سیستان از نگاه قرآن

مؤلف تاریخ سیستان تحت عنوان «نسبت بخت النصر» می نویسد: «بخت النصر نبیرۀ رستم دستان از سوی دختر، خواهر زادۀ فرامرز، و او را نام بخت نسری بن گیو... بن نوذر بن منوچهر الملک بن اسفندیار نبیرۀ ابن یامین بود از سوی مادر.
چون بی اسرائیل یحیی را و زکریا (ع) را بکشت، بخت النصر را آن جا فرستاد تا خون ایشان باز آورد، و ایزد تعالی بخت النصر را و مردان سیستان را به مردی اندر کلام خویش یاد کرد و گفت جل قوله تعالی: «عباد لنا اولی باس شدید»
چون این آیت بیامد سادات و بزرگان عرب از مهاجر و انصار عجب کردند چگونه مردان بودند تا ایزد تعالی ایشان را بستود، پیغامبر (صلعم) گفت: «ان امتی ستغلب علیها» فخر کرد به سیستان و به روزگار اسلام ایشان، و بزرگترین فخری سیستان را کلام خدای است و قول رسول الله علیه السلام و سلم.»
این سخن مؤلف تاریخ سیستان اشاره به فرمودۀ خداوند در آیۀ شریفۀ 5 از سورۀ اسراء است که می فرماید: «و قضینا الی بنی اسرائیل فی الکتاب لتفسدن فی الارض مرتین و لتعلن علوا کبیرا، فاذا جاء وعد اولیها بعثنا علیکم عباد لنا اولی باس شدید. فجا سوا خلال الدیار و کان وعداً مفعولاً.»
(یعنی: ما فرمان راندیم به بنی اسرائیل در کتاب (تورات) که دو یار در زمین دست به فساد می زنید و کارتان سخت بالا می گیرد. وقتی بار اول آن فساد به انجام رسید، بندگانی از خود که سخت نیرومند می باشند بر شما مسلط می گردانیم، تا خانه به خانه شما را جستجو کنند و به قتل رسانند، و این وعده ای الهی است که تحقق می یابد.)
چنان که در تواریخ آمده است هنگامی که بنی اسرائیل طغیان کردند و فساد آنها از حد گذشت، بخت النصر با نیروهایش به فلسطین لشکر کشید و بر آنها مسلط گردید هیکل سلیمان را ویران کردند و شهر را تخریب نمودند و بسیاری از بنی اسرائیل را به قتل رسانیده، هفتاد هزار نفر آنها را به سرزمین بابل کوچ دادند، و ساکن گردانیدند.
به قول صاحب تاریخ سیستان بخت النصر و نیروهایش مردم سیستان بودند و این افتخار برای آنها می ماند که خداوند آنها را «بندگان با صلابت خود» دانسته، و رسول خدا هم وعده داده که امت من بر سرزمین بنی اسرائیل تسلط پیدا خواهند کرد، و این دومین فخر برای مردم سیستان است.