جمع بندی اگر تو بری بهشت ... من میرم جهنم !!!

تب‌های اولیه

9 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
اگر تو بری بهشت ... من میرم جهنم !!!

با عرض سلام خدمته کارشناسه محترم سایت ...

احتمالا شما هم این حرف رو شنیده باشین ... که کسی میگه : اگر تو بری بهشت ... من میرم جهنم ...
این جمله برای من پرسشی رو تداعی کرد گفتم از حضورتون بپرسم ...

تو دنیایی که داریم زندگی میکنیم ... زندانها رو از هم مجزا میکنن ... مثلا کسایی که قتل انجام میده رو با یک بزهکار نوجوان در یک سلول قرار نمیدن ...

میخواستم بپرسم کیفیت بهشت و جهنم چجوری هست ...

1- مثلاممکن هست که من موسیقی گوش بدم ... آیا جهنمی که خدا برای من در نظر گرفته ... جایگاه من رو با زناکارها یکی تعیین کنه ...
2- از اون طرف هم اگر من بهشتی هم بشم .... یه نوع آدمها و طرز فکرها رو اصلا نمیتونم تحمل کنم ... با اینکه ممکن هست اونها خیلی خیلی رتبه و ارزششون از من بالاتر باشه ...

آیا من میتونم امیدوار باشم که با آدمهایی از جنس خودم روبرو بشم ... چه بهشت برم ... چه جهنم ؟؟؟

ممنون از پاسخگوئیتون .

با نام الله


کارشناس بحث: استاد صدیق

[=microsoft sans serif]باسلام و تشکر از شما
بهشت و جهنم در دیدگاه دینی، جایگاهی است که شخص بر اساس عملکرد دنیایی خودش پاداش و عقاب مختص به خود را می بیند.
«وَ نَضَعُ الْمَوازينَ الْقِسْطَ لِيَوْمِ الْقِيامَةِ فَلا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَيْئاً وَ إِنْ كانَ مِثْقالَ حَبَّةٍ مِنْ خَرْدَلٍ أَتَيْنا بِها وَ كَفى‏ بِنا حاسِبينَ »(انبیاء، 47)

کسی که نیکی کرده باشد، پاداش نیکی خود را می بیند و کسی که بدی کرده باشد، مجازات و عقاب مطابق اعمالش را می بیند.
«و من یعمل مثقال ذره خیرا یره و من یعمل مثقال ذره شرا یره»[1]

و به هیچ کسی ظلم نمیشود:
«إِنَّ اللَّهَ لا يَظْلِمُ مِثْقالَ ذَرَّةٍ وَ إِنْ تَكُ حَسَنَةً يُضاعِفْها وَ يُؤْتِ مِنْ لَدُنْهُ أَجْراً عَظيماً »[2]

اما همانطور که درجه کارهای خوب و بد در یک حد و اندازه نیست، مجازات و پاداشی که بر اساس آنها داده میشود نیز یکسان نیست.

به همین جهت، بهشت و جهنم دارای درجات و مدارجی است.

هر کسی اندازه جرم و نیکی که کرده باشد، محاسبه میشود، در صورتی که جرم او بیشتر باشد به جهنم میرود و در صورتی که نیکی ها و اعمال نیک او بیشتر باشد به بهشت میرود.
اما هر کسی بر اساس ملکاتی که در دنیا کسب کرده است، روحش شکل گرفته است و بر همان اساس موقعیتش نیز مشخص میشود.
در بهشت و جهنم نیز انسانها با افرادی که هم درجه انان هستند و مشابه عملکرد آنان را داشته اند همنشین میشود.
این همنشین ها گاهی اوقات باعث مسرت و شادی بیشتر انسان هستند و گاهی اوقات مایه حسرت هستند و وجود همان ها برایش عذاب بیشتری ایجاد میکند. عذابی روحی.
در روایات نیز بیان شده است که «المرء مع من احب»[3]
هر کسی که او را از صمیم قلب دوست داشته باشیم، نفس ما نیز با او هم اخلاق میشود و همین محبت، باعث نزدیک شدن اخلاقها و هم خلق و خو شدن با او میشود. و به همین جهت، ملکات انسان نیز با کسی که او را دوست داریم مشابه میشود و جایگاه ما بر اساس ان نزدیک به هم.

