جدا شود یا بماند؟؟؟

تب‌های اولیه

12 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
جدا شود یا بماند؟؟؟

سلام
در مورد مشکل یکی از دوستای مامانم به کمک و راهنماییتون احتیاج دارم.
خانمی هستند 36 ساله که یک پسرچهارده ساله، یک پسر هفت ساله و یک دختره دو ساله دارن. جدود دو ماهه متوجه شدن همسرشون ازدواج دوم کرده ( خانم دوم منشی آقا بودن و قبلا صیغه آقا بودن که چون خانم باردار شده آقا مجبور شده عقد دائم بکنشون و دوست مامانم که همسر اول هستند تا دو ماه پیش از هیچی خبر نداشتن و تازه دو ماهه متوجه شدن) خانم تو شرایط روحی خوبی نیستند.حالا دو سوال از شما داشتم:
از نظر فقهی اگر خانم جدا بشه با توجه به اینکه ایشون بچه داره گناهی به گردنشون هست یا نه؟
از نظر حقوقی دادگاه حضانت بچه هارو به ایشون میده یا نه؟ (میدونم این سایت یه سایت دینیه و فقط به سوالات فقهی جواب میده ولی اگه از نظر حقوقی هم اطلاع دارید لطفا بگید این خانم به کمکتون احتیاج داره)
خانما به نظر شما اگه ایشون جدا بشن براشون بهتره یا بمونن؟ (نظر خودم اینه که جدا بشن چون از نظر روحی تو وضعیت خوبی نیستن و خدایی نکرده ممکنه اتفاق بدتری براشون بیفته ولی مامانم میگه به خاطر بچه هاش بمونه)

با نام و یاد دوست


کارشناس بحث: استاد امیدوار

* elnaz *;489663 نوشت:
سلام
در مورد مشکل یکی از دوستای مامانم به کمک و راهنماییتون احتیاج دارم.
خانمی هستند 36 ساله که یک پسرچهارده ساله، یک پسر هفت ساله و یک دختره دو ساله دارن. جدود دو ماهه متوجه شدن همسرشون ازدواج دوم کرده ( خانم دوم منشی آقا بودن و قبلا صیغه آقا بودن که چون خانم باردار شده آقا مجبور شده عقد دائم بکنشون و دوست مامانم که همسر اول هستند تا دو ماه پیش از هیچی خبر نداشتن و تازه دو ماهه متوجه شدن) خانم تو شرایط روحی خوبی نیستند.حالا دو سوال از شما داشتم:
از نظر فقهی اگر خانم جدا بشه با توجه به اینکه ایشون بچه داره گناهی به گردنشون هست یا نه؟
از نظر حقوقی دادگاه حضانت بچه هارو به ایشون میده یا نه؟ (میدونم این سایت یه سایت دینیه و فقط به سوالات فقهی جواب میده ولی اگه از نظر حقوقی هم اطلاع دارید لطفا بگید این خانم به کمکتون احتیاج داره)
خانما به نظر شما اگه ایشون جدا بشن براشون بهتره یا بمونن؟ (نظر خودم اینه که جدا بشن چون از نظر روحی تو وضعیت خوبی نیستن و خدایی نکرده ممکنه اتفاق بدتری براشون بیفته ولی مامانم میگه به خاطر بچه هاش بمونه)

بسمه تعالی
با عرض سلام و تحیت محضر جنابعالی
ضمن تبریک سال نو بابت تاخیر پیش آمده پوزش می طلبم

1- از نظر فقهی اقدام برای طلاق حرام نیست
2- در رابطه با حضانت فرزندان نیز لازم است از یک مشاور حقوقی کمک گرفته شود. (به نظرم سرکار ostad در این زمینه می توانند راهنمایی کنند)

