یک شبهه در مورد قرآن: مالک شدن کنیزان شوهردار

با نام الله

کارشناس بحث: استاد عمار

عمار عزیز،

آیه خیلی واضح و صریح داره میگه «همه زنان شوهردار بجز اونهایی که مالک شدین». کاملا واضح هست که حالت استثناء زنهایی هستند که دو ویژگی دارن: ۱- شوهر دارن و ۲-شما مالک اونها شدین

اگر فرض کنیم طبق فرمایش شما اسارت در حکم طلاق اونها باشه، دیگه اصلا این آیه مصداق پیدا نمیکنه چون زن شوهرداری که شما مالک بشید وجود خارجی نداره.

ببخشید، من اینجا تازه وارد هستم و روال کار رو نمیدونم. معمولا من چقدر باید منتظر گرفتن پاسخ باشم؟ برای این میپرسم که جناب عمار امروز وارد سایت شدند و چند ارسال هم داشتند ولی این سوال رو جواب ندادن؟ الان سوال من رو فقط ایشون جواب میدن یا دوستان دیگه هم هستند؟

ببخشید که پشت سر هم پست میزنم ولی من واقعا منظر جوابم هستم و نمیدونم چقدر باید صبر کنم. لطفا اگر کسی جوابی نداره حداقل بگید که چقدر باید منظر بشم.

[="Navy"]

«مراد از «ما ملکت أیمانکم» کنیز خود انسان نیست، چون کنیز انسان، ملک او و بر وی حلال است، بلکه مراد کنیز شوهرداری است که خریداری و عدّه‌ی وی منقضی شده است؛

همچنین ممکن است ملک یمین در این آیه به زنان شوهردار مشرکی ناظر باشد که در جنگ با کافران به اسارت مسلمانان در می‌آیند.

زن شوهردار مشرک و کافر، پیش از اسارت و رقیّت، در شمار «والمحصنات من النّساء» و نکاح و ازدواج با او حرام بود؛

اسارت به دست مسلمان با حضور پیامبر صلّی الله علیه وآله یا امام معصوم علیه السّلام و استرقاق و کنیز شدن در حکم طلاق اوست.

همان گونه که بیع، عتق، ارث، هبه و تحلیل کنیز در حکم طلاق و سبب قطع علقه‌ی زوجیّتِ گذشته‌ی اوست و پس از انقضای عدّه، ازوجاج با او جایز است.»[/]

فکر کنم شما متوجه سوال من نشدین.

ببینید، شما خودتون هم فرمودین که اسارت (حالا با هر شرایطی که شما میفرمایید) چون خود به خود در حکم طلاق هست، پس ازدواج با کنیز جایز هست. حالا سوال من این هست که اگر اینطور باشه، دیگه پس «کنیزی که شوهر دار باشه» مصداق پیدا نمیکنه. چون ما با این تعریف یا زن شوهردار مشرک و کافر داریم و یا کنیز بدون شوهر. اما متن آیه داره خیلی واضح میگه که «زنان شوهر داری که شما مالک اونها هستین برای شما حرام نیستند» پس اینجا زنی وجود داره که هم شما مالک اون شدین و هم شوهر نداره (یعنی حکم طلاق براش خود به خود اجرا نشده!)

با این تعریف یا شما اشتباه میکنید و زن شوهر دار بعد از اسارت خود به خود طلاق گرفته نمیشه و یا اینکه این آیه درباره چیز دیگه ای صحبت میکنه (که من نمیدونم در چه مورد هست)

با سلام .

اگر زنی در حال حاضر دستگیر شود توسط اشخاصی مسلمان (مثلا مسلمان باشد یا نباشد) ، هم خودش هم شوهرش و از هم جدا شوند (مسافت های دوری از هم باشند)، و آندو حتی بدون دیدن هم ، علاقه مند به هم باشند ، و نخواهند از هم جدا شوند و این عهد میان آها باشد و به آن وفادار بمانند ، آیا چون نمی توانند یکدیگر را ببینند شاید تا آخر عمر ولی به هم وفادار بمانند ، دیگران می توانند طلاق او را از شوهرش گرفته و به ازدواج دیگری در آورند ؟

آیا چنین حکمی در حال حاضر نیز هست یا نسخ شده است ؟
با تشکر:Gol:

لطف کنید اگر جواب ندارید ، متلک نیندازید .
جواب کارشناسان همیشه با سند و مدرک از قرآن و حدیث و تفسیر قران است و من از این بزرگواران سوال پرسیدم

