حدیث حفظ یک دهم دین در آخر الزمان

تب‌های اولیه

6 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
حدیث حفظ یک دهم دین در آخر الزمان

به نام خدا.

سلام.

در برنامه هایی که صدا و سیما به مناسبت اربعین پخش میکرد ، یکی از روحانیون در یکی از برنامه ها حدیثی از حضرت پیامبر (ص) نقل فرمودند به این مضمون : " که مردم آخرالزمان از نظر ایمان بهتر از مردم عصر اوایل اسلام هستند و شرایط بر مردم آخرالزمان به قدری سخت میشه که اگر یک دهم از دینشون رو رعایت بکنند اهل نجات هستند اما اگر مردم اوایل عصر اسلام یک دهم از دینشون رو رعایت نکنند اهل جهنم هستند". اما منبعی ندادند. میخواستم بپرسم همچو حدیثی از حضرت پیامبر (ص) داریم؟ اگر درایم منبعش رو معرفی میفرمایید و متن خود حدیث رو؟

ستایشگر :Gol:

با نام و یاد دوست


کارشناس بحث: استاد پیام

باسلام " ابتدا با استفاده از برخى روايات، تصويرى از وضعيت دينى در آخرالزمان ارائه مى‏شود:

«اسلام و ايمان، غريب مى‏شود، همان طور كه در ابتدا غريب بود»،
«مساجد از نظر ظاهرى آباد، ولى از نظر هدايت خراب هستند»،
«انسان دين خود را مى‏فروشد، به گونه‏اى كه ممكن است صبح مؤمن باشد و عصر كافر شود يا عصر، مؤمن باشد و صبح كافر گردد»،
«جو عمومى و حاكم، جو كفر و بى‏دينى است؛ به گونه‏اى كه حتى بعضى از مؤمنان را نيز متزلزل كرده و به كفر دعوت مى‏كند»،
«ملت‏هاى ديگر از اديان خود، گمراه مى‏شوند»،
«هر كس كه پرچم گمراهى بلند كند، هوادارانى خواهد يافت»،
«با عقايد اسلامى - حتى ايمان به خدا - به طور علنى برخورد مى‏شود» ر.ك: معجم احاديث امام مهدى، ج 1، صص 87، 71، 44، 31 و... از پيامبر اكرم«ص».،
«شنيدن حقايق قرآن، بر مردم گران آيد؛ اما شنيدن باطل آسان است»،
«مردم نسبت به وقت نماز، بى‏اعتنا مى‏شوند» ر.ك: بحارالانوار، ج 52، ص 256- 260؛ حضرت مهدى از ظهور تا پيروزى، ص 250-249.،
«بدعت‏ها ظاهر و زياد شود»،
«حلال، حرام شود و حرام، حلال» و... ر.ك: معجم احاديث امام مهدى، ج 3، ص 218 ؛ منتخب الاثر، ص 527، و....
مجموع اين جملات نورانى، بيانگر وجود نوعى تحير، پس رفت اعتقادى، ظاهرسازى و رنگ باختن ديندارى در آخرالزمان است. چنان كه حضرت على«ع» نيز به اين مطلب اشاره فرموده است:
«يكون حيره و غيبه تضل فيها اقوام و تهتدى فيها آخرون»؛ الغيبة نعمانى، ص 104 ؛ تاريخ غيبت كبرى، ص 246.؛ «غيبت و حيرتى پيش خواهد آمد كه گروه‏هايى گمراه مى‏شوند و دسته‏اى ديگر هدايت مى‏يابند».
وضعيت ديندارى در آخرالزمان سخت و شكننده و ميزان رويگردانى اغلب مردم از دستورات الهى، زيادتر است. اين مسئله دلايل مختلفى مى‏تواند داشته باشد، از جمله:
1. تحريف در آموزه‏هاى متعالى و راستين دين در اين عصر فزونى مى‏گيرد و اديان و مكاتب مختلفى شكل مى‏گيرد؛ اين اديان ساختگى، رنگ و بويى از حقيقت ندارند و تهى از معنويت و باورهاى راستين حق گرايانه هستند.
در روايات نيز اشاره شده كه سرگردانى در عقايد دينى، نتيجه جريانات باطلى است كه با جهالت و كنار گذاشتن تفكر در ميان امت ظاهر مى‏شود ر.ك: اشاره الاسلام، ص 86؛ بحارالانوار، ج 52، ص 228.
.
