مختصری از زندگی امام حسن عسکری (علیه السلام)

تب‌های اولیه

5 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
مختصری از زندگی امام حسن عسکری (علیه السلام)

[="Black"]امام حسن عسكري يازدهمين امام شيعه اثني عشري و سيزدهمين معصوم ـ عليه السّلام ـ فرزند امام هادي ـ عليه السّلام ـ و پدر بزرگوار امام مهدي صاحب الزمان (عج) مي‌ باشد كه نام مادرشان «حديث» بوده[1] درباره تاريخ تولد و محل تولد آن حضرت بين مورخين اختلاف هست چنانچه تاريخ تولد آن حضرت را بين سالهاي 230 تا 233 ذكر كرده اند و همچنين محل تولد آن حضرت را برخي مدينه گفته و برخي معتقدند آن حضرت در سامرا متولد شده است. اقوال:
1. ربيع الثاني سال 232 هـ .ق در مدينه[2]
2. سال 231 هـ.ق در سامرا[3]
3. هشتم ربيع الاول 232 هـ.ق[4]
4. سال 231 روز دوشنبه چهارم ربيع الثاني[5]
5. سال 233 هـ.ق[6]
6. رمضان 232 هـ.ق[7]
[/]

[="Black"]بجز يك مورد بقيه بر اين باورند كه امام در مدينه متولد شده و مشهور است كه حضرت در ربيع الثاني 232 متولد شدند.
دوران طفوليت و كودكي امام ـ عليه السّلام ـ در خاندان وحي، خاستگاه امامت، سرچشمه هدايت و مرجعيت عامه مسلمانان سپري شد و در چنين خانواده‎اي پرورش يافته و از هر آلودگي و پليدي به دور بوده، از تفضلات الهي اين بود كه امام حسن ـ عليه السّلام ـ در خانه نبوت و معدن امامت با بهترين و شايسته‎ترين شيوه پرورش يافت و از اولين ساعات تولد در مسيري قرار گرفت كه رهبري آينده امت به او واگذار شود.
حضرت در كودكي به همراه پدر از مدينه به سامرا منتقل شدند با ظلم و بيدادگري طاغوتيان آشنا شده و در سامرا در منطقه‎اي به نام (عسكر) سكونت اجباري اختيار كردند و لذا به (عسكري) ناميده شدند.[8] و سن آن حضرت را در هنگام انتقال به سامرا چهار سال و چند ماه گفته اند و اين گفته بر فرضي است كه تولد حضرت در مدينه اتفال افتاده است چنانچه سيد محسن امين چنين عقيده اي دارد.[9]
[/]

[="Black"]البته به اين نكته نيز بايد توجه كرد كه امام هادي براي آماده كردن شيعه به غيبت صاحب الزمان (عج) و همچنين حفظ جان امام حسن عسكري از تعرض دشمنان فرزند خود را جز از خواص شيعه و افراد مورد اعتماد مخفي مي‌ كرد و از مقام و عظمت آن حضرت كمتر صحبت مي‌ فرمود و لذا اطلاعات كمي از دوران كودكي حضرت امام حسن عسكري در منابع مشاهده مي‌ كنيم.
امام حسن عسكري از جمله اماماني است كه در سنين جواني به شهادت رسيدند ولي با اين حال آن حضرت مدتي از دوره جواني خود را همراه پدر بوده و در حدود 22 سالگي پدر را از دست داد[10] آن حضرت قبل از اينكه داغ پدر ببيند در حدود 20 سالگي برادر بزرگتر خود را نيز از دست داد و فراغ برادر براي آن حضرت سخت بود، چنانچه نقل شده حضرت در ماتم برادر خيلي بي تابي مي‌ نمودند[11] و همچنين امام حسن عسكري در دوره اي كه نزد پدر بودند برخورد و رفتار خلفا را با پدر بزرگوار خويش مشاهده مي‌ نمودند و از ظلمي كه در حق اهل بيت روا مي‌ داشتند بي‎خبر نبود و از جمله اينكه از خبر تخريب قبر و بقعه امام حسين ـ عليه السّلام ـ و جسارت طاغوتيان به آن مكان مقدس محزون شد. در مورد ازدواج آن حضرت نيز اختلاف هست برخي مي‌ گويند آن حضرت در زمان پدر با نرجس خاتون ازدواج كردند[12] ولي برخي مي‌ گويند بعد از شهادت پدر اين امر محقق شد.[13] در هر صورت امام با كنيزي ازدواج نمودند كه مادر صاحب الزمان (عج) شد.
[/]