و اگر علت کار مالک در این حدیث را توضیح دهید ممنون میشوم :Gig: (جواب را فقط از کارشناس بزرگوار می خواهم :Gol:)

از امام باقر (ع) از قول خداوند «والمحصنات من النساء الاماملكت ايمانكم (نساء 24) پرسيدم. فرمود،هو ان يأمر الرجل عبده و تحته امته، فيقول له: اعتزل امرأتك و لاتقربها، ثم يحبسها عنه حتي تحيض ثم يمسها، فاذا حاضت بعد مسه اياه ردها عليه بغيرنكاح.

مالك به برده متأهل امر مي كند كه از همسرش دوري گزيند و با او نزديكي نكند، سپس زن را حبس مي كند تا حيض ببيند، (پس از پاك شدن) با او مواقعه مي كند و بعد از حيض بعدي زن را بدون ازدواج به شوهرش بازمي گرداند

كافي 5 / 481 حديث 2
تهذيب 7 / 346 حديث 1417
تفسير العياشي 1 / 232 حديث 80
وسايل 21 / 149 باب 45 من ابواب نكاح العبيد و الاماء: كيفيه تفريقالرجل بين عبده و امته اذا اراد وطيها

در مورد تفسیری که جناب عمار آورده بودن که برام جای سوال داشت و مطرح کردم و البته هنوزی جوابی نگرفتم.

در مورد تفسیری که شما لطف کردین و ارایه دادین، اینطور که من متوجه شدم طبق این تفسیر در اسلام اگر کافری با مسلمونها جنگید و مسلمونها تونستند زن اون رو اسیر کنند، میشه بدون رضایت اون زن با اون رابطه جنسی داشت. اگر اشتباه میکنم لطفا حرف من رو تصحیح کنین.
اگر برداشت من از تعریف شما درست باشه، چند تا سوال در این مورد دارم:
۱- این دقیقا همون تعریف تعریف تجاوز جنسی(Rape) نیست؟ (انجام عمل جنسی با یک فرد بدون رضایت او)
۲- آیا با وجود چنین قانونی در اسلام، نباید به بقیه هم حق داد که قانون مشابهی داشته باشن که مثلا اگر در جنگ با مسلمونها زن یک مسلمون رو به اسارت گرفتند، بتونن با اون رابطه جنسی داشته باشن؟
۳- در اینجا ممکنه (و احتمال بالایی هم داره که) زن مذکور هیچ کار اقدامی در مورد جنگ با مسلمونها انجام نداده باشه و با این تعریف عملا داره بخاطر گناه همسرش مجازات میشه و به کنیزی و رابطه جنسی اجباری وادار میشه. با چه دلیل عقلی میشه توجیه کرد که یک نفر بخاطر انجام عمل اشتباه یک آدم دیگه مجازات بشه؟

البته سوالات بیشتر هست ولی برای اینکه از موضوع بحث دور نشیم فکر میکنم همین مقدار کافی باشه.

ممنون از وقتی که میذارین

ممنون از پاسخ شما ولی ظاهرا شما هم بدون خواندن بحث فقط اقدام به کپی-پیست کردن مطالب کردین. این دقیقا همون چیزی بود که جناب عمار فرمودن و من دربارش سوال داشتم.
سوالم هم این بود که اگر فرض کنیم طبق این تفسیر بعد از اسارت زن خود به خود در ردیف زنان بدون شوهر قرار گرفته باشه، پس دیگه اصلا مصداق این آیه نیست. چون این آیه درباره «زن شوهردار» صحبت میکنه و این تعریف از کنیز اون رو از حالت زن شوهردار بودن خارج میکنه.

ضمن اینکه اگر این مساله رو هم حل کنیم، باز هم تمامی سوالاتی که مطرح کردم سر جاش باقی میمونه. لطفا در صورت امکان هم به این مساله درباره تفسیر و هم به سوالات من پاسخ بدین.

ممنون بخاطر وقتی که میگذارین

مگر ما حق بدهیم یا ندهیم برای آنها فرق هم میکند ؟ مگر آنها حقوق جنسی ای برای اسرای خود در دوره برده داری و یا حتی در همین دوره قائل اند ؟
و یا مثلا
اگر زن محارب مسلمان اسیر آنها شود و اظهار کفر کند آنها می آیند با او همانطور برخورد میکنند که با زن کافر دیگر از قوم خودشان ؟ در هر صورت این شرایط مختص مسلمان است و هیچ غیر مسلمان و کافری را سراغ دارید که حقی برای اسیر محاربش قائل شود ؟

لذا این قیاس هم اشتباه است و هیچ تجانیس بین این دو قوم ( مسلمان و غیر مسلمان ) نیست

....