2. غول‏هاى ارتباط جمعى و رسانه‏اى، به شدت با اسلام درگير مى‏شوند و با انواع تخريب‏ها و تحريف‏ها و سياه نمايى‏ها، سعى بر آن دارند كه چهره خشن و سياهى از اسلام و دين نشان دهند و در اين كار، چنان ماهرانه و شيطنت‏آميز واقعيت‏ها را تحريف و تخريب مى‏كنند كه حتى برخى از مسلمانان نيز دچار ترديد مى‏شوند و گاه از دين خود شرمنده مى‏شوند، و از طرفى ديگر، ظواهر دنيا را چنان فريبنده و زيبا جلوه مى‏دهند و انواع فساد و فحشا را در جامعه پخش مى‏كنند، به گونه‏اى كه مردم در كنترل كردن اميال و غرايز خود بايد مجاهدت و تلاش فراوان كنند. بازار فسادهاى مالى و اخلاقى، چنان گرم مى‏شود كه برخى، همه چيز را به فراموشى مى‏سپرند و حتى انسانيت را زير پا قرار مى‏دهند روشن است كه با فساد علنى دنياى امروز، حفظ دين و معنويت، بسيار مشكل است.
3. مردم از محتواى اسلام و قرآن و حقيقت آن دور مى‏شوند. اين دور شدن به چند شكل اتفاق مى‏افتد. توجه بيش از حد به ظاهر و غفلت از محتوا و پيام؛ يعنى، مردم به جاى اين كه دنبال فهم معانى قرآن باشند، بيشتر به خواندن آن و لحن و صوت ارزش بدهند ر.ك: بحارالانوار، ج 52، ص 190..
همچنين به قدرى معانى مختلف و برداشت‏هاى غيرمعقول از قرآن عرضه مى‏شود و به قدرى اختلاف قرائت‏ها و تكثرگرايى رواج و مقبوليت يابد كه معناى اصلى قرآن و منظور الهى از نزول آن در بين مردم گم شود و كسى نداند كه منظور خداوند از نزول فلان آيه يا سوره يا كل قرآن و اسلام چيست. در اين صورت نيز از قرآن و اسلام، جز اسم چيزى نخواهد ماند، زيرا هر كس حرفى خواهد زد و آن را حرف اسلام و قرآن قلمداد خواهد كرد ر.ك: تفسير فرات كوفى، ص 139..
با اين حال نبايد از نظر دور داشت كه اگر حفظ دين در آخرالزمان دشوار است به همان نسبت عوامل و زمينه‏هاى ديندار شدن نيز بهتر و بيشتر فراهم است. براى نمونه در هيچ زمانى به اندازه زمان ما ابزار و وسايلى كه بتوان با كمك آنها دين را شناخت فراهم نبوده است؛ مانند كتاب، صوت، تصوير و نيز گسترش دانش و معارف. اگر در گذشته شخصى براى استماع حديثى فرسنگ‏ها راه بيابان را طى مى‏نمود، امروز با زدن چند كليد رايانه و يا مراجعه ساده به كتاب‏ها و نيز امواج راديويى و تصويرى و... مى‏تواند به همان اطلاعات دسترسى پيدا كند. علاوه بر آنكه مردم آخرالزمان از عقل و هوش بيشترى برخوردارند.
از امام سجاد«ع» نقل شده كه فرمود: «خداوند آيات سوره توحيد و نيز اول سوره حشر را براى مردم آخرالزمان نازل كرده است، چرا كه مردم آخرالزمان از عقل و بينش بالاترى برخوردارند».
از طرف ديگر هر چند حفظ دين و عمل به وظيفه، در دنياى پرتلاطم و سراسر ظلم و فساد، كارى دشوار است؛ ولى پاداش انسان‏هاى متدين و دين‏مدار نيز افزون است.
در روايتى پيامبر گرامى اسلام به اصحابش فرمود: «به زودى گروهى بعد از شما مى‏آيند كه يك نفر از آنان اجر پنجاه نفر از شما (صحابه) را دارد». اصحاب گفتند: «يا رسول الله! ما با تو در بدر و احد و حنين شركت داشتيم و قرآن در ميان ما نازل شد». پيامبر فرمود: «اگر بر شما وارد مى‏شد آن چه آنان تحمل مى‏كنند، مانند صبر آنان صبر نمى‏كرديد» بحارالانوار، ج 52، ص 130، ح 26..
مؤمنان آخرالزمان، به فرموده اميرمؤمنان: «در كارها و فداكارى‏هاى نيك و بزرگ مسلمانان صدر اسلام شريك‏اند» همان، ص 131، ح 32.. «و اينان كسانى‏اند كه پيامبر، آنان را برادر خود خوانده و آرزوى ديدار آنان را كرده است» همان، ص 133، ح 36. و «افرادى هستند كه خداوند، آنان را اولياى خود خوانده است» همان، ص 143، ح 59..
بنابراين در اين دوران عده‏اى از مردم، به اوج تقوا و دين‏دارى رسيده و به آن پايبند هستند. اينان ياران و دوستداران حضرت مهدى(عج) هستند و تلاش مى‏كنند تا زمينه ظهور و قيام آن حضرت را فراهم سازند و جامعه را آماده كنند. (مهدويت2، رحيم كارگر، كد: 1/500028)