اما در مجموع و قطع نظر از حکم فقهی و شرایط جانبی، به نظر می رسد اقدام ایشان برای طلاق همراه با شتاب زدگی است. لازم است ایشان فرصت کافی به خود و همسرشان بدهند و منتظر گذشت زمان بمانند. هرچند رفتار همسر وی مورد تایید نیست اما اینکه ایشان نیز زندگی و نیز هویت همسر خود را با همه نقاط ضعف و قوت با این رفتار وی مساوی بدانند مورد پذیرش نیست.
طلاق زمانی پیشنهاد می گردد که در یک زندگی؛

_ نقاط ضعف به نقاط قوت آن غلبه معنا دار داشته باشد
_ امیدی به اصلاح نقاط ضعف نباشد
_ تحمل این نقاط ضعف امکان پذیر نباشد

بنابراین منظقی آن است که پیش از هر اقدام عجولانه ای به اندازه کافی به خود و همسرشان فرصت دهند و در این میان به صورت حضوری به یک مشاور مراجعه کنند و به یاد داشته باشند ایشان ورود به زندگی دیگری ( زن دوم ) نداشته اند که اکنون بخواهند با طلاق از آن خارج شوند.

در پناه خدای متعال موفق باشید

و آخر دعوانا ان الحمدالله رب العالمین

* elnaz *;489663 نوشت:
از نظر حقوقی دادگاه حضانت بچه هارو به ایشون میده یا نه؟ (میدونم این سایت یه سایت دینیه و فقط به سوالات فقهی جواب میده ولی اگه از نظر حقوقی هم اطلاع دارید لطفا بگید این خانم به کمکتون احتیاج داره)
سلام بر بقیةالله الاعظم ومنتظرانش باتشکر از طرح سؤال شما بزرگوار :Gol: سرپرستي و نگهداري طفلي که پدر و مادر او جدا از يکديگر زندگي مي کنند طبق ماده 1169 قانون مدني اصلاحی تا 7 سالگي با مادر و پس از آن با پدر است و فرقي نمي کند که اين طفل پسر يا دختر باشد.
چنانچه بعد از 7 سالگي در خصوص حضانت اختلافي بين پدر و مادر به وجود آيد دادگاه با رعايت مصلحت فرزندحضانت را به پدر يا مادر اعطا» مي کند .
حضانت مخصوص اطفال است و پس از رسيدن به سن بلوغ که در دختران 9 سال و در پسران 15 سال تمام قمري است موضوع حضانت اطفال منتفي است و افراد بالغ با هر يک از والدين که بخواهند باشند. مي توانند شخصا اتخاذ تصميم کنند و درمورد ملاقات نيز چنانچه فرزند بالغ تمايلي به ملاقات يکي از والدين نداشته باشد الزام وي به انجام ملاقات موجه نيست.
طبق ماده 1170 قانون مدني، اگر مادر در مدتي که حضانت طفل با اوست ديوانه شود يا شوهر ديگري کند حق حضانت با پدر خواهد بود.

طبق ماده 1172 قانون مدني، پدر يا مادري که حضانت طفل به عهده اوست نمي تواند از انجام آن امتناع کند ولي والدين مي توانند با توافق انجام حضانت را به عهده يکديگر محول کنند و اگر چنين توافقي صورت گيرد معتبر و قابل قبول خواهد بود.هر گاه در صورت عدم مواظبت يا انحطاط اخلاقي پدر يا مادري که طفل تحت نظارت اوست سلامت رواني يا جسمي طفل دستخوش خطر قرار گيرد دادگاه براي حضانت طفل تصميم لازم را اتخاذ خواهد کرد. مواردي چون اعتياد به مواد مخدر، فساد اخلاقي، بيماري رواني، سوء استفاده از طفل، ضرب و جرح خارج از حد متعارف از جمله علائم انحطاط اخلاقي است.
در صورتي که بر اثر طلاق يا هر علت ديگري والدين در يک منزل نباشند هر يک از والدين که طفل تحت حضانت او نيست حق ملاقات با فرزند مشترک را دارد تعيين زمان و مکان ملاقات و ساير مسائل مربوط به آن بر مبناي توافق پدر و مادر است اما در صورت اختلاف دادگاه تعيين تکليف خواهد کرد.
اگر زوجين هنگام طلاق با توافق حضانت را به زن واگذار کنند با ازدواج مجدد مادر اين حق سلب نمي شود ولي بنا بر قانون حضانت تا 7 سالگي با مادر است و اگر مادر ازدواج کند حضانت از او سلب مي شود و اگر پس از آن، از شوهر دوم طلاق بگيرد حق حضانت قبلي به او بر مي گردد.