ممنون از شما بزرگوار
wonderer گرامي اساتيد بزرگوار هم با مطالعه در متون مختلف جوابها رو عنايت ميفرمايند پس تعبير حضرتعالي از آوردن مطالب بعنوان كپي پيست كمي بدور از انصاف هست

مثلا شما حیوانی را با رعایت عواطف انسانی همچون اینکه درد نکشد و سریع بمیرد تا نمرده گوشت تنش را جدا نکنم شکمش را پاره نکنم و .. شکار میکنید و میخورید .
و
بعد حیوانی بنا بر غریزیه اش و روش غریزی اش شما را میل نماید در حالیکه زنده هستید حق بدهید که شکمتان را پاره کند و گوشت از تن تان جدا نماید و ...

خب در چه زمینه ای میتواید این دو را قیاس کرده و متجانس بدانید و در چه زمینه ای نمیتوانید

در یک طرف قوانینی هست و موازین اخلاقی اسلامی و در طرف مقابل هیچ چیزی نیست . من مسلمان چه حق عاقلانه ای قادرم و میتوانم برای طرف مقابل که در اسارت بنا بر هیچ حقی عمل میکند قائل شوم ؟

سلام . کارشناسان بزرگوار سوالات من را هم فراموش نکنید لطفا :Gol:

و اینکه آیا در این مورد ، لازم نیست صیغه عقد خوانده شود ؟ پس حکم اختیاری که خداوند به انسان ها داده چه میشود ؟

مالكيت مرد نسبت به بردة مؤنث در حكم ازدواج با وي است. بنابراين هرگونه بهره برداري جنسي مرد از كنيزانش جايز است.
منهاج 2 / 275
العروه الوثقي 2 / 803

عبدالله لحام از امام صادق(ع) دربارة مردي كه از يكي از مشركان دختر يا زنش را مي‌خرد: فيتخذها؟ فقال: لابأس .
آيا حق تصرف در او را دارد؟ فرمود: مانعي ندارد
(تهذيب 8 / 200 حديث 705 و 702
استبصار 3 / 83 حديث 282 و 280
وسايل 18 / 247 و 246

*************************************
آیا این حدیث ها صحیح هستند ؟

محمد بن مسلم از امام باقر(ع) مي‌پرسد آيا كنيز در نماز سرش را بپوشاند؟ فرمود: ليس علي الامه قناع.
بر كنيز مقنعه و روسري لازم نيست
كافي 3 / 394 حديث 2
وسايل 4 / 409 باب 29 ابواب لباس مصلي

لا، قد كان ابي اذا رأي الخادم تصلي و هي مقنعه ضربها، لتعرف الحره من المملوكه.
حماد لحام از امام صادق(ع) مي‌پرسد آيا كنيز مي‌بايد در نماز سرش را بپوشاند؟ مي‌فرمايد: نه. پدرم (امام باقر(ع)) زماني كه مي‌ديد كنيزان در نماز مقنعه پوشيده‌اند، آنها را مي‌زد تا زن آزاد از كنيز تمايز داده شود
علل الشرايع 346
محاسن 318 حديث 45
وسايل 4 / 411 حديث 5562

اما خداوند در قرآن در سوره نور فرموده است :

وَ لْيَسْتَعْفِفِ الَّذينَ لا يَجِدُونَ نِکاحاً حَتَّى يُغْنِيَهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ الَّذينَ يَبْتَغُونَ الْکِتابَ مِمَّا مَلَکَتْ أَيْمانُکُمْ فَکاتِبُوهُمْ إِنْ عَلِمْتُمْ فيهِمْ خَيْراً وَ آتُوهُمْ مِنْ مالِ اللَّهِ الَّذي آتاکُمْ وَ لا تُکْرِهُوا فَتَياتِکُمْ عَلَى الْبِغاءِ إِنْ أَرَدْنَ تَحَصُّناً لِتَبْتَغُوا عَرَضَ الْحَياةِ الدُّنْيا وَ مَنْ يُکْرِهْهُنَّ فَإِنَّ اللَّهَ مِنْ بَعْدِ إِکْراهِهِنَّ غَفُورٌ رَحيمٌ

