنبل ، ترمذی ، ابن ماجه ، وبیهقی از عثمان بن حنیف روایت می کنند که : «مردی نابینا نزد رسول خدا صلی الله و علیه وآله آمد و گفت از خدا بخواه مرا بهبود ببخشد . پیامبر فرمود : اگر بخواهی دعا می کنم و اگر صبر کنی برای تو بهتر است . آن مرد گفت دعا کنید. پیامبر فرمود : وضو بگیر وضوی نیکویی و این دعا را بخوان « اللهم انی اسألک و اتوجه الیک بنبیِّک محمدٍ نبی الرحمة .یا محمد انی توجهت بک الی ربی فی حاجتی لتقضی لی .اللهم شفّعه فی .»
طبرانی در معجم الکبیر از عثمان بن حنیف روایت می کند که مردی برای نیاز خویش نزد عثمان بن عفان آمد و شد می کرد و عثمان به خواستۀ او بی اعتنائی می نمود. آن مرد ابن حنیف را دید و از وضع موجود شکوه کرد، عثمان بن حنیف به او گفت : به وضو خانه برو و وضو بگیر و به مسجد درآی و دو رکعت نماز بخوان سپس بگو « اللهم انی اسألک و اتوجه الیک بنبیّنا محمدٍ نبی الرحمة .یا محمد انی أتوجّه بک الی ربّی لتقضی لی» و حاجتت را بیان کن . آن مرد رفت و آنچه به او گفته بود انجام داد و بعد در خانه عثمان آمد که ناگهان دربان خانه آمد و دستش را گرفت و وارد مجلس عثمان کرد. او نیز وی را روی زیر انداز خود نشانید و گفت «هر نیازی که داری بیان کن»
بر گرفته از معالم المدرستین علامه عسکری ج 1 ص45 تا53