مادراني که حضانت اطفال را ير عهده دارند بدون موافقت پدر اطفال نمي توانند آنان را از کشور خارج کنند مگر در موارد ضرورت که در اين صورت با اجازه مقامات قضايي از باب ضرورت خروج اطفال بلامانع است.
نفقه طفل در صورت حضانت مادر نيز با پدر است ولي مادر نمي تواند در قبال قبول حضانت و نگهداري از طفل در خواست اجرت کند.

* elnaz *;489663 نوشت:
سلام
در مورد مشکل یکی از دوستای مامانم به کمک و راهنماییتون احتیاج دارم.
خانمی هستند 36 ساله که یک پسرچهارده ساله، یک پسر هفت ساله و یک دختره دو ساله دارن. جدود دو ماهه متوجه شدن همسرشون ازدواج دوم کرده ( خانم دوم منشی آقا بودن و قبلا صیغه آقا بودن که چون خانم باردار شده آقا مجبور شده عقد دائم بکنشون و دوست مامانم که همسر اول هستند تا دو ماه پیش از هیچی خبر نداشتن و تازه دو ماهه متوجه شدن) خانم تو شرایط روحی خوبی نیستند.حالا دو سوال از شما داشتم:
از نظر فقهی اگر خانم جدا بشه با توجه به اینکه ایشون بچه داره گناهی به گردنشون هست یا نه؟
از نظر حقوقی دادگاه حضانت بچه هارو به ایشون میده یا نه؟ (میدونم این سایت یه سایت دینیه و فقط به سوالات فقهی جواب میده ولی اگه از نظر حقوقی هم اطلاع دارید لطفا بگید این خانم به کمکتون احتیاج داره)
خانما به نظر شما اگه ایشون جدا بشن براشون بهتره یا بمونن؟ (نظر خودم اینه که جدا بشن چون از نظر روحی تو وضعیت خوبی نیستن و خدایی نکرده ممکنه اتفاق بدتری براشون بیفته ولی مامانم میگه به خاطر بچه هاش بمونه)

سلام الناز جان

این جوابی که می دم برای شما نیست برای اقایونی هست که مرتب می ایند و از ازدواج مجدد مردان دفاع می کنند
و توجهی به تبعات ان ندارند
و هر چه هم ما می گوییم در زمان حال این امور فاجعه است برای خانواده متوجه نمی شوند و
فقط و فقط بر این امر اصرار دارند که مرد شهوتش ارضا شود
حالا نمی گویند این ارضا شهوت به چه قیمتی ؟؟؟!!!

واقعا متاسفم :Ghamgin:

* elnaz *;489663 نوشت:
سلام
در مورد مشکل یکی از دوستای مامانم به کمک و راهنماییتون احتیاج دارم.
خانمی هستند 36 ساله که یک پسرچهارده ساله، یک پسر هفت ساله و یک دختره دو ساله دارن. جدود دو ماهه متوجه شدن همسرشون ازدواج دوم کرده ( خانم دوم منشی آقا بودن و قبلا صیغه آقا بودن که چون خانم باردار شده آقا مجبور شده عقد دائم بکنشون و دوست مامانم که همسر اول هستند تا دو ماه پیش از هیچی خبر نداشتن و تازه دو ماهه متوجه شدن) خانم تو شرایط روحی خوبی نیستند.حالا دو سوال از شما داشتم:
از نظر فقهی اگر خانم جدا بشه با توجه به اینکه ایشون بچه داره گناهی به گردنشون هست یا نه؟
از نظر حقوقی دادگاه حضانت بچه هارو به ایشون میده یا نه؟ (میدونم این سایت یه سایت دینیه و فقط به سوالات فقهی جواب میده ولی اگه از نظر حقوقی هم اطلاع دارید لطفا بگید این خانم به کمکتون احتیاج داره)
خانما به نظر شما اگه ایشون جدا بشن براشون بهتره یا بمونن؟ (نظر خودم اینه که جدا بشن چون از نظر روحی تو وضعیت خوبی نیستن و خدایی نکرده ممکنه اتفاق بدتری براشون بیفته ولی مامانم میگه به خاطر بچه هاش بمونه)