و باید کسانى که هزینه ازدواج و مخارج زندگى را نمى یابند پاکدامنى پیشه کنند و از کارهاى زشت بپرهیزند تا خداوند آنان را از فضل خود توانگر کند. و از میان بردگانتان، آنان که مى خواهند با قراردادى مکتوب ثمن خود را بپردازند و آزادى خود را باز یابند، اگر شایستگى این کار را در آنان سراغ دارید، درخواستشان را بپذیرید و با آنان قرارداد بنویسید، و از مالى که خدا به شما ارزانى کرده است به عنوان زکات به ایشان بدهید ] تا بتوانند بهاى خود را بپردازند. [ و اگر کنیزانتان خواهان عفّت اند، براى دستیابى به متاع ناپایدار دنیا آنان را به زنا وادار نکنید، و هر کس آنان را به این کار وادار کند ] کیفر خواهد دید و [ البته خداوند گناه کنیزان را پس از آن که به این کار زشت مجبور شده اند مى آمرزد و رحمت خود را از آنان دریغ نمى دارد.

آیا از نظر یک انسان ، خواه آزاد یا کنیز ، رابطه داشتن با او بدون خواست خودش و اختیار خودش به او به منزله زنا با او و تجاوز به او پست ترین کار نیست ؟ و اینکه آیا با این کار اجباری ، عدالت خدای اسلام را قبول خواهد کرد ؟

***********************************

وَمَن لَّمْ يَسْتَطِعْ مِنكُمْ طَوْلاً أَن يَنكِحَ الْمُحْصَنَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ فَمِن مِّا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُم مِّن فَتَيَاتِكُمُ الْمُؤْمِنَاتِ وَاللّهُ أَعْلَمُ بِإِيمَانِكُمْ بَعْضُكُم مِّن بَعْضٍ فَانكِحُوهُنَّ بِإِذْنِ أَهْلِهِنَّ وَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ مُحْصَنَاتٍ غَيْرَ مُسَافِحَاتٍ وَلاَ مُتَّخِذَاتِ أَخْدَانٍ فَإِذَا أُحْصِنَّ فَإِنْ أَتَيْنَ بِفَاحِشَةٍ فَعَلَيْهِنَّ نِصْفُ مَا عَلَى الْمُحْصَنَاتِ مِنَ الْعَذَابِ ذَلِكَ لِمَنْ خَشِيَ الْعَنَتَ مِنْكُمْ وَأَن تَصْبِرُواْ خَيْرٌ لَّكُمْ وَاللّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ

و هر كس از شما از نظر امكانات زندگى نتوانست زنان آزاد و با ايمان را به همسرى بگيرد، پس با دختران جوان و با ايمانتان كه [آنان را به عنوان كنيز] مالك شده‏ايد [ازدواج نماييد] و خدا به ايمان شما داناتر است. همه شما [انسان‏ها] از [جنس ]يكديگريد؛ پس آنان را با اجازه خاندانشان به همسرى بگيريد، و مهرشان را به گونه‏اى پسنديده به آنان بدهيد؛ در حالى كه پاكدامن باشند نه زناكار و نه آن كه دوستانى نهانى بگيرند. و هنگامى كه شوهردار شدند، اگر به كار زشتى دست يازيدند، بر آنان نيمى از كيفرى خواهد بود كه بر زنان آزاد است. اين طرح ازدواج با كنيزان براى كسانى از شما هست كه از دشوارى بيم دارند؛ و شكيبايى براى شما بهتر است؛ و خدا بسيار آمرزنده و مهربان است.

در اینجا خداوند می فرماید با آنها ازدواج کنید ، ولی در حدیث قبلی که نشان دادم ، امام ع فرمودند مالکیت ، معنای ازدواج را دارد .
دوم اینکه در اینجا آزاد یا برده و کنیز نداریم زیرا خداوند واژه انسان را استفاده کرده است : همه شما [انسان‏ها] از [جنس ]يكديگريد
و برای ازدواج با آنها ، اجازه نیاز است ولی در حدیث های قبلی اینطور نبود و می توانستند با کنیز رابطه برقرار کنند بدون اختیار خودش

