پرسش هایی درباره ی نذر و قسم

با سلام
سوالاتی در مورد نذر و قسم داشتم از کارشناس پاسخگو درخواست دارم لطفا جواب بدهند.
1- در رساله ی آیت الله العظمی مکارم شیرازی نوشته شده است ، قسم و نذری که بدون اجازه ی پدر باشد صحیح نیست. حال، سوال بنده این است که این جمله به آن معناست که قسم و نذری که بدون اطلاع و خبر دادن به پدر خورده شود، صحت ندارد و لزوما باید قبل از قسم خوردن و نذر کردن به پدر اطلاع داده و اجازه گرفت ؟ (به خصوص افراد کم سن و تازه به تکلیف رسیده که در خانه ی پدری زندگی کرده و تحت کفالت پدرشان هستند.)
2-در احکام قسم این مورد آمده تنها قسمی صحیح است و شکستنش کفاره دارد که به یکی از نام های خدا یعنی "خدا" یا "الله" یا ... قسم بخورد. اگر کسی به یاد نیاورد که با چه جمله ای قسم خورده است و فراموش کرده است که آیا قسمش به نام خدا بوده است یا نه، چه تکلیفی دارد؟
3-اگر کسی کفاره ی شکستن قسم بر گردنش باشد اما در خانه ی پدری زندگی کرده و در آمد جداگانه نداشته باشد، باید صبر کند که دارای درآمد جداگانه شود یا باید سه روز روزه بگیرد؟
4-اگر کسی قسم بخورد فلان گناه را ترک کند، اما بعدا دو بار مرتکب آن گناه شود، در مقدار کفاره، تغییری پیش می آید یا یک کفاره کافی است؟
5-اگر کسی تنها به یاد بیاورد که در سنین پایین نذر هایی داشته است و به آنها عمل نکرده و هم اکنون به یاد نمی آورد مقدار نذر چگونه بوده است، وظیفه اش چیست؟ کفاره ی آن چگونه خواهد بود؟
6-آیا جایز است به بهانه ی سن پایین، ادای کفاره را به آینده موکول کرد؟
7-همانطور که میدانید یکی از شروط صحت نذر، بالغ بودن است. اگر کسی به یاد بیاورد که در سنین پایین نذوری داشته است، اما به یاد نمی آورد که در زمان نذر کردن بالغ بوده است یا نه، وظیفه اش چیست؟
8-آیا قسمی که با لفظ "در محضر خدا قسم می خورم ..." یاد می شود، صحیح است؟
با تشکر فراوان.