کودکی امام علی (ع)

تب‌های اولیه

1 پست / 0 جدید
کودکی امام علی (ع)

دوران كودكى

هرگاه مجموع عمر امام -عليه السلام را به پنج‏بخش قسمت كنيم، نخستين بخش آن را زندگى امام پيش از بعثت پيامبر تشكيل مى‏دهد. عمر امام در اين بخش از ده سال تجاوز نمى‏كند، زيرا لحظه‏اى كه حضرت على -عليه السلام ديده به جهان گشود بيش از سى سال از عمر پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم نگذشته بود; و پيامبر در سن چهل سالگى به رسالت مبعوث شد. (1)
حساسترين حوادث زندگى امام در اين بخش همان شكل گيرى شخصيت‏حضرت على -عليه السلام وتحقق ضلع دوم از مثلث‏شخصيت وى به وسيله پيامبر است. اين بخش از عمر، براى هر انسانى، از لحظه‏هاى حساس وارزنده زندگى او شمرده مى‏شود. شخصيت كودك در اين سن، همچون برگ سفيدى، آماده پذيرش هر شكلى است كه بر آن نقش مى‏شود; واين فصل از عمر، براى مربيان وآموزگاران، بهترين فرصت است كه روحيات پاك وفضايل اخلاق كودك را كه دست آفرينش در نهاد او به وديعت نهاده است پرورش دهند واو را با اصول انسانى وارزشهاى اخلاقى وراه ورسم زندگى سعادتمندانه آشنا سازند.
پيامبر عاليقدر اسلام، به همين هدف عالى، تربيت‏حضرت على -عليه السلام را پس از تولد او به عهده گرفت. هنگامى كه مادر حضرت على -عليه السلام نوزاد را خدمت پيامبر آورد با علاقه شديد آن حضرت نسبت‏به كودك روبرو شد. پيامبر از وى خواست كه گهواره حضرت على را در كنار رختخواب او قرار دهد از اين جهت، زندگانى امام از روزهاى نخست‏با لطف خاص پيامبر توام شد. نه تنها پيامبر گهواره حضرت على را در موقع خواب حركت مى‏داد، بلكه در مواقعى از روز بدن او را مى‏شست وشير در كام او مى‏ريخت، ودر موقع بيدارى با او با كمال ملاطفت‏سخن مى‏گفت.گاهى او را به سينه مى‏فشرد ومى‏گفت:
اين كودك برادر من است ودر آينده ولى وياور ووصى وهمسر دختر من خواهد بود.
به سبب علاقه‏اى كه به حضرت على داشت هيچ گاه از او جدا نمى‏شد وهر موقع از مكه براى عبادت به خارج شهر مى‏رفت‏حضرت على -عليه السلام را همچون برادر كوچك يا فرزند دلبندى همراه خود مى‏برد. (2)
هدف از اين مراقبتها اين بود كه دومين ضلع مثلث‏شخصيت‏حضرت على -عليه السلام، كه همان تربيت است، به وسيله او شكل گيرد وهيچ كس جز پيامبر در اين شكل گيرى مؤثر نباشد.
امير مؤمنان در سخنان خود خدمات ارزنده پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم را ياد كرده، مى‏فرمايد:
و قد علمتم موضعي من رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم بالقرابة القريبة والمنزلة الخصيصة، وضعني في حجره و انا ولد يضمني الى صدره و يكنفني في فراشه و يمسني جسده و يشمني عرفه و كان يمضغ الشي‏ء ثم يلقمنيه. (3)
شمااى ياران پيامبر، از خويشاوندى نزديك من با رسول خدا ومقام (احترام)مخصوصى كه نزد آن حضرت داشتم كاملا آگاه هستيد ومى‏دانيد كه من در آغوش پر مهر او بزرگ شده ام; هنگامى كه نوزاد بودم مرا به سينه خود مى‏گرفت ودر كنار بستر خود از من حمايت مى‏كرد ودست‏بر بدن من مى‏ماليد، ومن بوى خوش او را استشمام مى‏كردم، و او غذا در دهان من مى‏گذاشت.
پى‏نوشت‏ها:
1- برخى مانند ابن خشاب در كتاب مواليد الائمة مجموع عمر على -عليه السلام را شصت وپنج ومقدار عمر آن حضرت را پيش از بعثت دوازده سال دانسته است. به كتاب كشف الغمة نگارش مورخ معروف على بن عيسى اربلى(متوفاى سال‏693ه.ق) ج‏1، ص 65 مراجعه شود.
2- كشف الغمة، ج‏1، ص‏90.
3- نهج البلاغه عبده، ج‏2، ص‏182، خطبه قاصعه.
فروغ ولايت ص‏16
آيت الله شيخ جعفر سبحانى