با تشکر

باسلام و درود بر شما
قبل از اينكه كارشناسان بزرگوار نظرات نهايي را بفرمايند مطالبي رو خدمتتون ارائه ميدهم
اينكه اين احاديث درستند يا نادرست بايد در انجمن حديث مورد تحقيق و كنكاش قرار گيرد
و اما جواب مواردي كه در پائين فرموديد

در دين اسلام راه‏ها و طرق مختلفى براى محدود كردن و خشكانيدن شجره خبيث برده داري مقرر شده است.
اسلام ابتدا با منافع بردگى مبارزه كرد. در دنياى قديم بدهكارى كه از پرداخت بده خود عاجز بود به بردگى طلبكار در مى‏آمد. اسلام اين راه را بست، در دنياى قديم سپاهيان مغلوب به اسيرى سپاهيان غالب در مى‏آمدند.
اسلام شكست خوردگان بدر را كه اسير شده بودند، به شرط تعليم بى‏سوادان و بعضى هم پرداخت غرامت آزاد كرد. سپس زمينه‏هايى فراهم كرد كه در جامعه اسلامى راه آزاد شدن بر روى بردگان باز باشد.
يكى از مصارف زكات خريدن و آزاد كردن بردگان است. اگر مولايى جراحتى بر بنده خود وارد كرد، آن بنده آزاد است. افطار روزه و قتل خطا و مخالفت قسم كفاره دارد و ممكن است انسان براى اداى كفاره برده آزاد كند.
يكى از راه‏ها هم مكاتبه است كه آيه فوق در اينباره توصيه لازم كرده و حتى توصيه كمك كرده و مخصوصا كه به اين شرط مكاتبه را توصيه كرده كه تقاضا كننده، خيرى داشته باشد، هيچ بعيد نيست كه منظور اين باشد كه اگر آزادى به نفع او باشد، بايد به تقاضايش پاسخ مثبت داد.
چه بسيار اتفاق مى‏افتد كه آزادى به سود او نباشد و شايد بهمين علت است كه اسلام مبارزه با بردگى را بصورت تدريجى اجرا كرده است.

سلام و تشکر از توضیحات خوب شما :Gol:
بله فراموش کردم بگویم دنبال صحت یا ضعف احادیث هم هستم . باید در تایپ جداگانه بررسی شوند ؟

یکی اینکه طبق این آیه و تفسیر اون،هیچ جا گفته نشده که فقط اگر زن مذکور در جنگ مشارکت داشته این آیه شامل حال اون میشه. این آیه (و هر تفسیری که من ازش دیدم) شرط کافی رو جنگ شوهرش با مسلمونها میدونه. اتفاقا یکی از سوالهای مهم و بی جواب من هم همین هست که طبق این آیه میشه زنی که هیچ گناهی (بجز مسلمون نبودن) نداره، فقط به خاطر اینکه شوهرش با مسلمونها جنگیده به کنیزی گرفت. این درسته؟ اگر فکر میکنین اشتباه میکنم لطفا دلیل قابل استناد (و نه نظر شخصی) ارایه بدین.

مساله بعدی هم اینکه باز برگشتیم به مساله اولی که من گفتم و شما در رد اون گفتید که کنیز الزاما از جنگ نیست. سوالی که من داشتم و هنوز هیچ پاسخی براش ندیدم این بود که اگر فرض کنیم زن بعد از اسارت خود بخود مطلقه میشه، پس دیگه اصلا شامل حال این آیه نمیشه چون زن شوهر دار نیست. در حالی که این آیه درباره زن شوهر دار صحبت میکنه. اگر اینطوره، پس این آیه دقیقا درباره کدوم «زن شوهردار»ی صحبت میکنه که میشه با اون رابطه جنسی داشت؟

بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام و خداقوت

حقیر تفاسیر رو نخوندم ولی با توجه به خود آیه که فرموده زنان شوهر دار بر شما حرامند الا آنها که صاحب شده اید.

بخش اول برای آگاه سازی مردم است، می فرماید که حکم در مورد زنان شوهر دار، است، بخش دوم زمانی تصدیق پیدا میکنه که اون زنی که قبلاً شوهر داشته، به مالکیت مرد مسلمانی در بیاید.

اینکه چرا نفرموده مگر زن کافری که به اسارت درآورده شود، میتونه به این دلیل باشه که انواع دیگر مالکیت هم که شامل این آیه بشه وجود داشته باشد.