[=microsoft sans serif]


[/HR][=microsoft sans serif][1] . سوره زلزال، 7و8

[=microsoft sans serif][2] . سوره نساء، 40

[=microsoft sans serif][3] . کافی، ج2، ص127

ایا کسایی هستن که هیچ وقت به بهشت نرن؟
اونایی که تو بهشت هستن میتونند درجه و مقام بگیرن و بعد از کلی سال هه بهشتی ها یکی بشن و با هم زندگی کننند؟

[=microsoft sans serif]باسلام

ღღ پــریــســا ღღ;460572 نوشت:
ایا کسایی هستن که هیچ وقت به بهشت نرن؟

قبل از پاسخ به این مسئله، توجه شما را به نکته جالب و ضروری ای جلب میکنم.

تبیینی که از بهشت و جهنم و تلقی ای که در اذهان ما وجود دارد این است که این دو، دو مکانی هست که هم اکنون با تمام نعمتهایی و نقمتها و عذابهایی که وعده داده شده است حاضرند و انسان در سرای آخرت، بعد از محاسبه اعمال و رفتارش به فراخور نامه اش به ان وارد میشود؛

اما این تنها دیدگاه این مسئله نیست. دیدگاه دیگری نیز وجود دارد.
دیدگاه دوم بر اساس مبنای تجسم اعمال تبیین شده است. در این دیدگاه، بهشت و جهنم هر کسی در همین دنیا برای او اماده میشود. انسان هر کار خوب و هر کار بدی که انجام میدهد، بهشت و جهنم خود را میسازد. این اعمال اوست که در ان دنیا به صورت اتش یا درختان سرسبز تجسم می یابد.

حال بعد از این نکته مقدماتی، به سوال شما می پردازیم.
این مسئله در متون دینی با عنوان خلود در جهنم و آتش بیان شده است.

براساس ایات قران کریم، برخی از انسانها به واسطه اینکه قابلیت هدایت الهی و شفاعت شافعین را در خود از بین برده اند، قابل پاک شدن نیستند و در جهنم جاودانه باقی میمانند.
با مراجعه به آیات و بررسی مصادیق خالدین در جهنم، به این نتیجه میرسیم که همانطور که ایمان و عمل صالح باعث بهشتی شدن انسان میشود، کفر و پشت کردن به ایمان و مرگ در حال کفر با وجود اینکه ادله و حجتهای کافی برای قبول آن وجود دارد باعث خلود در جهنم میشود.
البته بديهى است اين سرنوشت مخصوص كافرانى است كه از روى علم و عمد راه كفر و دشمنى با حق را بپيمايند.[1]

1. کسانی که کافرند و در حالت کفر از دنیا میروند. این افراد در جهنم باقی میمانند و هیچ وقت به بهشت وارد نمیشوند:
« ان الذین کفروا و ماتوا و هم کفار اولئک علیهم لعنه الله و الملائکه و الناس اجمعین. خالِدينَ فيها لا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذابُ وَ لا هُمْ يُنْظَرُون»َ[2]

2. کسانی که بعد از ایمان اوردن کافر میشوند و بدون توبه از دنیا میروند. البته مشروط به اینکه با وجود اعتقاد به حقانیت پیامبر و وجود حجتهای قوی بر صداقتش، به از اسلام بازگردند:
«كَيْفَ يَهْدِي اللَّهُ قَوْماً كَفَرُوا بَعْدَ إيمانِهِمْ وَ شَهِدُوا أَنَّ الرَّسُولَ حَقٌّ وَ جاءَهُمُ الْبَيِّناتُ وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمينَ (86) أُولئِكَ جَزاؤُهُمْ أَنَّ عَلَيْهِمْ لَعْنَةَ اللَّهِ وَ الْمَلائِكَةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعينَ (87) خالِدينَ فيها لا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذابُ وَ لا هُمْ يُنْظَرُونَ (88»[3]