آخرالزمان روزگاری است که در آن مومنان زندگی سختی را خواهند داشت و حفظ دین در این روزگار چونان گرفتن گلوله‏اى از آتش در دست و یا چون فشردن بوته ای خار است.

رسول خدا(ص) در اين باره فرموده اند: واى بر عرب از شرّى كه به آنان نزديك شده است. فتنه‏ هايى چون پاره‏ هاى شب تاريك و ظلمانى. صبح‏گاهان مرد مؤمن است و به هنگام غروب كافر. گروهى دين خود را به بهاى ناچيز و متاع اندك مى‏ فروشند. كسى كه در آن روز به دين خود چنگ زده و پاى بند است، همانند كسى است كه گلوله‏ اى از آتش را در دست گرفته يا بوته‏ اى از خار را در دست مى ‏فشرد.(1)

امام علی (ع) نیز می فرمایند:
- ... پرچم گمراهی (در آخرالزمان) بر فراز رهبر آن برافراشته شده و شاخه و ریشه های آن پخش گردیده است. با پیمانه خود شما را ارزیابی می کنند (که به حزب آنها وارد شوید) و مانند حیوان چموش به شما لگد می زنند.

- زمامدار اینان از دین خارج است و در گمراهی استوار در چنین روزگاری چیزی از شما باقی نمی ماند مگر ته مانده ای همانند ته مانده ی دیگ غذایی که خورده اند و یا باقیمانده ای که در ساک دستی باقی می ماند.

- اینان همانند پوستی که دباغی می شود شما را مالش و همانند گندمی که در خرمن کوبیده می شود شما را فشار می دهند.

- اینان مومن را از میان شما برای زجر دادن همانند پرنده ای که دانه ی چاق تر را انتخاب می کنند، بیرون می کشند... (2)

پیامبر(ص) فرمودند: …فروریختن دین به دنیاست و در آن وقت قلب مومن درونش آب می شود مثل آب شدن نمک در آب. زیرا منکرات را می بیند و قدرت جلوگیری و تغییر آن را ندارد. مومن در میان آنها با ترس و لرز راه می رود، که اگر حرف بزند، او را می خورند و اگر ساکت شود، دق مرگ می شود.(3)

- و زمانی خواهد آمد، که مومن در آن زمان از گوسفند زبون تر خواهد بود.(4)

- برای مردم زمانی پیش می آید که برای هیچ دین داری دینش سالم نمی ماند جز اینکه از کوهی به کوهی فرار کند و همچون روباه بچه هایش را برداشته از لانه ای به لانه ای بگریزد... . (5)

- امام علی(ع): امر خدا واقع نمی شود، مگر بعد از آنکه شما مومنان در میان مردان از مردار هم خوارتر و زبون تر باشید ... و آن هنگامی است که یک ضربت با شمشیر برای مومن از به دست آوردن یک درهم از طریق حلال آسانتر باشد و ... .(6)

- امام صادق(ع): ثروتمند از مومن گرامی تر می شود. مومن زبون و منافق عزیز و فقیر پست و.... .