دیگه اینکه آیه فرموده این نوع زن بر شما حرام نیست. یعنی میتوانید با او رابطه داشته باشید، اینکه رابطه به اختیار زن باشد یا نه، احتمالاً یا با تفسیر معصوم باید مشخص بشه یا با آیات دیگر.

در پناه خدا

دقت بفرمایید که در اینجا صبحت از کنیزی هست که هیچ اختیاری در زندگی خودش نداره. در این حالت چطور ممکنه در اسلام حق «عدم تمکین» براش قایل شد در حالی که حتی برای زنهای آزاد هم چنین حقی وجود نداره؟!

البته حتی اگر بر فرض محال در نظر بگیریم که رابطه در اختیار زن باشد، باز هم فراموش نکنید که این زن یک زن شوهردار است که در اسلام حق رابطه جنسی خارج از ازدواج برایش درنظر گرفته شده.

الان بیشتر از ۱۰ روز از موقعی که من از کارشناس محترم سایت سوال کردم میگذره و هنوز جوابی نگرفتم. سوالات دیگری هم که در این سایت پرسیده بودم به سرنوشت مشابه دچار شده اند.

من امیدوار بودم که در این سایت بتونم شبهات ذهنی خودم رو که مانع اعتقاد قلبی من به اسلام شده رو برطرف کنم ولی متاسفانه تا کنون چنین اتفاقی نیافتاده. امیدوارم از این حرفم کسی ناراحت نشه ولی احساس میکنم این فروم برای دادن یک سری پاسخ *استاندارد* به یک سری سوال *استاندارد* هست. دوستان عزیز، برای کسی که شبهه ای در ذهن دارد، تنها یک *پاسخ* کافی نیست بلکه یک *پاسخ قانع کننده که هیچ حرف و حدیثی در اون نباشه* لازمه.

من تا چند روز دیگه هم کماکان به این سایت سر میزنم به این امید که جوابی بگیرم و فرصتی داشته باشم تا دهها شبهه دیگری که در ذهنم هست را مطرح کنم.

از همه عذرخواهی میکنم اگر این مطلب آخر من خارج از بحث بود ولی واقعا در گرفتن پاسخ سوالاتم مستاصل شده ام.