سلام مجدد

نظر من بر این است که ایشون تصمیم عجولانه و از روی احساسات فعلا نگیرید

یک مدتی صبر کند و بعدبا سنجیدن تمام امور و مشاوره با افراد خبره تصمیم بگیرد
تا خدای نکرده ضرر بیشتری متوجهش نشود

سلام بر بقیةالله الاعظم ومنتظرانش از نظر قانون وفقه اسلامی شیعی دو واژه یحضانت و قیومیت ا یکدیگر تفاوت دارند . حضانت به معنای تربیت ونگهداری (پرورش) میباشد وکسی که حضانت طفل را بر عهده دارد فقط ضامن تربیت وپرورش طفل است اما اموری که از نظر جامعه ؛ حقوقی تلقی می شوند در حیطه ی حضانت تعریف نمی شود . به عبارتی قیومیت است که امور حقوقی ومالی طفل محجور را مشمول میگردد قیم به کسی گفته میشود که ولایت وسرپرستی محجوری را به عهده دارد در فقه ما قیم به دو صورت امکان وجود دارد اول قیومیت قهری که مخصوص پدر طفل یا جد پدری است و دوم قیومیت انتصابی که درصورت عدم وجود این دو قیم قهری یا به تشخیص دادگاه عدم صلاحیت این دو قیم قهری به شخص دیگری واگذار می شود . از نظر حقوقی برای اطفالی که فاقد قیم قهری هستند یا قیم قهری و یا قیم انتصابی عدم صلاحیتشان محرز باشد این قیومیت به دادستان یا نماینده ی او واگذار شده است تا زمان انتخاب قیم جدید از طرف دادگاه .لذا مادری که حضانت فرزندش را به عهده می گیرد نمی تواند در امور حقوقی ویا مالی آن طفل بدون اجازه ی قیم یا دادگاه برای طفل تصمیمی قانونی بگیرد مثلا" نمی تواند او را بدون رضایت ولی قهری از کشور خارج کند همچنین اگر طفل مرتکب هرگونه جرمی شود یا قرار باشد هرگونه احقاق حقی برای او شود باید به قیم او مراجعه شود یا برای فروش اموال او باید قیم تصمیم بگیرد حال اگر پدر یا جد پدری وجود داشته باشد قیم ایشان هستند ودر غیر این صورت قیم قانونی دراین موارد مکلف می باشند [h=3]ماده ۱۲۳۵ ق-م[/h]مواظبت شخص مولی‌علیه و نمایندگی قانونی او در کلیه‌ی امور مربوط به اموال و حقوق مالی او با قیم است.