[="Black"]امام هادي قبل از رحلت، پسرش ابومحمد حسن ـ عليه السّلام ـ را به حضور طلبيد و نور و حكمت و مواريث پيامبران و سلاح امامت را بدو سپرد و به امامت وي تصريح كرد و در حضور ياران مورد اعتماد خويش به او وصيت كرد و رحلت آن حضرت در چهل سالگي رخ داد و در سامرا مدفون گرديد.[14] امام حسن عسكري بعد از رحلت پدر به نص صريح آن حضرت و ائمه گذشته به امامت شيعيان اثني عشري رسيد. مدت امامت آن حضرت با توجه به تاريخ شهادت پدر 254 هـ.ق و همچنين تاريخ شهادت خود آن حضرت كه 260 هـ.ق گفته شده[15] تقريباً 6 سال بوده[16] و سن آن حضرت در زمان به شهادت رسيدن نيز 28 سال گفته شده است.
و شيخ مفيد گفته: امام حسن عسكري در يكم ربيع الاول سال 260 هـ.ق مريض شد و در روز هشتم همان ماه در روز جمعه در سن 28 سالگي شهيد و در خانه خودش در سامرا مدفون گرديد.[17]
و براساس روايتي كه از امام صادق ـ عليه السّلام ـ نقل است كه فرمودند: همه ما يا كشته مي‌ شويم و يا مسموم.
لذا درباره اماماني كه روايتي درباره شهادتشان در دست نيست بر اين باوريم كه خلفاي جور آنان را به شهادت رسانده اند.[18]
[/]

[="Black"]--------------------------------------------------------
[1] . شيخ مفيد، الارشاد، قم، آل البيت، 1413 هـ.ق، ج 2، ص 313.
[2] . همان.
[3] . سبط بن جوزي، تذكرة الخواص، قم، مؤسسه اهل البيت (بي تا)، ص 324.
[4] . محمد بن طولون، الائمه الاثنا عشر، بيروت، منشورات رضي، ص 113.
[5] . علامه مجلسي، بحارالانوار، بيروت، مؤسسه الوفا، 1403 هـ.ق، ج 5، ص 238.
[6] . محمد بن جرير طبري، دلائل الامامة، نجف، مكتبة حيدرية، ص 223.
[7] . كليني، اصول كافي، تهران، انتشارات مسجد (بي تا) ج 2، ص 430.
[8] . شيخ صدوق، علل الشرايع، قم: مكتبة طباطبائي (بي تا) ج 1، ص 176 و 230.
[9] . عاملي، محسن امين، اعيان الشيعه، ج 2، ص 40.
[10] . مفيد، پيشين، ص 311.
[11] . محمد جواد طبسي، با خورشيد سامرا، ترجمه عباس جلالي، قم، دفتر تبليغات اسلامي، 1379، ص 62.
[12] . مجلسي، پيشين، ج 51، ‌ص 11.
[13] . طبسي، پيشين، ص 71.
[14] . مجلسي ، پيشين، ج 50، ص 210، به نقل از عيون المعجزات، ص 133.
[15] . كليني، پيشين، ج 2، ص 430.
[16] . ابن صباغ مالكي، الفصول المهمة في معرفة الائمه، قم، دارالحديث للطباعة و النشر، ج 2،‌ص 109.
[17] . شيخ مفيد، پيشين، ج 2، ص 336.
[18] . مجلسي، پيشين، ج 50، ص 238.
[/]

موضوع قفل شده است