[="Navy"]قرآن در اين آيه اجازه داده كه زنان شوهرداري كه اسير مي شوند بر مردان مؤمن حلال شوند: «وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ النِّسَاء إِلاَّ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ كِتَابَ اللّهِ عَلَيْكُمْ وَأُحِلَّ لَكُم مَّا وَرَاء ذَلِكُمْ أَن تَبْتَغُواْ بِأَمْوَالِكُم مُّحْصِنِينَ غَيْرَ مُسَافِحِينَ فَمَا اسْتَمْتَعْتُم بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِيضَةً وَلاَ جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِيمَا تَرَاضَيْتُم بِهِ مِن بَعْدِ الْفَرِيضَةِ إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلِيماً حَكِيماً». (نساء، 24) چرا قرآن چنين اجازه اي داده است و اساسا چرا اجازه داده كه كنيزان بر مردان حلال باشند
پاسخ گويي به اين مطالب نيازمند بررسي و دقت در امور زير است:
الف) اسلام به عنوان يک آئين جهاني که به کرامت، شخصيت، عزت و عدالت اجتماعي تکيه دارد، تمام عوامل بردگي را جز در يک مورد (جنگ) لغو کرد، آن هم به دليل اين که در پي جنگ با كافران اگر اسيراني گرفته شوند به دليل كفر و ستيزه گري سزاوار قتل مي باشند. اما از آنجا كه بسياري از اسيران به پيروي از سردمداران در جنگ شركت كرده اند و از آگاهي كافي برخوردار نبودند, از قتل آنان صرف نظر مي شود و نگهداري آنان با شرايط خاص به صورت اسارت مطرح مي شود كه يكي از شيوه هاي اسارت , به كارگيري آنان به صورت «برده و كنيز» است كه اين روش نسبت به نگهداري در اردوگاه ها از مزاياي فراواني برخوردار است . زيرا در چرخش كارهاي روزمره جامعه نقش فعال دارند و به دليل آميختگي با مسلمانان با فرهنگ اسلام آشنا مي شوند و رفته رفته به بهانه هاي مختلف از قبيل كفاره روزه و... آزاد مي شوند. اما بايد دانست اين حكم مربوط به كافران محارب است كه در برابر مسلمانان به جنگ پرداخته اند. و اسارت زنان كافر حربي موجب مي شود زوجيت آنان قبل از جنگ و اسارت منحل شود اما اگر به اجازه مولي خود بعد از اسارت ازدواج كنند, مولي حق همبستري با آنان را ندارد, بنابراين اينگونه نيست كه مولي بتواند با كنيز شوهردار ازدواج كند يا همبستر شود.
اين كه كنيزان بر صاحبان خود, حلال اند و صاحبان آنان مي توانند با كنيزان خود در صورت شوهر نداشتن, ازدواج كنند, از جهتي به نفع كنيزان است ; چون هر كنيزي كه از صاحب خود بچه دار شود, خود به خود آزاد مي شود و اين بچه دار شدن , باعث آزادي وي مي گردد, بنابراين ازدواج با كنيز باعث ترويج برده داري نبوده بلكه زمينه آزادي برده گان را فراهم مي كرده است.
اگر كنيز بخواهد نسبت به مالكِ خود، محرم بماند، بايد شرايط زير حفظ شود:
1. مالك، كنيزش را به ازدواج شخص ديگر درنياورده باشد.
2. مالك، كنيز را به ديگرى نبخشيده باشد.
3. اگر كنيز با شخصِ ديگرى ازدواج كرده باشد يا او را به ديگرى بخشيده باشند، پس از سپرى شدن مدّت زمان عده‏ى طلاق با شوهرش يا تمام شدنِ زمان بخشش، مجدداً كنيز بر مالكش حلال مى‏شود.
4. كنيز در حالِ گذراندن ايّام عدّه (عدّه‏ى طلاق از شوهر قبلى‏اش) يا ايام استبراء(در آنجا كه محلّل واقع شده)، نباشد.
5. قبلاً پدر مالك كنيز با كنيز، نزديكى نكرده باشد.
6. كنيز، بين چند صاحب مشترك نباشد.
7. قبلاً فرزند مالك و صاحب كنيز با او نزديكى نكرده باشد.
8. كنيز با مولايش قرارداد نبسته باشد كه پول خود را بدهد تا آزاد شود (در اصطلاح مُكاتَب نباشد).
9. كنيز، كاملاً تحت تصرّف مالك باشد.
جهت آگاهى از سيستم بردگى در اسلام و نظر اسلام درباره‏ى برده‏دارى ر.ك:1. نگاهى به بردگى ، آية‏الله محمد على گرامى.2. فرازهايى از اسلام، علامه‏ى طباطبايى(ره).
3. اسلام و آزادى بردگان، آية‏الله مكارم شيرازى.4- اسلام و مسائله آزادي , بردگي , موسوي زنجاني5- حقوق بشر, اسدالله مبشري.
ب) اسلام و مبارزه با نظام برده داري:
اسلام با برده داري نهادينه شده از پيش مواجه شد، در شرايط آن روز برده داري در تار و پود جامعه رسوخ کرده بود به گونه اي که الغاي آن به طور کامل ممکن نبود. زيرا از يک سو نظام اقتصادي مردم متلاشي مي شد و از سوي ديگر بردگان، سرپرست و کار خود را از دست مي دادند، بدين جهت بر اصل آن صحه گذاشت. اما با وضع قوانين در راستاي بطلان و زدودن آن حرکت کرد، از يک طرف دريچه ورود به بردگي را بست و از طرف ديگر دريچه خروجي را «از طريق کفارات، مکاتبه، تسري و ...» باز گذاشت. اصولا اسلام مفهوم و تعريف بردگي را عوض کرد، پيش از اسلام برده به مفهوم حيوان بود و از هيچ گونه حقوق و امتيازات برخوردار نبود، مولي اجازه داشت هر گونه معامله اي روي برده انجام دهد. اسلام بردگان را ارتقاء داد و فرمود: هيچ انساني برده آفريده نشده، و همگان بايستي آزاد و بر سرنوشت خويش حاکم باشند، امام علي عليه السلام مي فرمايد: «أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّ آدَمَ لَمْ يَلِدْ عَبْداً وَ لَا أَمَةً وَ إِنَّ النَّاسَ كُلَّهُمْ أَحْرَار حضرت آدم عليه السلام غلام و کنيزي را به دنيا نياورده است تمامي مردم آزادند»؛ (ر.ک: محمد تقي جعفري، تحقيق در دو نظام حقوق جهاني بشر از ديدگاه اسلام و غرب، تهران: دفتر خدمات حقوقي بيم المللي جمهوري اسلامي ايران، 1370، ص 446) در پرتو همين قوانين بود که بردگان جز شخصيت هاي مهم اسلامي شدند، مثلا سلمان برده آزاد شده بود، هم چنين بلال، عمار ياسر، قنبر، و ميثم. از ضميميه روايات وارده در مذمت برده فروشي، به روايات (اصل حريت) نيز، بخوبي نتيجه مي گيريم که اولا بردگي به عنوان يک اصل موقت نيز از ديدگاه اسلام مردود بوده و همانند مسأله طلاق صرفا به خاطر ضرورت هاي اجتماعي مورد پذيرش قرار گرفته است، ولي عملا براي جلوگيري از بردگي و از ميان برداشتن آن راهکارهاي در متن قوانين و اخلاق اسلامي گنجانده شده است. از همين رو، در جامعه اسلامي، از همان قرن هاي اوليه، مسأله بردگي و برده فروشي رو به افول بوده است، آن گاه که جهان غرب به دليل روياروي با معضلات اجتماعي برخاسته از پديده بردگي (نظير شيوع فحشاء و منکرات خانمانسوز)، به فکر الغاي بردگي افتاد، در جامعه اسلام نظام بردگي (به مفهوم متداول و رسمي آن) منتفي بوده است، و در پرتو همين قوانين متعالي است که امروزه در افکار عمومي و عرف عقد برده داري امري ناپسند و غير عقلاني محسوب شده، نفي آن از ضوابط حقوق بشر شناخته مي شود. به يک معني ديگر برده اي وجود ندارد تا فارغ از زوايه تاريخي لازم باشد درباره احکام آن بحث شود.[/]