سلام
ممنون از استاد امیدوار برای راهنماییشون، و سرکار استاد برای اطلاعات حقوقی مفیدشون و دل ارام عزیز که نظرشونو گفتند :Gol::Gol::Gol:
فعلا این خانم تصمیم گرفتن برای یک سال با بچه هاشون طبقه پایین خونه برادرشون و جدا از همسرشون زندگی کنند ولی طلاق قانونی نگیرن (به خاطر بچه ها وگرنه خودش از همسرش متنفر شده)
جناب امیدوار مادرم چه طور میتونه ایشونو متقاعد کنه که پیش روان پزشک بره؟ حالت روحی روانی ایشون بهم ریخته و من با مطالعه چند سایت روان شناسی فکر میکنم افسردگی شدید گرفتن و نیاز باشه پیش روان پزشک برن ( البته من اطلاعاتی در این رشته ندارم ) ولی راضی نمیشن و وقتی مامانم زیاد اصرار میکنه عصبانی میشه و میگه مگه روان پزشک برای من چی کار میکنه یه سری قرص میده از صبح تا شب بخوابم نفهمم چه بلایی به سر زندگیم اومده. مثلا ایشون قبلا خیلی شاداب بودن و خیلی وقتا یا مهمونی میدادن یا مهمونی میرفتن و دوست داشتن تو جمع باشن و تنها نباشن ولی الان چند وقته دوست داره تنها باشه و حتی از بودن با بچه هاشم فرار میکنه. وقتی هم که یه گوشه تنها میشینه اوایل فقط بی صدا گریه میکرد همه میگفتیم براش خوبه آروم میشه ولی الان دیگه گریه هم نمیکنه فقط به یه جا خیره میشه و میره تو فکر. در ضمن خیلی هم کم غذا شدن و تا الان کلی وزن کم کردن مامانم نگران وضعیت جسمیشونم هست. به نظر شما این روند طبیعیه؟ به مرور زمان حال روحیش بهتر میشه یا نه؟ چه طور میتونیم متقاعدشون کنیم برن پیش روان پزشک؟ پیشاپیش از پاسخگوییتون ممنونم :Rose:

سلام
شرایط سختیه
خیلی سخت
امیدوارم این خانوم با توکل به خدا تضمیم درستی بگیره
ولی اینکه میخواد جدا از همسرش زندگی کنه یه کم برگشتن به زندگی رو سخت میکنه وباعث میشه همسر دوم اون اقا هر چه بیشتر تو دل اون اقا جا پیدا کنه
خدایا با این خانوم کمک کن
خدایا بهش صبر بده

سلام منم با نظر دوستانی که میگن فعلا طلاق نگیر و آرامشتو حفظ کن موافقم.
از تجربه ای که از نزدیک شاهدش بودم براتون میگم.
پدر نزدیکترین دوستم همینکارو کرد (زن دومش مامان دوست منه)، زن اول با سیاست و محبت تونست زن دومو که حتی مخفیانه بچه دار شده بود از زندگیش بیرون کنه و شوهرش الان 20 ساله که فقط ماله خودشه و اون آقا مجبور شد زن دومشو طلاق بده (مامان دوست منو).البته این روحیه رو هرکسی نداره (خوده من اصلاااا ندارم)

ولی کلا اینکه میدون خالی کنن تا اون مرد بیشتر به هوسش برسه کاره درستی نیست.

من بیشتر برای اون زن از خدا بی خبری متاسفم که آتیش به زندگیه چند ساله این خانم و آقا زده.چطوری میخواد اون دنیا جوابگو باشه نمیدونم

اما یک موضوع مهم اینه که طرز تفکر سوختن و ساختن به خاطر بچه ها اشتباهه. با این کار بزرگترین ضربرو به همون بچه ها میزنن و آینده اونارو تباه میکنن.مگه ازین زندگی چه خیری به اونا میرسه که تو سرشون میزنن به خاطر شماها طلاق نمیگیریم؟

صب کنه که چی؟ن خدایی چی دیگه باید معلوم بشه براش؟

[="Tahoma"][="Black"]همیشه خانوم هایی که تو این شرایط هستن به خاطر حال روحی که دارن نمیتونن درست و منطقی و از روی عقل تصمیم بگیرن
هر کسی سلاح زندگی خودش و بهتر از دیگران میدونه
خودش از درون خودش خبر داره
خودش میتونه تصمیم بگیره بمونه یا بره
هیچکی نمیتونه درست به این سوال جواب بده ..بماند یا جدا شود
بالاخره ایشون مادر دو تا فرزند هستن
از نظر قانونی هم دختر بچه میتونه تا 7سالگی پیش مادرش بمونه
و اقا پسر هم میتونن خودشون تصمیم بگیرن پیش مادرشون بمونن یا پدرشون
[/]

موضوع قفل شده است