3. مردان و زنان منافق که با رخنه در میان مسلمانان به ایجاد شکاف میان امت می پردازند و از ایمان انان جلوگیری میکنند:
«وَعَدَ اللَّهُ الْمُنافِقينَ وَ الْمُنافِقاتِ وَ الْكُفَّارَ نارَ جَهَنَّمَ خالِدينَ فيها هِيَ حَسْبُهُمْ وَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ وَ لَهُمْ عَذابٌ مُقيم»[4]

به غیر از این افراد که قابلیت هدایت و سعادت را در خود از بین برده اند، مابقی کسانی که وارد جهنم میشوند، بعد از پاک شدن از اثار گناهانشان، به بهشت وارد میشوند.

[=microsoft sans serif]


[/HR][=microsoft sans serif][1] . تفسیر نمونه، ج1، ص555

[=microsoft sans serif][2] . بقره ، 161و162

[=microsoft sans serif][3] . ال عمران، 86-88

[=microsoft sans serif][4] . توبه، 68

[=microsoft sans serif]

[=microsoft sans serif]

ღღ پــریــســا ღღ;460572 نوشت:
اونایی که تو بهشت هستن میتونند درجه و مقام بگیرن و بعد از کلی سال هه بهشتی ها یکی بشن و با هم زندگی کننند؟

در مورد این سوال
همانطور که میدانید، بهشت و جهنم، مکانی که انسان نتیجه اعمال خود را می بینید،
اعمالی که در این دنیا با اختیار واراده و انتخاب خود انجام داده اند.
البته این اعمال بر دو دسته است، برخی از اعمال هست که ثمره اش تنها تا زمانی است که شخص زنده است. اما برخی اعمال که به عنوان صدقه جاریه نامیده میشود، بعد از مرگ انسان نیز دارای اثر است. کسی که مدرسه ای میسازد یا کتابی موثر می نویسد، تا زمانی که ان مکان و ان مطلب باقی است و کسی از ان استفاده میکند، در کارنامه اعمال او نیز به تناسب خوبی و بدی آن چیز در کارنامه اعمال او نیز ثبت میشود.

تا اینجا مسلم است، اما این ارتقای درجات مربوط به کسانی است که در دنیا برای خود صدقات جاریه ایجاد کرده اند و در بهشت از این ثوابهای خود استفاده میبرند. و تمام افراد از ان برخوردار نیستند و نکته دیگر نیز اینکه،تمام اعمال به یک اندازه ثواب و عقاب ندارد تا با وجود صدقات جاریه، انسانها دارای یک رتبه و مقام شوند. بلکه مثلا رسول به واسطه سختی های که در دوره تبلیغ دین خود میکشد، هیچگاه این کارش با دیگران قابل مقایسه نیست، علاوه براینکه برخورداری از مقام گذشته از نوع عملی که انجام میشود، وابسته به میزان معرفت و قرب آن شخص نیز هست.
به همین جهت مثلا یک ضربه شمشیر در یک جنگ برای یک فرد به اندازه عبادت جن و انسان ثواب دارد. همانطور که پیامبر ص در مورد ضربه شمشیر حضرت علی ع در جنگ خیبر چنین فرمودند.
بنابراین تمام انسانها با هم یک رتبه نمیشوند . هرچند در بهشت، بهشتیان میتواننند همدیگر را ببینند و به ملاقات هم بروند اما اینکه دو نفر که از دو مقام و رتبه باشند، با هم زندگی کنند یعنی یکی در رتبه دیگری قرار بگیرد و این ممکن نیست.

با نام و یاد دوست

سلام و عرض ادب



[=microsoft sans serif]اگه تو بری بهشت من می رم جهنم.