- آن فرجی که شما انتظار می کشید، واقع نمی شود مگر بعد از آنکه شما چون بز ذبح شده باشید که دیگر قصاب اعتنا نمی کند که دست به کدام عضو آن بزند! آری ستمگران شما را ارجی نمی نهند و شما پناهگاهی پیدا نمی کنید که امر خود را به او مستند سازید.(7)

- مومن در آن زمان محزون و مورد تحقیر قرار می گیرد. او نمی تواند که منکرات را جز در دلش انکار کند و در معرض هر نوع تحقیری قرار می گیرد.(8)

- برای شما زمانی پیش می آید که از افراد متدین کسی نجات نمی یابد، به جز افرادی که مردم آنها را ابله تصور کنند و آنها صبر و شکیبایی داشته باشند بر آنان که آنها را ابله و بی خرد بخوانند. (9)

- امام صادق (ع) خطاب به افراد با ایمان در آخرالزمان فرمودند: آیا می دانید آنان که با ایمان راسخ در انتظار حضرت مهدی (عج) هستند و در بدترین شرایط صبر می کنند از آزار ها و سختی ها و ترس و ناملایمات بسیاری می بینند ، آنها روز قیامت از پیروان راستین ما هستند و به ما نزدیکترند.(10)

- امیرالمؤمنین علی علیه السلام می فرمایند: در این زمان بی توجهی به احکام و ارزش های الهی به اندازه ای رواج پیدا خواهد کرد که مردم کسی را که امر به معروف می کند آدم پست و ذلیل به حساب می آورند. در مقابل، کسی را که به انواع گناهان و آلودگی ها مرتکب می گردد ستایش خواهند کرد.(11)

- در جای دیگر تصریح دارند که در این دوره مردم فقیر خوار و زبون و انسان های مؤمن ضعیف و حقیر و اندیشمندان و افراد با فضیلت پست و بی مقدار شناخته می شوند. در مقابل، شخص فاسق محترم به حساب آمده و ستمگر و ظالم مورد تعظیم و احترام قرار می گیرد. حق ضعیف در بینشان پایمال شده و انسان های قوی از نظر مال و امکانات زمام امور را به دست می گیرند.(12)

- امام صادق علیه السلام در این باره تصریح دارند که: در آن زمان می بینی که پیروان همه ادیان تحقیر می شوند و حتی هر کس که یک فرد دیندار را دوست داشته باشد. مردم ارتباط با او را تحریم می کنند و از خود می رانند.(13)

پی نوشت:
1. احمد، مسند، ج‏2، ص‏390
2. خطبه ی 107 ، صفحه ی 239
3. الزام الناصب، ص182؛ روزگار رهایی، ص 355
4. نهج الفصاحه،ج2،ص645؛ روزگار رهایی، ص354
5. منتخب الاثر، ص 437؛ کشکول شیخ بهایی، ص580.
6. منتخب الاثر، ص314 ؛به نقل از روزگار رهایی، ص364
7. بحار الانوار، ج52، ص110 و 264؛ روزگار رهایی، ص374
8. الزام الناصب ص183؛ به نقل از روزگار رهایی382
9. اصول کافی، ج2، ص117؛ به نقل از روزگار رهایی، ص382
10. احمد، مسند، ج‏2، ص‏390.
11. بحارالانوار، ج 52، ص 256
12. الزام الناصب، ص 195
13. بشارة الاسلام، ص 132

سدیر صیرفى مى‏گوید:
به همراه مفضّل بن عمرو و ابو بصیر و ابان بن تغلب بر امام صادق علیه السلام وارد شدیم، دیدیم امام روى خاک نشسته و مانند مادرى که فرزند خود را از دست داده و دلش سوخته گریه مى‏کند و مى‏گوید: سیّدى غیبتک نَفَتْ رقادى وَضَیَّقتَ عَلَّىَ مهادی... اى آقاى من، غیبت تو خواب را از دیدگانم ربوده و بستر استراحت را بر من تنگ نموده و آرامش از دلم رخت بربسته... سدیر مى‏گوید: چون امام را با این حال پریشان و گریان دیدم با خود گفتم: حتماً حادثه ناگوارى پیش آمده به حضرت عرض کردیم: آیا اتفاقى افتاده که شما این‏گونه گریه مى‏کنید؟

حضرت فرمود: امروز به کتاب جفر که وقایع مهم جهان تا قیامت در آن درج شده نگاه مى‏کردم، و اخبار مربوط به غیبت قائم آل محمّد و طول عمر ایشان و امتحانى که براى صاحبان ایمان در آن زمان پیش مى‏آید و شبهاتى که در اثر طولانى شدن غیبت عارض مى‏شود وعدّه‏اى از دین دست مى‏کشند، مشاهده مى‏کردم که باعث دگرگونى حال من شد. «1»
1 ) کمال الدین باب 33 ح51

سلام "روایت مورد نظر شما رادرمنابع مختلف جستجو کردم ونیافتم ولی جستجو را ادامه میدم واگه پیدا کردم براتون میگذارم.

موضوع قفل شده است