جناب ملاصدرا، ممنون که برای اثبات حرفم که «

wonderer دو تا مساله اینجا وجود داره.

اين فرمايش حضرتعالي درسته
هيچ زني رو به جرم كفرش نميشه به كنيزي گرفت
ولي همچنانكه اشاره شد زناني كه با شوهرانشان در جنگ شركت ميكنند اگر به اسيري مسلمانان در بيايند بعنوان كنيز از آنها استفاده مي شود
دليل قابل استنادش تصريح آيه شريفه هست كه يكي از راههاي ملك يمين همين اسارت گرفتن هست مورد ديگرش اينكه از بازار برده فروشان خريداري شوند
چيز ديگري كه اينجا متصور هست اينكه هيچ عاقلي نمي پذيرد كه مسلمانان بروند در منازل كفار زنانشان را به اسيري بگيرند و اصولا اين كار نه انساني هست نه ابدا اسلام چنين دستوري مي دهد

اسلام در محيطي ظهور كرد كه در آن جا مانند ساير سرزمين‌ها، ‌برده‌گيري به گونه‌اي ستمگرانه شيوع داشت. تجارت برده امري متعارف و راه‌هاي برده‌گيري در ميان عرب جاهلي همانند ديگر اقوام گوناگون بود. افراد گاه به دليل عدم توانايي در پرداخت دين، ارتكاب جرم و يا در جريان يورش‌ها و غارت‌ها به زور به بردگي كشيده مي‌شدند. در چنين محيطي قوانين حكيمانه اسلام با سياست تدريجي تحديد راه‌هاي برده گيري و حركت به سوي لغو كامل آن عرضه گرديد. آيات قرآن كريم از همان ابتداي نزول در مكه به تبيين احكام خاص درباره بردگان و تشويق و تحريض مسلمانان به آزاد سازي آنان اختصاص يافت. آيات 11 تا 13 از سوره بلد كه از سوره‌هاي دوران مكه مي‌باشد آزاد كردن يك برده را به عبور آدمي از گردنه‌هاي سخت تشبيه نموده است.

عمدة اين برنامه به قرار ذيل است:
الف- يك سري قراردادهاي دو طرفه است كه بين برده و صاحب آن انجام مي شود مانند «مكاتبه» و يا كارهايي مانند «تدبير» كه با آزادي برده ها پايان مي يابد و اسلام به آنها رسميّت داده است.
ب- قسمتي از گناهان است كه رهايي از آنها امكان پذير نيست مگر آن كه برده اي را آزاد نمايند (كفّارات).
ج- در بودجة عمومي كشور (زكوة) براي خريدن برده توسط حكومت و آزاد كردن آنها سهمي مقرّر گرديد كه قرآن دربارة آن فرمان داده است.

موفق باشيد