پرسش: وضعیت بهشتیان و جهنمیان از نظر موقعیت مکانی چطور است؟ ایا همه درکنار هم هستند یا اینکه هر گروهی بر اساس گناهانی که انجام داده اند، جای مشخصی و جدایی دارند؟

پاسخ:
یهشت و جهنم در دیدگاه دینی، محلی است که شخص بر اساس عملکرد دنیایی خودش پاداش و عقاب مختص به خود را می بیند.
«وَ نَضَعُ الْمَوازينَ الْقِسْطَ لِيَوْمِ الْقِيامَةِ فَلا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَيْئاً وَ إِنْ كانَ مِثْقالَ حَبَّةٍ مِنْ خَرْدَلٍ أَتَيْنا بِها وَ كَفى‏ بِنا حاسِبينَ »(انبیاء، 47)

کسی که نیکی کرده باشد، پاداش نیکی خود را می بیند و کسی که بدی کرده باشد، مجازات و عقاب مطابق اعمالش را می بیند.
«و من یعمل مثقال ذره خیرا یره و من یعمل مثقال ذره شرا یره»[1]
[=microsoft sans serif]و به هیچ کسی ظلم نمیشود[=microsoft sans serif]:[=microsoft sans serif]
«إِنَّ اللَّهَ لا يَظْلِمُ مِثْقالَ ذَرَّةٍ وَ إِنْ تَكُ حَسَنَةً يُضاعِفْها وَ يُؤْتِ مِنْ لَدُنْهُ أَجْراً عَظيماً »[2]

[=microsoft sans serif]اما همانطور که درجه کارهای خوب و بد در یک حد و اندازه نیست، مجازات و پاداشی که بر اساس آنها داده میشود نیز یکسان نیست[=microsoft sans serif].[=microsoft sans serif]به همین جهت، بهشت و جهنم دارای درجات و مدارجی است[=microsoft sans serif].[=microsoft sans serif]
هر کسی اندازه جرم و نیکی که کرده باشد، محاسبه میشود، در صورتی که جرم او بیشتر باشد به جهنم میرود و در صورتی که نیکی ها و اعمال نیک او بیشتر باشد به بهشت میرود.اما هر کسی بر اساس ملکاتی که در دنیا کسب کرده است، روحش شکل گرفته است و بر همان اساس موقعیتش نیز مشخص میشود.در بهشت و جهنم نیز انسانها با افرادی که هم درجه انان هستند و مشابه عملکرد آنان را داشته اند همنشین میشود.
این همنشین ها گاهی اوقات باعث مسرت و شادی بیشتر انسان هستند و گاهی اوقات مایه حسرت هستند و وجود همان ها برایش عذاب بیشتری ایجاد میکند. عذابی روحی.در روایات نیز بیان شده است که «المرء مع من احب»[3]
هر کسی که او را از صمیم قلب دوست داشته باشیم، نفس ما نیز با او هم اخلاق میشود و همین محبت، باعث نزدیک شدن اخلاقها و هم خلق و خو شدن با او میشود. و به همین جهت، ملکات انسان نیز با کسی که او را دوست داریم مشابه میشود و جایگاه ما بر اساس ان نزدیک به هم.
[=microsoft sans serif]


[/HR][=microsoft sans serif][1] . سوره زلزال، 7و8

[=microsoft sans serif][2] . سوره نساء، 40

[=microsoft sans serif][3] . کافی، كلينى، محمد بن يعقوب بن اسحاق‏، تصحیح و تحقیق: غفارى على اكبر و آخوندى، محمد، دار الكتب الإسلامية، تهران، 1407 ق‏، چاپ چهارم، ج2، ص127

[=microsoft sans serif]پرسش: ایا کسانی هستند که هیچ وقت به بهشت نروند؟

پاسخ:

قبل از پاسخ به این مسئله، توجه شما را به نکته جالب و ضروری ای جلب میکنم.تبیینی که از بهشت و جهنم و تلقی ای که در اذهان ما وجود دارد این است که این دو، دو مکانی هست که هم اکنون با تمام نعمتهایی و نقمتها و عذابهایی که وعده داده شده است حاضرند و انسان در سرای آخرت، بعد از محاسبه اعمال و رفتارش به فراخور نامه اش به ان وارد میشود؛اما این تنها دیدگاه این مسئله نیست. دیدگاه دیگری نیز وجود دارد.
دیدگاه دوم بر اساس مبنای تجسم اعمال تبیین شده است. در این دیدگاه، بهشت و جهنم هر کسی در همین دنیا برای او اماده میشود. انسان هر کار خوب و هر کار بدی که انجام میدهد، بهشت و جهنم خود را میسازد. این اعمال اوست که در ان دنیا به صورت اتش یا درختان سرسبز تجسم می یابد. حال بعد از این نکته مقدماتی، به سوال شما می پردازیم.
این مسئله در متون دینی با عنوان خلود در جهنم و آتش بیان شده است.براساس ایات قران کریم، برخی از انسانها به واسطه اینکه قابلیت هدایت الهی و شفاعت شافعین را در خود از بین برده اند، قابل پاک شدن نیستند و در جهنم جاودانه باقی میمانند. با مراجعه به آیات و بررسی مصادیق خالدین در جهنم، به این نتیجه میرسیم که همانطور که ایمان و عمل صالح باعث بهشتی شدن انسان میشود، کفر و پشت کردن به ایمان و مرگ در حال کفر با وجود اینکه ادله و حجتهای کافی برای قبول آن وجود دارد باعث خلود در جهنم میشود. البته بديهى است اين سرنوشت مخصوص كافرانى است كه از روى علم و عمد راه كفر و دشمنى با حق را بپيمايند.[1]

1. کسانی که کافرند و در حالت کفر از دنیا میروند. این افراد در جهنم باقی میمانند و هیچ وقت به بهشت وارد نمیشوند:
« ان الذین کفروا و ماتوا و هم کفار اولئک علیهم لعنه الله و الملائکه و الناس اجمعین. خالِدينَ فيها لا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذابُ وَ لا هُمْ يُنْظَرُون»َ[2]

2. کسانی که بعد از ایمان اوردن کافر میشوند و بدون توبه از دنیا میروند. البته مشروط به اینکه با وجود اعتقاد به حقانیت پیامبر و وجود حجتهای قوی بر صداقتش، به از اسلام بازگردند:
«كَيْفَ يَهْدِي اللَّهُ قَوْماً كَفَرُوا بَعْدَ إيمانِهِمْ وَ شَهِدُوا أَنَّ الرَّسُولَ حَقٌّ وَ جاءَهُمُ الْبَيِّناتُ وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمينَ (86) أُولئِكَ جَزاؤُهُمْ أَنَّ عَلَيْهِمْ لَعْنَةَ اللَّهِ وَ الْمَلائِكَةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعينَ (87) خالِدينَ فيها لا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذابُ وَ لا هُمْ يُنْظَرُونَ (88»[3]

[=microsoft sans serif]3. مردان و زنان منافق که با رخنه در میان مسلمانان به ایجاد شکاف میان امت می پردازند و از ایمان انان جلوگیری میکنند:[=microsoft sans serif]
«وَعَدَ اللَّهُ الْمُنافِقينَ وَ الْمُنافِقاتِ وَ الْكُفَّارَ نارَ جَهَنَّمَ خالِدينَ فيها هِيَ حَسْبُهُمْ وَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ وَ لَهُمْ عَذابٌ مُقيم»[4]
به غیر از این افراد که قابلیت هدایت و سعادت را در خود از بین برده اند، مابقی کسانی که وارد جهنم میشوند، بعد از پاک شدن از اثار گناهانشان، به بهشت وارد میشوند.
[=microsoft sans serif]


[/HR][=microsoft sans serif][1] . تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ناصر، تهران، دار الکتب الاسلامیه، 1374ش، ج1، ص555

[=microsoft sans serif][2] . بقره ، 161و162

[=microsoft sans serif][3] . ال عمران، 86-88

[=microsoft sans serif][4] . توبه، 68
موضوع قفل شده است